ABBA: The Movie (1977)

Zijn je reviews niet meer wat voor Musicmeter?

Daar heb ik me een tijdje terug alweer uitgeschreven.. Maar ik zal me proberen in te houden. .

Hey, don't let me stop you! 't was maar een tip

Dat begrijp ik, maar is misschien inderdaad beter als ik me gewoon wat probeer in te houden. Elke maand een bericht is wat overdreven. .

Ik hoor graag de muziek van Abba, altijd een fan van geweest. Heb verschillende platen van hen, en ook een paar Cd's. Maar de film vind ik toch niet zo denderend. Musicals is nu ook niet mijn favoriete genre, misschien maakt mij dat een beetje subjectief.

abba mijn favoriet. ik ga hem kijken!

propaganda

Tja, ik heb die tijd bewust meegemaakt, al was ik wat jong toen, maar vind deze film wel een ongelooflijk fanatiek beeld geven qua fanbase. Ok, Abba was best redelijk populair maar dit is alsof de beatles aan het optreden waren. Dat kan ik niet echt plaatsen dus wat dat betreft vind ik het wat minder en nogal als een promotiefilm gemaakt. Het verhaal is 3x niks maar ja, daar gaat het ook niet echt om. Op zich een aardige film als ze al die hysterische beelden wat minder hadden laten zien....

Maar dat is, geloof ik, juist wat regisseur Lasse Hallström wilde bereiken. De gekte uit Australië vastleggen, die ABBA daar had veroorzaakt. Minder hysterische beelden zwakken dat af. En zo was het nu eenmaal, want Aussies waren helemaal wild van ABBA..

Als jong jochie vond ik ABBA al niet echt goed. Ik vond ze gewoon té zoet. Door de jaren heen kreeg ik toch steeds hun muziek te horen en werd ik er eerder gek van dan er door gepakt.

Nu moet ik wel zeggen dat de nummers goed in elkaar steken, maar ik blijf het wel erg suikerzoet vinden.

Toch was ik nieuwsgierig naar deze film, maar ook die is het gewoon niet. Dit ligt niet aan de muziek, maar aan het "debiele" subplot van een journalist die een interview moet hebben met de band. Zijn "verhaal" is gewoon overbodig. Ze hadden een betere keuze moeten maken voor deze film: of een documentaire over deze turbulente tijd of een komedie over een journalist. Nu probeert deze film allebei te zijn en dat werkt niet.

Leuk om gezien te hebben, maar ik sla hem de volgende keer over!

2*

Ter voorbereiding voor Mamma Mia! heb ik deze simpel gemaakte film van Lasse Hallström gekeken. Met niet veel verwachtingen ging ik de film kijken en ik moet eerlijk bekennen op het ietwat magere verhaal na ben ik niet ontevreden. Ik ben geen fan van ABBA maar ik kan niet ontkennen dat ze heerlijke muziek hebben gemaakt. Daarbij geeft Lasse Hallström ABBA enorme ruimte in de film waarbij het meer op een concertregistratie lijkt dan een film. Vooral de sfeer rondom de concerten in Australië en de massa’s mensen die erop kwamen laat maar weer eens zien dat ABBA universeel is.

Gemiddelde B-film doorspekt met de prachtige ABBA-muziek. Alléén te pruimen voor de echte fans die de film de hemel inprezen.

Een film die eigenlijk alleen leuk is als je een beetje into abba bent. de prent is natuurlijk voorzien van goede muziek, maar is verder in mijn ogen alleen propaganda om zo hun muziek te promoten. en het slap verhaaltje wat er om heen gebouwd is, kan daar weinig aan veranderen. en hoewel de muziek wel klasse is, geef ik de prent toch maar 2 sterren.

Wat een verhaal! Wat een gebeurtenissen! Wat een ongelovelijke flop!

Leuke film. In hoeverre je het een film kan noemen... ik vind het meer een soort van backstage docu over die tour door Australië.

