Piano Piano Bacaksiz (1990)
Alternatieve titels: Piano Piano Kid | Softly, Softly Little One | Piyano Piyano Bacaksiz
Turkije
Drama / Komedie
81 minuten
geregisseerd door Tunç Basaran
met Emin Sivas, Yaman Okay en Meral Çetinkaya
Istanbul, de jaren '40. De Tweede Wereldoorlog kan elk moment overslaan op Turkije. Met die angst en onder armoedige omstandigheden, proberen 6 families, zo goed en zo slecht als het gaat, samen in een groot huis te overleven. Kemal is een vrolijke en nieuwsgierige achtjarige jongen tussen dit warme gezelschap. Zijn beste vriend is 'Oom' Kerim, die elke dag, alleen op zijn kamertje, bezig lijkt te zijn voorbereidingen te treffen voor een reis naar Italië.
Stuk voor stuk prachtige acteurs.
De belangrijkste acteur is trouwens vergeten: Rutkay Aziz, de Jan Decleir van Turkije.
...die je af en toe toevallig bij TRT 1 ziet.
En zo geschiedde het ook vannacht.
Na 2 Fellini's, besloot ik te gaan slapen. Maar om half 3 's nachts viel mijn oog op een jongen die op blote voeten door een groot herenhuis slenterde en van zijn moeder te horen kreeg: 'Wat speel je nou toch met die lichtknoppen?! Net of er elektriciteit is!'
Deze film straalde zo veel liefde en humor uit, dat ik besloten heb mijn stem te verhogen:
> 4,5*.
Zoals ik al zei: je moet het echt per toeval tegenkomen. Er is geen fatsoenlijke tv-gids op internet die laat zien welke films er op de Turkse tv komen.
Ik snap ook eigenlijk niet waarom al die commerciële zenders zulke films niet uitzenden. In plaats daarvan, laten ze honderd keer per jaar dezelfde Sunal-films zien.
Net of ze bang zijn dat andere genres de mensen niet gaan bevallen. Ik weet zeker dat dat niet het geval zal zijn: de massa krijgt gewoonweg geen kans films als Piyano Piyano Bacaksiz te gaan waarderen, omdat niemand het uitzendt.
Er is geen fatsoenlijke tv-gids op internet die laat zien welke films er op de Turkse tv komen.
Kijk hier eens.
Ik snap ook eigenlijk niet waarom al die commerciële zenders zulke films niet uitzenden. In plaats daarvan, laten ze honderd keer per jaar dezelfde Sunal-films zien.
Net of ze bang zijn dat andere genres de mensen niet gaan bevallen. Ik weet zeker dat dat niet het geval zal zijn: de massa krijgt gewoonweg geen kans films als Piyano Piyano Bacaksiz te gaan waarderen, omdat niemand het uitzendt.
Idem, ik kan me ook niet herinneren dat 'Piyano Piyano Bacaksiz' van tevoren op TRT werd aangekondigd. Tijdens het zappen, nogal laat in de nacht, kwam ik het ook toevallig tegen. Het wordt op zo'n tijd en dag uitgezonden, dat werkelijk niemand nog wakker is. Voor Amerikaanse films op commerciële Turkse zenders wordt veruit een week van tevoren reclame gemaakt. Jammer.
Ja, maar daar laten ze slechts twee dagen zien. E-kolay heeft ook zo'n tv-gids.
Ik heb graag een gids waarin de meest opvallende films van deze week aangestipt worden.
Maar het grotere probleem is gewoon dat het altijd maar standaardfilms zijn die worden uitgezonden (of aangekondigd).
Toch bedankt voor de link. Kende ik inderdaad nog niet.
(Ik heb de synopsis trouwens aangepast)