Night Nurse (1931)

Een bijzonder goede cast in een boeiende film.

We volgen verpleegsters Stanwyck en Blondell tijdens hun opleiding en tijdens hun werk.

Na hun opleiding gaan beide verpleegsters bij een rijk gezin werken,waarvan de twee dochtertjes ernstig ziek zijn en de moeder een party-girl is die zwaar aan de drank is.(geweldige rol van actrice Charlotte Merriam)

Ze krijgen ook nog te maken met een corrupte arts en een zware crimineel (Gable) die niet bepaald zachtzinnig omgaat met Stanwyck en huishoudster van het gezin (Blanche Frederici),als die achter duistere plannen van de crimineel komen.

Schitterende pre-code film.

Waar te zien of te krijgen met NED subs

Heb de Amerikaanse DVD gezien met Engelse ondertitels...

Prima thriller over een verpleegster, die het opneemt tegen een dokter die het gemunt heeft op het trustfonds van twee kleine kinderen. Barbara Stanwyck speelt met verve de ik-ben-voor-de-duvel-niet-bang verpleegster met een gouden hart. Een van haar hardhandige tegenstanders is Clark Gable in een stereotiepe macho-rol. Een voor die tijd best gewaagde film omdat Stanwyck en haar collega-verpleegster Joan Blondell met enige regelmaat in hun ondergoed te zien zijn.

Mooie film, ik vindt die pre-code talkies altijd erg swingend, er zit een soort losheid in, die je pas veel en veel later weer terug ziet in de Amerikaanse film. Het acteren lijkt ook gelijk stukken losser als er niet gelijk zwaailichten afgaan als er over een denkbeeldige morele lijn gestapt wordt.

Natuurlijk zijn die ondergoed scene's grappig, maar wat mij vooral opvalt is dat de heldin geen heilige is en zonder duidelijke moraalridderij of sterk geloof de juiste keuze's maakt. Een ander klein detail wat me bij films uit die tijd opvalt, is dat vrouwen niet perse met een poppen stemmetje spreken. Maar gewoon hun natuurlijke register. Geen squeaky doll gepiep.

Een prima vehikel voor Barbara Stanwyck en Joan Blondell die hun mannetje moeten staan tijdens hun werkzaamheden als nachtverpleegster wanneer ze de zorg op zich nemen van de twee dochters van een drankzuchtige moeder. De toon wordt al vroeg gezet wanneer Stanwyck haar seksuele aantrekkingskracht weet te gebruiken om toegelaten te worden tot de verpleegstersopleiding en regisseur William A Wellman voegde een veelbesproken scène toen waarin Stanwyck zich omkleedt toe. Dit is bij vlagen ook verrassend gewelddadig en in een kleine, atypische rol maakt Clark Gable (die dat jaar eindelijk voet aan de grond kreeg in Hollywood) veel indruk. Ben Lyon is de wat kleurloze mannelijke hoofdrolspeler, maar Stanwyck en Blondell weten de film probleemloos in hun ééntje te dragen. Een fascinerende pre-codefilm, een must voor fans van de sterren.

Aardig maar toch een beetje tegenvallend. Het begin vond ik nog wel goed als Stanwyck en Blondell als verpleegsters in opleiding gevolgd worden. Dat levert een aardig inkijkje op in de gang van zaken in een ziekenhuis- er is niet zo gek veel veranderd kennelijk. Het tweede deel, zeg maar het thrillergedeelte, vond ik veel minder geslaagd, de hele situatie was zo weinig geloofwaardig dat ik vooral met verbazing zat te kijken. Wel leuk die pre-Code kenmerken, met de actrices in hun ondergoed, flink wat geweld, een crimineel als good guy en een moord als happy end. Toch kan de film toch ook wel gezien worden als een waarschuwing tegen alcohol met al die totaal onverantwoordelijke bezopen lui.

Leuke acteurs en af en toe aardig camerawerk maar het wat vreemde script weerhoudt me van een betere waardering.

Een pre-code Hollywood film die zonder die code ook wat losser aanvoelt. En qua acteerwerk (toch wat de 2 hoofdactrices betreft) best fris een modern oogt voor een film uit 1931. In een bijrolletje zien we Clark Gable die niet veel later helemaal zou doorbreken als één van de grootste leading men in Hollywood. In deze film blijft het wat bij een kleine rol als bad guy. Joan Blondell is geweldig als de wat speelse zuster, met de kauwgom in de mond. En natuurlijk de mooie Barbara Stanwyck in de hoofdrol. Ze zijn beide aantrekkelijk en naar normen van begin jaren '30 zullen de scènes waarin ze zich omkleden en hun lingerie tonen te shockerend geweest zijn voor het puriteinse Amerika. De Hays code was vooral een vorm van zelfcensuur.

Voor zover de Hays code echt impact had bij deze film, voel je toch wel dat het wat losser is. Een leuke film die helaas het niveau niet helemaal kan vasthouden. Maar dik 90 jaar later is deze film nog best wel de moeite. En iets langer dan een uur maar, zodat het zeker niet al te lang duurt. Regisseur William A. Wellman is ook geen groentje, hij maakte enkele jaren eerder de film Wings, die de eerste Oscar ooit kreeg voor beste film. En won in 1937 zelf een Oscar voor zijn regie van de eerste versie van A Star is Born.