Till Human Voices Wake Us (2002)

Aardig drama, maar soms nogal overdreven melodramatisch (de hypnose-scène, bijvoorbeeld). Ook de dromerige symboliek werkt soms verwarrend, vooral omdat de anders zo nuchtere psycholoog Dr. Franks zich zo weinig vragen stelt bij de bizarre gebeurtenissen.

De flashback-fragmenten naar het verleden van Dr. Franks waren trouwens met afstand het meest interessant, maar dankzij het mooie camerawerk en de goede acteerprestaties was ook de rest van de film zeker het bekijken waard.

3 sterren.

Jammer, dat weinige deze film gezien hebben.

ik vind het een boeiend verhaal. de sfeer is goed, en de film is heel rustig opgebouwd.

vooral de flashback momenten waren goed, dat maakte de film spannend.

Ik vond sommige momenten een beetje té langdradig.

Maar zeker de moeite waard om te kijken!

4 sterren.

Een prima film, maar de opbouw is in mijn ogen iets té rustig. Pas na een half uur (de kalfgeboorte-scène) komt de film op gang. Het slot van de film is overigens prachtig.
De flashbacks gedurende de gehele film zijn inderdaad goed gevonden, dit houdt de film interessant.
3 sterren !

Erg genoten van deze film. Mooi verhaal, over hoe alles een plekje moet ktijgen in 't leven. Mooi geacteerd, en mooie beelden.

Zou zeker door meer mensen gezien moeten worden.

4,5*

Ik vond het ook een mooie film.

Soms inderdaad te langdradig en ik vond de flashbacks leuker om te zien dan het heden.

3 sterren.

Bij "toeval" deze film gezien. Het verhaal achter de film (de beelden) sprak mij aan. Een film die rust uitstraalt en waar je zelf ook rustig van wordt. Zet aan tot denken.

Opvallend weinig mensen hebben deze film gezien.

Past goed in het rijtje: Spring, summer, autumn, winter spring / Lost in translation / Message in a bottle / Meet Joe Black.

Sommige films kunnen je rechtstreeks bij de keel pakken en pas na afloop weer langzaam loslaten, dit was voor mij 1 van die films.

Elke seconde van deze film vond ik prachtig en aangrijpend en voor mij part had deze film 4 uur mogen duren.

Voor mij was dit een prachtige en ontroerende film en ik vond de acteerprestaties meer dan goed.

De regie past precies bij de sfeer van het verhaal.

Dit is een Australische film dus je hoeft niet bang te zijn dat dit een Hollywood werkje is die de platgelopen paden bewandeld.

Dit meesterwerkje kan ik iedereen aanraden die een mooie en droevige (in de goede zin van het woord) film wil zien.

Cijfer: 5

Een beetje dubbel gevoel bij deze film. Er hangt nogal een Libelle-luchtje aan de film. Anderzijds moet ik toegeven dat ik ook ergens wel ontroerd raakte.

Beetje oppervlakkig gedaan allemaal, maar in het genre van dames-drama's dan toch wel weer iets beter dan wat er gebruikelijk geproduceerd wordt.

heb deze film gekocht bij media markt stond tussen de arthouse afdeling en koste 3 euro.

en inderdaad dat is ook voor mij een film die je meteen bij je keel grijpt.

kan de beschrijving van nightbreed dan goed begrijpen en ben het met hem geheel eens.

dat zijn voor mij althans kleine meester werkjes,en dat er buiten de grenzen van hollywood ook nog mooie rolprenten gemaakt worden.

Bij vlagen interessant, maar met een gehele serene sfeerschepping. Inderdaad rustgevend.

Ik vind de film in zijn geheel interessant, en dat komt voornamelijk door het goed doordachte verhaal, en de goede acteerprestaties van Helena Bonham-Carter, Guy Pearce en Frank Callacher, waardoor de film drie sterren van mij heeft gekregen.

Man verwerkt een trauma uit zijn verleden. Het duurde wel even voor ik door had waar de film nou eigenlijk naar toe wilde. Maar het is uiteindelijk wel erg mooi vorm gegeven en erg knap verfilmd. Vooral knap omdat er mooi gebruik is gemaakt van symboliek. Maar ook omdat de valkuil van overdreven sentiment is vermeden en omdat simpele trucjes als een voice-over niet zijn gebruikt.

Uiteindelijk best een indrukwekkende film.

Wat me opvalt is dat alle mensen die een reactie hebben geschreven op de film, 3 sterren of meer geven. Toch heeft de film als gemiddelde een 2,98. Dat betekent dus dat er ook een groot aantal lagere stemmen zijn gegeven. En dat klopt ook. Maar niemand van die mensen heeft iets bij deze film geschreven. Dat vind ik toch best bijzonder. Ik vraag me ook af, wat daar een verklaring voor kan zijn.

Het begin is nog aardig, maar daarna begon het me aardig te vervelen, je moet van deze films houden, dus niet mijn ding.

Mooie en mooi gefotografeerde film met uitstekende hoofdrollen en een ontroerend thema dat wat mij betreft helaas niet voldoende stof oplevert om een film van anderhalf uur te vullen. De bedoelingen zijn oprecht en de kwaliteit is duidelijk, dus een onvoldoende verdient dit zeker niet, maar gedurende een te hoog percentage van de speelduur zat ik niet naar het beeldscherm maar naar mijn horloge te turen, nooit een goed teken.

        Bizar: in zijn recensie vertelt Roger Ebert dat deze film in Australië geheel chronologisch is gemonteerd, zodat de kijker gedurende de eerste dertig minuten aanneemt dat de hele film om de jonge Sam en Silvy draait (totdat natuurlijk de laatste sterft en Guy Pearce als de volwassen Sam ten tonele verschijnt), maar in de versie voor de rest van de wereld zijn de plotlijnen van verleden en heden door elkaar heen gemonteerd (zodat de kijker al veel eerder doorheeft hoe de vork in de steel zit, want aangezien de jonge Sam de volwassen Sam wordt moet volgens Eberts "Principle of the Unassigned Character" de mysterieuze vrouw op de trein dus wel...).