Beautiful People (1999)

Goeie film. Wel een orgineel verhaal en goed geacteerd. 4*

Hier kijk ik best naar uit, meerdere verhaaltjes door elkaar verweven...toeval...kruisen... de vara-gids blijft maar zeggen hoe redelijk Altman-achtig dit wel niet is.
Zeker opnemen dus vrijdag, en dan dat ziekelijke Salo maar kijken denk ik (of kan ik dan niet slapen)!

...Een lach en een traan... Schitterend! 4*

Grappige (bij vlagen erg..), bizarre, absurde film, dit!

Vertellen waar de film over gaat is moeilijk: veel personen, veel verhalen, die elkaar slechts soms kruisen...de film gaat vooral over het oude (vaderland) en het nieuwe (geboorte, vaderland), over hoop en vergiffenis.

Voor wie dat Black Cat, White Cat net wat te druk was maar toch houdt van dat bizarre en dat Balkan-blazerachtige, en voor wie ook niet vies is van typisch Engelse films van het type low-life en drugsgebruik...kijk dit maar eens, als je de kans hebt.

Blijf ik met een vraagje zitten:
wordt daar, als we onze drugsvriendjes (Griffin and friends) voor het eerst zien in de kamer van G., nou Paradise Lost gedraaid, van het type pre-Icon?
Wellicht weet PL-fan narva daar meer van?

Voormalig (Groot-) Joegoslavie...is dat ook niet een soort Lost Paradise...?

Erg grappig:
we zien de vriendjes met heavy doomstuff door de kamer schallend lekker Niets doen, moeders vraagt of men een worstenbroodje (niet de laatste keer) lust, zoon doet deur open en net dan horen we een lekker vette doomgrunt moeders gehoor belasteren...

Grappige film!

Huh, R U kidding me? Paradise Lost, zou ik nog eens moeten kijken dan. In het begin van de film?

[edit]Gelijk het begin v/d film teruggezien; het is "Pity the Sadness" van het album "Shades of God" uit '92! Geluid stond erg zacht, vandaar dat het me niet opviel.[/edit]

Heel mooie film. Ongeloofelijk dat deze Britse actrice (zie Four weddings and a funeral) al twee jaar dood is.

Beetje vervelende film, met teveel verhaallijnen die allemaal niet echt wilde boeien. Op enkele absurde grappen na viel het me allemaal nogal tegen voor een film die de winnaar was van de publieksprijs in Cannes. Ik kon niet echt meegaan in het drama, kon niet echt sympathie opbrengen voor de hoofdpersonen en was op het eind blij dat-ie afgelopen was. Dat zegt genoeg dan.

Film vanavond gezien op TV.
Wat een film. Ik vind het prachtig hoe de lijnen in elkaar grijpen, en waar dat niet helemaal geloofwaardig is kan me dat helemaal niks schelen. Moet erbij zeggen dat het hele Balkan-conflict me destijds erg veel deed, maar dat is bij lange na niet de enige reden. Goed script, met veel oog (en een warm hart) voor de personages.

Mijn favoriete film dit,...

ik heb ergens een recensie gelezen waarbij deze film beschreven werd als een "feel good movie met een zwarte rand", dit vind ik zelf een hele goeie beschrijving. De film zelf is irreel, maar juist omdat hij zo irreel is, komt via die irreele humor de harde realiteit extra naar boven.

Absoluut mijn nummer één, deze film. Ik vind het alleen jammer dat dit de enige film is van Jasmin Dizdar, ik wil absoluut nog meer van hem zien .

ik hou niet van films met meerdere verhaallijnen, 't is hier niet echt anders. het duurt lang eer je de personages wat leert kennen, en dan bleken de verschillende verhaaltjes mij ook nog niet echt te boeien. film is toch het bekijken waard, want er zit af en toe een uitstekend brokje humor in ... 2½

Pracht Film !

Lekker a-typische engelse komedie die meer de kant op leunt van balkan-films. Geeft een mooi beeld over verkleuring van de balkan in het engelse landschap. Tevens een leuk tijdsbeeld van de jaren 90. 3,5*

Deed me nogal denken aan surive style 5 die ik dan nog een pak beter vind

De multiculturele samenleving en de absurditeit van geweld en haat stonden centraal en verschillende verhalen liepen door elkaar. Ondanks dat het thema serieus was, was het karakterportret, naast chaotisch, onbekommerd van toon en resulteerde het in een pleidooi voor onderlinge verdraagzaamheid.