Wu Ji (2005)

Probeert Chen Kaige Zhang Yimou na te apen? Dat is dan niet erg gelukt!

Jaren geleden had ik op de Commodore 64 zelfs nog spellen mooiere graphics als sommige die hier werden vertoond!(inderdaad: die bizons!).

Jammer, want qua verhaal vond ik het geheel wel aardig en daarom toch nog een krappe voldoende.En ook valt er visueel nog wel af en toe wat te genieten.

Ik begrijp niet dat Chen Kaige deze weg is ingeslagen!

Nicholas Tse in deze film is echt geweldig!

3,5*

bwah ik vond het wel jammer was mij zeer sterk aangeraden door een vriend waardoor ik redelijk hoge verwachtingen had.

Er waren wel enkelen mooie plaatjes (de vliegscéne met het meisje en haar wapperende gewaden vond ik heel mooi) maar over het algemeen vond ik de verhaallijn bedroevend met een weinig bevredigend einde.

Ik vond het een echt anti-climax, jammer voor de af en toe zeer mooie beelden...

Wat een wanproduct levert Kaige Chen hier af zeg. Of moet ik dit zien als een parodie op de recente films van Zhang Yimou? The Promise is simpelweg een heel goedkoop uitziende film waarbij het verhaal in de weg wordt gezeten door de acteurs. Daarbij zit er vrijwel in elk shot/scene CGI. Normaal heb ik daar geen problemen mee maar hier zag je het overduidelijk. Dit is al de tweede teleurstelling op rij hopelijk zijn Together en Farewell My Concubine toch beter te nuttigen.

Ik snap niks van deze lage waardering. Ik ben geen uitgesproken fan van dit genre, maar ik vond het toch een prachtige en boeiende film. Heb me geen moment verveeld gevoeld!

Mooie film, maar je moet hem niet vergelijken met de films van Zhang Yimou.

Zhang Yimou is uniek.

Op de trailer leek het me een mooie film, met een goed gemiddelde, wat ik zeker wou kopen. Maar nu ik het zo zie, sta ik toch echter te wijfelen. Toch maar een gedownloade versie bekijken en daarna misschien kopen.

Mooie beelden, mooi Oosters sprookje en een prachtige score van Klaus Bladelt. Het stemgemiddelde ligt veel te laag voor deze film.

Mooie film

Mooie beelden

De beelden waren erg mooi, met helaas soms wat nepheid erin.

Het verhaal is goed maar het einde was erg onduidelijk.

Goeie muziek maar niet echt leuke grappen tussendoor dus.. het wisselt.

Maar heb me er goed mee vermaakt, hoewel ik het iets beter had verwacht.

3,5*

mooie beelden, mooi sprookje, mooie muziek. inderdaad een beetje veel cgi maar in mijn visie wel functioneel, soms duidelijk non-realistisch maar ik denk dat het met opzet is gedaan om er een surrealistische sfeer in te brengen. ik wil trouwens die commodore 64 van Baggerman wel eens gebruiken voor mijn eigen film, die bizons zijn inderdaad nep, maar dat waren ook de wapens van de barbaren, de knotsen en bijlen waren duidelijk zichtbaar van plastic


3,5 *

Apart sprookje.

Het verhaal is opzich wel leuk en apart bedacht.

Hij had hele mooie opnames en de costumes waren ook heel mooi.

Het acteerwerk was tien keer niks en de computereffecten waren ook tien keer niks.

2,5

Zoiets als dit zou ik vaker willen zien. Net als sommige Tsjechische sprookjes vind ik dit schitterend.

Visueel is deze film echt adembenemend qua kleuren, kleding en landschappen en het verhaal en de karakters zijn prachtig en ontroerend. Ik vind het goed weergegeven dat een mens keuzes heeft en ook dat mensen feilbaar zijn en dat maakt het herkenbaar en toegankelijk.

Een sprookje is meestal een metafoor en niet de ons bekende normale 3D realiteit, vandaar de verwarring? In de Matrix mogen mensen wel vliegen en in deze film vindt men het raar. Vreemd.

Als je Wu Chu kent en Tai Chi begrijp je (denk ik) de moves en de hele (Chinese) achtergrond beter en dat men hier de special effects niet goed genoeg vindt, soit. Ik heb ervan genoten.

heb hem van de week uit de 3.50 bak gevist.

ik vondt het op zich wel een leuke film,

alleen de graphics zijn soms echt wel om te huilen.

maar hij keek wel lekker weg.

3.0

Chinese actiefantasyfilm met fraaie decors vol fantasie, (dans)actie, en romantiek. De special effects waren niet super maar wel goed genoeg voor de verbeelding. Middenin de roos, een topper in z'n categorie!

