Operation Pacific (1951)

Redelijk John Wanye film, die niet echt super is maar wel zijn momenten heeft. En is dit trouwens de film waar Wanye zijn bijnaam The Duke heeft tedanken???

Heerlijk vermaak.

Nope. Deze naam kreeg hij van zijn buren in Glendale (voorstad van L.A.) omdat hij als kind altijd in gezelschap was van zijn lievelingshond, een terrier met de naam“Little Duke”.

Ik heb deze film vandaag gekocht, zometeen maar eens gaan kijken. Ik ben benieuwd!

Ik heb deze film al een aantal maanden geleden gezien. De film is werkelijk heel erg goed, mooie klassieker. Goede acteurs, origineel, waargebeurd verhaal. GOED!
Aanrader!

4.5*

Beetje brave film, Wayne doet alles goed en op het einde komt Neal weer bij hem terug zoals het hoort bij een vrouw in die tijd.
Verder wel vermakelijk en sfeervol in die duikboot.

Oh, all right I guess, sir... the things those Hollywood guys can do with a submarine

Ruwweg kun je het oeuvre van John Wayne in twee thema's onderverdelen: je hebt zijn Westerns en je hebt zijn oorlogsfilms. Hoewel het één van mijn favoriete acteurs is, is het me al vaker opgevallen dat ik die laatste categorie niet altijd even goed kan waarderen. In dat opzicht verwachtte ik ook niet bijzonder veel van deze Operation Pacific, maar uiteindelijk toch maar eens opgezet. Geen idee of het kwam omdat ik al lage verwachtingen had, maar vond dit uiteindelijk erg leuk.

De film opent met een eerbetoon aan de talloze doden tijdens de Tweede Wereldoorlog en eerlijk gezegd, dat vind ik meestal geen goed teken. Hoogstwaarschijnlijk resulteert dat in een film die bol staat van het patriottisme en bij Operation Pacific is dat ook het geval. Het verrassende is echter dat het hier wel vrij goed werkt. Regisseur George Waggner levert een naar mijn gevoel waarheidsgetrouwde film over het leven in een duikboot (Vice Admiraal Charles A. Lockwood fungeerde als technisch adviseur) en het is juist deze microsamenleving waarmee de film extra punten scoort. Je voelt dat de crew nogal hard aan elkaar hangt, geweldig moment ook wanneer Duke zijn manschappen uit de gevangenis moet gaan halen, en verder oogt de combinatie met echte oorlogsbeelden (?) erg realistisch. Uiteraard moet er ook nog een romance verweven worden in het verhaal, maar zelfs die blijkt niet geforceerd te zijn.

Wat eerlijk gezegd een zeldzaamheid is in het oeuvre van Wayne. Meestal oogt hij erg houterig wanneer hij de meer romantische toer moet opgaan en hoewel hij hier toch ook vooral zijn vertrouwde rol kan spelen, is de chemie met Patricia Neal tof om te zien. Vreemd genoeg boterde het tussen hen beide niet, al zou hen dat niet tegen houden om jaren later nog eens samen te spelen in In Harm's Way, maar daar is dus op het scherm weinig van te merken. Wayne doet hetzelfde kunstje als gewoonlijk, maar blijft dat geweldig doen. Grote rol ook nog voor Ward Bond, die duikt altijd wel ergens op in een film met John Wayne, en verder spreekt vooral de crew van de duikboot tot de verbeelding.

Ben wel benieuwd eigenlijk hoe George Waggner hier uiteindelijk bij betrokken is geraakt. Ik ken hem alleen maar van The Wolf Man en afgaande op een deel van zijn oeuvre heeft hij wel veel van dat soort horror/science fiction films gemaakt. The Fighting Kentuckian was een eerdere samenwerking tussen Waggner en Wayne en zou een klassieke Western zijn, ben benieuwd!

4*

Niet slecht voor die periode en ook naar de standaarden van tegenwoordig. Ok, er wordt een iets minder spectaculairder verhaal gebracht dan tegenwoordig maar het acteertalent vergoed veel. Helaas moest ik deze alleen bekijken want de andere helft is niet zo dol op de oorlogsfilm. In dit geval heeft ze iets gemist in mijn ogen want ik heb mij prima met deze film vermaakt.
Een mooie 7!

Hieronder kan je een prima recensie lezen van:

"Metalfist" geplaatst: 7 mei 2017, 16:39 uur