Made for Each Other (1939)

Carole Lombard, de toentertijd best betaalde actrice in Hollywood, aasde destijds net als vele anderen op de Scarlett-rol in Selnick’s “Gone with the Wind”. Vandaar dat zij de screwball komedies voor even vaarwel zei om in deze film te laten zien dat zij ook serieuze, dramatische rollen kon spelen. Bulkend van talent slaagde zij daarin vrijwel moeiteloos, al greep zij wel naast de beoogde "hoofdprijs". Het is niettemin vooral dankzij Lombard dat deze tragikomedie een aangename film is, in weerwil van het futloze script en het overspannen einde. In het bijzonder de scènes van Lombard met haar schoonmoeder (Lucile Watson) zijn erg leuk. Ook de rest van de cast (James Stewart, Charles Coburn) is goed bezig.

Het humorloze script is één van de belangrijkste redenen waarom dit romantische melodrama niet wil beklijven. James Stewart probeert iets van komedie te forceren en Carole Lombard lijkt zich ook niet goed raad te weten met het materiaal, dat in de finale opeens omslaat in pure tragedie. Uiteraard is er wel een happy end, maar het is jammer dat de enorme talenten van Stewart en Lombard zijn verspild in een film die ook voor regisseur John Cromwell vooral een contractuele verplichting lijkt te zijn geweest. Niet slecht, maar onevenwichtig en vooral teleurstellend.

Zo slecht is het nou ook allemaal weer niet , Stewart speelt weer op zijn bekende manier het type dat zichzelf moed probeert in te praten maar als puntje bij paaltje komt durft hij zijn baas toch niet tegen te spreken .

Lombard speelt goed ( ik ken de actrice niet echt ) maar bulkend van het talent ? dat zie ik er nou ook niet echt vanaf .

Aan het einde veranderd de film van licht komisch drama ineens in een volbloed drama , de film komt er mee weg

maar het kwam niet echt over als een logische move in het plot .