'Farewell My Concubine' van dezelfde regisseur was fantastisch, dus mijn verwachtingen waren hoog gespannen. En het moet gezegd: de beelden zijn, hoewel niet realistisch, als mooi gestilleerde sprookjesachtige schilderijen, van een kleurrijke schoonheid. Helaas geldt dit niet voor het onsamenhangende verhaal dat geen enkele diepgang kent. Daarnaast is het net of er brokken ontbreken en ik heb nog wel de lange versie gezien. De cast acteert over de top, de zogenaamde poëtische dialogen vervelen snel, de gevechten zijn te kunst-achtig en de special effects zien er armetierig uit. Kaige Chen zelf noemt zijn film een samenspel van eer, belofte, liefde en hoop, echter het lijken verwaterde versies van 'Hero' en 'Crouching Tiger, Hidden Dragon', zonder ook maar enigszins bij het niveau van deze beide producties in de buurt te komen.

Een degelijke wuxia. Haalt alleen niet het niveau van Hero of House of Flying Daggers.

Op de visuele stijl is niets aan te merken, alleen mist af en toe de pracht die ik ken uit uit bovengenoemde films. Die bizon scene aan het begin was inderdaad droevig slecht, maar met een beetje fantasie lukt het je ook wel.

Romantiek en liefde spelen ook in deze film weer een grote rol, en Cecilia Cheung, Dong-Kun Jang en Hiroyuki Sanada weten dit goed op het scherm over te brengen.

Actiescenes zijn goed in beeld gebracht, maar moet je wel een liefhebber zijn van het genre. Daarom kan ik de kritiek van sommige kijkers ook niet waarderen als zij zeggen genoeg te hebben van vlieggende personages etc. Kijk dan geen wuxia of neem het niet op in je eindoordeel.

3.5*

Altijd prettig als iemand anders al min of meer verwoord wat je zelf ook wilt zeggen. Daarbij dan nog aangetekent dat ik in het begin de film bijna had afgeet door de scene met de bizons in de klof. Dat was echt het slechtste stukje computer animatie da ik ooit heb gezien.

Beeldschoon sprookje. Behoorlijk kitsch, net als het uiterst Chinese (lees: hysterisch dramatisch) verhaallijntje, maar desalniettemin meesleepend en heel erg mooi vormgegeven.

Een werkelijk onkijkbare film. Het verhaal gaat te snel om te kunnen volgen en verder vooral een overdaad aan gruwelijk lelijke CGI. Lukt het niet om iets mooi uit te beelden, DOE HET DAN OOK NIET. Met je vriendin vliegeren, prima. Je vriendin als vlieger gebruiken, is te idioot voor woorden. Wat was dat verder met de bizons in het begin? Als je denkt dat het niet erger kan, worden ze ingehaald door een figuur die op handen en voeten rent met zijn gewonde makker op zijn rug. De allereerste scene was daarentegen wel erg mooi. Maar na zoveel belachelijke scenes en mensonterende CGI, hield ik het voor gezien.

Met The Promise probeert regisseur Kaige Chen zijn voormalige cameraman Zhang Yimou en diens spektakelfilms Hero en House of Flying Daggers naar de kroon te steken. Dat mislukt nagenoeg op meerdere fronten. De computer geanimeerde beelden laten te wensen over (vaak te amateuristische voor woorden), de personages krijgen te laat vorm en ook de actie biedt maar weinig nieuws. Daarnaast is er hakkelige montagewerk wat ongetwijfeld komt door bemoeienissen van de Amerikaanse inbreng. Maar het is niet allemaal kommer en kwel. De cast, al waren ze niet in staat om de film beter te maken, deed het verder prima. En aangezien het een multi-Aziatische productie is, zien we opmerkelijk sterke acteurs uit verschillende oosterse landen. Korea wordt vertegenwoordigd door Dong-Kun Jang die de slaven-rol van Kunlun op zich neemt. Zijn meester, generaal Guangming, werd vertolkt door de Japanner Hiroyuki Sanada, die lekker arrogant en egoïstisch uit de hoek mag komen. De mooie Chinese Cecilia Cheung, vertolkt geloofwaardig de rol van “liefdesobject” de bevallige prinses Qingcheng die een volledig leger de wapens laat neerleggen door de belofte om haar jurk uit te doen. Daarnaast is er nog meer Chinese inbreng; van de slechterik Wuhuan, Nicolas Tse die dat met enig sadisme doet, en Ye Liu als zijn persoonlijke slaaf Sneeuwwolf (het leukste personage in de film) Ondanks dat het verhaal te weinig uitgewerkt is, bevat de film wel een handvol geslaagde vecht-scènes, gedetailleerde kostuums, aardige ideeën en soms hangt er een fijne visueel poëtische sfeer. Daarom is deze film met zijn hoge kitsch-gehalte ook geen volledige ontgoocheling maar zijn belofte weet het helaas niet waar te maken.