Die sla ik toch even over.

wat een plot een tekstje van drie zinnetjes........

Het is één zin.

Wat is er mis met het plotverhaal dan? Zegt toch gewoon waar de film over gaat? @ clockwork72.

Opzicht niet zo'n heel speciale film, maar het krijgt een steuntje door de muziek, die ik wel mooi vond. Verder stelt het allemaal niet zo veel voor, maar het acteerwerk was ook wel goed nog overigens..

2,5*

Begon wel aardig. Maar daarna wordt de film zwak en wordt het zelfs saai en ik denk niet dat dat de bedoeling was. Een fan van ABBA ben ik ook niet. Krijgt een 1,5.

Heel jammer dat deze film zo een flinterdun plot heeft. De film bestaat uit steeds terugkerende gebeurtenissen waaronder: geïnterviewde kinderen, "we want ABBA geschreeuw", optredens en een flutjournalist die zijn press card constant vergeet.

Ik ben een ABBA fan, maar dit werd op het laatste saai. Gelukkig is het meerendeel gevuld met hun grote hits, zodat het allemaal toch net iets minder taai wordt. De droomscène vond ik ook goed. De liftscène was dan weer fout.

Ik kan begrijpen dat dit een cult-film is onder de ABBA-fans, maar dat maakt dit nog geen topper.

Deze film lijdt tot op zekere hoogte aan het hetzelfde euvel als de Beatles-films: de muziek is natuurlijk dik in orde maar het geheel wordt verbonden met een nogal flauw verhaaltje.

Toch doet deze film het in bepaalde opzichten beter dan de Beatles films. Zo worden flauwe grappen zoveel mogelijk vermeden en wordt alles een stuk aangenamer om naar te kijken door de fraaie aanwezigheid van de twee zangeressen. Agnetha Fältskog was immers destijds de mooiste vrouw ter wereld.

Minpunt vind ik dan wel weer dat we het diepteinterview nooit te zien krijgen. En daar zaten we juist allemaal op te wachten. Toch?

Altijd maar die Agnetha, ik heb veel meer respect voor Frida! Ik heb haar altijd de leukere van de 2 gevonden!

Agnetha was en is nog steeds 1000000 maal mooier en heeft veel meer sex-apeal en een van de mooste kontjes ooit.

Maar als Anni-Frid er niet geweest was, was er geen ABBA geweest. Hoeveel sex appeal Agnetha ook gehad heeft .

Min of meer een verfilming van een ABBA concert in Australië. Daaromheen heeft men een flinterdun verhaaltje gemonteerd waarin een DJ (best een nerd) probeert een diepte-interview te krijgen met ABBA. Veel stelt het allemaal niet voor en het is eigenlijk meer een promotiefilm voor ABBA. Veel van hun liedjes (ook de minder bekende) zijn overigens te horen in deze film. De film begint opzicht best leuk maar al snel wordt het een saaie bedoeling. Ben je een fan van ABBA of vindt je hun liedjes leuk dan kun je deze film gerust kijken, maar veel stelt het eigenlijk allemaal niet voor en bijzonder is het zeker niet. Persoonlijk vond ik een aantal liedjes van ABBA wel leuk en waren Anni-Frid en Agnetha destijds als jochie van een jaar of 7-10 opwindend.

Als Abba fan blijf ik deze film geweldig vinden, vroeger ooit eens gezien op t.v. Nu dan op d.v.d met DTS geluid, klinkt gewoon geweldig.

