Suburban Mayhem (2006)

Het verhaal kan alle kanten op, maar de poster is erg stijlvol. Doet me eerder denken aan een thriller/ noir achtige film.

Qua story / cover doet het wel erg veel denken aan

Q.Tarantino's "Natural Born Killers" wat overigens een TOP film was/is.

Goeie film, wat het vooral van het acteer werk moet hebben. Zeker een aanrader, en plus punten voor de hoes.

3.5*

goed camera en acteerwerk, is zeker in een bepaalde catagorie in te delen en zeker geen b-film.

Deze film is mij zeker 100% meegevallen!

Bij velen nieuwe films met nieuwe gezichten is het acteer niveau aan de lage kant.. maar dat is bij deze film gelukkig helemaal het geval niet! Emily Barclay zet echt een behoorlijk grote bitch neer.. die soms wel heel erg realistisch overkwam!

Ook het einde vond ik prima.. en de film is voor de rest netjes uitgewerkt!

Voor nu een 3,5 maar misschien ooit nog wel een 4..

Zeker een aanrader zoals al vaker gezegt!

(Intro was btw ook orgineel gevonden )

Erg goede film!

Aardige film, maar ik had liever minder van die 'interviewtjes', de 'hippe' kleurenfilters en andersoortige 'gadgets' gezien*. Want wanneer dat achterwege werd gelaten bleek er genoeg acteurschap en intensiteit in het (verder niet erg originele, maar soit) verhaal te zitten. Die serieuzere toon beviel me het best en daarbij vond ik het einde ook al weer over the top. Het is wat kwakkelen met deze film, dus daar is het cijfer ook naar.

2,5* met een halfje extra voor Barclay: 3,0*.

* Natuurlijk kom je dergelijke dingen ook in bv. Gus Van Sant's 'To die for' tegen, maar Van Sant weet daar toch veel beter mee weg te komen, mét grote hulp van Phoenix en Kidman, natuurlijk.

Pseudo hippe film. De makers hebben duidelijk gekeken naar Tarantinofilms en films als 'Chopper' en 'Love and a .45' en hebben de stijl proberen te kopiëren. De film komt nergens in de buurt van de genoemden en is totaal mislukt vawege het waardeloze script en de matige acteurs. A waste of time.

klote film en slecht afgekeken van Tarantino aar ik ook al geen fan van ben en overgewaardeerd vindt.

Het hoofdpersonage in deze film moet zowat de meest degoutante walgelijke bitch zijn uit de filmgeschiedenis: zelfingenomen, tot het walgelijke toe zelfmedelijden met zichzelf hebben, andere gebruiken en tegen elkaar opzetten, zichzelf moeder noemen terwijl ze de zorg van haar kind altijd aan anderen overlaat,....

Actrice Emily Barclay speelt de rol met verve en overtuiging maar je kan als kijker geen greintje sympathie voelen voor dat personage. De film is een groot hoop van dramaclichés: meerdere vrientjes, drugs, dé doodbrave "vriendin" die ze in haar miserie meesluurt, ....

Happy film? absoluut niet , een goeie film? buiten de angstaanjagend acteerprestatie van de hoofdrolspeelster is de film vooral een massa clichés op één hoop.

Al duurt de film slechts 86 minuten na 60 minuten heb je het toch wel gehad.

Helemaal geen slechte film, integendeel zelfs.

Tsja, waar te beginnen... Katrina is een type borderline-griet, die der eigen helemaal stort in de drank en de drugs, experimenteren, freeweelen met haar vrienden, een krakkemikkige relatie heeft met haar eigenwijze vriend Rusty, hangt de dievegge uit in winkelcentra met haar vriendin, en woont bij haar overbezorgde vader.... afijn, het typische soort losgeslagen geval dus, maar dat heeft ook nog een baby...

En ja, haar "blitsende" leven neemt een andere wending wanneer haar broer Danny word opgepakt door de politie, nadat hij met zijn onzekere vriend Kenny, met een samuraizwaard een overval heeft gepleegd. Ze houd overduidelijk ook meer van haar broer dan van haar vriend... en dat is nog niet alles. Ook haar kind dreigt nog eens van haar afgenomen te worden. Erg naar allemaal!

En zo beland Katrina in een spiraal van rebelsheid en word nu helemaal stuurloos, met alle gevolgen van dien. Soms begin je jezelf nog af te vragen of Katrina niet zelf ook een psychopaat aan het worden is, het antwoord is te vinden in de epioloog.

Hele absurde en aparte film... Film noir? Tarantino? Indie-film? On the run-film? Opmerkelijk waren ook de interviews die regelmatig tussendoor kwamen, die de boel nog een beetje aansterkte tot het vrij bizarre einde. Verder was die politieagent ook lekker cynisch en ook leuk om net te zien dat dat Poolse vriendin van Katrina, de piepjonge Mia Wasikowska was.

Een beetje vreemd, maar wel lekker.

PS: Soms vergeet je wel eens het verschil in locatie tussen Australie en Amerika.

4,0*

Emily Barclay. Daar gaat het om. Na het zien van In My Father's Den was ik zo onder de indruk van haar, een onbekende jonge Nieuw-Zeelandse actrice, dat ik op zoek ging naar meer films met haar in de hoofdrol. Die zijn schaars, namelijk alleen deze. Toch wordt deze hele film door haar gedragen. Het is me oprecht een raadsel waarom deze meid nooit internationaal doorgebroken is. Iets wat haar regiogenoot Mia Wasikowska wel gelukt is en, ironisch genoeg, in deze film haar debuut maakt in een bijrol.

Barclay speelt vol verve een uiterst haatbare, manipulistische, narcistscische slettebak waar je met geen mogelijkheid sympathie voor kan opbrengen. Een cliché 'white trash' als jonge moeder die haar baby verwaarloost, rondneukt, met drank en drugs, een haat-liefde-verhouding met haar vriendje, vader en iedereen om haar heen. In een soort documentairestijl worden en interview tussendoor gestopt, wat niet zoveel meerwaarde heeft. De sfeer van de hele situatie komt heerlijk over. Het verhaal ontrolt zich steeds dramatischer, maar gaat niet enorm diep. Er zit een fijn absurd randje aan. Al met al niet superbijzonder, al kijkt het prima weg. Het gaat om Barcley en hoe ze de hoofdpersoon neerzet. De blik in haar ogen en haar uitdrukking maken het eindshot subliem en 3x terugspoelen waard. Ik ben fan, mocht dat nog niet duidelijk zijn, ondanks dat het gaat om 2 films van meer dan 10 jaar geleden en ze haar lieflijke bollige kopje blijkbaar inmiddels ingeruild heeft voor een babe-look