Trailer / youtube

Vroeger al eens gezien en nu nog maar eens. Veel meer dan concertregistraties en een suf verhaaltje tussendoor is het toch niet. Meer voor de (zeer) grote fans. lijkt me. Hou zelf ook niet zo van live-concerten op tv en dat gewauwel erbij, zoals vaak bij documentaires. Het geheel wordt nog wat opgefleurd met beelden van Australië, interviews, studio-opnamen ... De film ging bij herkijken erg snel vervelen. De dvd met videoclips voldoet beter. 2.0

In deze film over de Zweedse popgroep ABBA, speelt Robert Hughes de rol van DJ Ashley Wallace die de groep probeert te interviewen voor een radiospecial. Om authenticiteit te garanderen, werd ABBA hier tijdens hun tour in Australië niet over geïnformeerd. Ze waren in de veronderstelling dat Hughes een echte verslaggever was die een primeur probeerde te krijgen. De regie was in handen van Lasse Hallström, die voorheen enkele muziekvideo’s van de band had geregisseerd. Dit was zijn eerste Engelstalige film. Tevens heeft de regisseur een korte cameo in de film. De film was oorspronkelijk bedoeld als homefilm. Vervolgens moest het een televisiespecial worden, en even later een documentaire. De uiteindelijke vorm was een rockumentaire concertfilm. De film werd ter gelegenheid van hun vijfde studioalbum “The Album” uitgebracht.

De meeste concertbeelden van hun Australische tour in 1977, waren afkomstig van vijf concerten in Perth, West-Australië. Het Perth Entertainment Centre was het enige overdekte stadion tijdens de tour. De omstandigheden waren geschikt voor akoestische opnames, en werden niet beïnvloed door slechte weersomstandigheden. Tijdens hun tour waren er eveneens optredens van Gerry and the Peacemakers, The Searchers, The Dubliners, Alice Cooper, Stéphane Grappelli en de Britse acteur Robin Nedwell. Extra opnames vonden plaats tijdens de zomer van 1977 in hun thuisland Zweden. De productieopnames duurden zes weken. Tijdens de concerten werd Agnetha Fältskog regelmatig boven haar nek gefilmd om te verhullen dat ze zwanger was.

Hoewel de opnames grotendeels in Australië plaatsvonden, werd de film in de jaren ’80 en ’90 nooit op VHS of bèta in Australië uitgebracht. In 2003 werd de originele soundtrack voor deze film door het Zweedse Filminstituut hersteld, nadat het stereogeluid jarenlang verloren was gegaan. De nieuwe versie ging op 2 december 2003 in het Filmhuis van Stockholm in aanwezigheid van Benny Andersson in première. In 2008 werd de film digitaal geremasterd en opnieuw uitgebracht. Op 17 en 19 september 2023 werd de film opnieuw uitgebracht als onderdeel van “ABBA: The Movie – Fan Event.” Na de film werden er drie officiële songtekstvideo’s op het YouTube-kanaal van ABBA beschikbaar gesteld. Dit waren “Dancing Queen”, “Voulez-Vous” en “Gimme! Gimme! Gimme! (A Man After Midnight)”. In 2002 kreeg ABBA een miljard dollar aangeboden voor een reünietour, maar hebben ze dit uiteindelijk geweigerd.

Björn Ulvaeus was kritisch over de film. Met uitzondering van The Beatles dacht hij dat films met popsterren niet goed zouden werken. De film kwam als een schok. Voor de zanger was het lastig om zichzelf op een gigantisch scherm in Panavision te herkennen. De carrière van Robert Hughes raakte in een neerwaartse spiraal, nadat hij tijdens de sitcom "Hey Dad..!" een 10-jarig meisje op de set had misbruikt. Hij bracht 10 jaar lang in de gevangenis door. Het concert bevatte drie nieuwe nummers. Het nummer “Get on the Carousel” werd nooit commercieel uitgebracht. Het bevat een melodie die later als brug werd gebruikt voor hun rocknummer “Hole in Your Soul.” Gezien de wisselende genres, is het lastig om deze film in de juiste categorie te plaatsen. Het verhaal is niet bijster interessant, maar de muziek maakt veel goed. Persoonlijk ben ik nooit een grote fan geweest, maar heb ik hun muziek altijd kunnen waarderen. Een pluspunt is hoe de teksten van de muziek inspelen op de gebeurtenissen in de film.

3,0 *