Tori et Lokita (2022)

Vanaf 20 oktober 2022 in de bioscoop (Cinéart)

In Cannes mikken de Dardennes weer voluit op het hart: ‘Wij hopen nog steeds dat cinema de wereld kan veranderen’ | De Morgen

Aangrijpend drama met een duidelijke boodschap.

De twee kinderen hebben een unieke band die aandoenlijk werkt. Het is dan ook hartverscheurend wanneer je ziet in welke omstandigheden ze terecht komen.

Wel merk ik een groot patroon in de films van gebroeders Dardenne. Hierdoor vind ik deze film er niet genoeg in opvallen. Er wordt niks echt nieuws gedaan qua filmmaking. Dit moet zeker niet, maar dan moet al de rest wat de film doet opvallen.

Dit is dus niet het geval.

3*

Heel mooi en aangrijpend drama, brandend actueel jammer genoeg. De twee jonge hoodrolspelers veroveren onmiddellijknje hart. Blijft nog lang nazinderen, zoals we van de gebrs. Dardenne gewoon zijn. Boeiende kleine cinema.

Zoals we gewend zijn van de broers Dardenne behandelt ook deze film een maatschappelijke kwestie – in dit geval die van het harde bestaan van vluchtelingen in de illegaliteit – in een rauw-realistische stijl zonder veel drama of opsmuk. Dat er gebruik wordt gemaakt van amateur-acteurs geeft het nog een extra authentieke feeling (al zijn met name de gevechten niet erg geloofwaardig geacteerd). Gelukkig zit er vrij snel spanning in het verhaal van de twee vluchtelingenkinderen die klem zitten tussen mensensmokkelaars en drugshandelaren terwijl ze proberen een legale status te verwerven en geld naar hun familie in Afrika te sturen en weet het die spanning vast te houden, waardoor de film niet alleen de vluchtelingenproblematiek met de uitbuiting van minderjarigen belicht maar ook gewoon onderhoudend is.

Net te weinig vlees op de botten voor een topscore, maar het was verder erg goed.

Geloofwaardig vooral. Was Tori een te grote lefgozer? Met zijn vluchtelingen voorgeschiedenis denk ik van niet.

Rauw en eerlijk, maar dus net te mager. Een schets voor een echte topper.

Tiener Loktia [Joely Mbundu] en de jongere Tori [Pablo Schils] zijn per boot van Afrika naar Italië gevlucht en verblijven nu in België waar ze volledig in de tang zitten van Betim [Alban Ukaj], die ze dwingt hem te helpen bij zijn illegale praktijken met de vage belofte dat hij zal zorgen dat ze de juist papieren krijgen om asiel aan te vragen. Wat Tori en Lokta op de been houdt is de hoop op een betere toekomst en de steun die ze elkaar geven. Hun wanhoop neemt dan ook toe wanneer Betim probeert ze van elkaar te scheiden. Amateurs Mbundu en Schils komen wat tekort in de dramatische scènes, maar de Dardennes zetten een scherp beeld neer van de uitbuiting van immigranten en gebruiken simpele middelen om de bijzondere band tussen de twee hoofdpersonen neer te zetten. Meeslepend en met een verrassende ontknoping.

In het oeuvre van de broers Dardenne staan consequent schrijnende maatschappelijke kwesties centraal, zo ook in deze film: vluchtelingen op zoek naar geborgenheid in hun nieuwe thuisland.

Nu moet ik eerlijk zeggen dat de vuist van de broers in eerdere films harder is aangekomen. Hier wordt vrij kunstmatig spanning gecreëerd en trekt het verhaal behoorlijk. Ligt ook wel aan de twee niet-professionele amateurs die lang niet altijd overtuigen.

Dit gezegd hebbend, bureaucratie en criminaliteit staan het verwezenlijken van dromen in de weg, zoveel maakt deze film duidelijk... maar, dit wisten we al, erg genoeg.

Ik mis de keiharde klap in mijn gezicht die mijn ogen opent.

Opnieuw een vrij schrijnend relaas van de kwetsbare positie van vluchtelingen die asiel trachten aan te vragen. Een vrij typische Dardenne film die sociaal onrecht en maatschappelijke kwetsbaarheid in the picture brengt. In dat opzicht zijn de gelijkenissen met het grootste deel van het oeuvre van Ken Loach erg treffend.

Opvallend is de band tussen Tori en Lokita. Tori heeft als minderjarige andere rechten en de verblijfsprocedure is wat anders dan voor Lokita. Het vluchtrelaas wordt dan ook op elkaar afgestemd en het interview waarbij vragen worden gesteld rond geografie, het dorp, de school, de politiek ... , wordt minutieus voorbereid.

Maar als je kwetsbaar bent, is de kans reëel dat je wordt uitgebuit en wordt voorgelogen. En ook de mensensmokkelaars hebben nog tentakels en trachten schulden nog te innen. Wanneer het te emotioneel wordt, komen de twee hoofdprotagonisten inderdaad minder overtuigend over. Maar als niet professionele onervaren acteurs zie ik dit graag door de vingers.

Het einde is hard en kwam voor mij toch onverwacht. De film ligt volledig in de lijn van de rest van het werk van de Dardenne's. Niet beter, niet slechter. Gewoon erg degelijk tot prima, geheel volgens de verwachtingen eigenlijk.

Uitstekende film over twee vluchtelingen uit Afrika die in Belgie aan geld poberen te komen. Je weet wat je kunt verwachten van de Dardenne-broertjes, en ze leveren hier opnieuw een maatschappij-kritische film af over o.a. uitbuiting. Schrijnend en realistisch in beeld gebracht. Tegen het einde worden wat thriller-elementen geintroduceerd, zonder dat de film uit de bocht vliegt. Een kleine 4.0 sterren.

De gebroeders Dardenne zijn niet vies van het oppakken van controversiële thema’s. Zo ook in deze film over jonge vluchtelingen uit Benin, die door de apathische houding van Belgische autoriteiten in de illegaliteit belanden. Niet het beste werk van de Dardennes, maar toch weer een indrukmakende wake-up call.

Niet om vrolijk van te worden. De laatste film van de Dardennes legt de schrijnende situaties bloot waarin illegale migranten kunnen in terechtkomen. Hoewel Tori en Lokita alleen maar hun best doen om hun situatie te verbeteren, raken ze in de klauwen van het drugsmilieu. Lokita wordt uitgebuit en gedwongen om over een cannabisplantage te waken. Het verhaal zit dicht tegen de thriller maar eigenlijk hebben de Dardennes na films als Le SIlence de Lorna en La Promesse weinig nieuws te vertellen. Een originaliteitsprijs zullen ze er niet mee winnen : ze kiezen weer maar eens voor een migrantendrama, en dan nog uit een reeds gekend perspectief.

Traditie getrouw blijven de Dardennes bij hun sociaal, maatschappelijke thematiek, waarbij eveneens naar gewoonte de kaart van de minstbedeelde wordt getrokken en overheidsinstanties niet vrijuit gaan. Tot in de slotscène (de voorlezing van Tori) wordt deze stelling bevestigd.

Het eerste gedeelte van deze, hoe kan het anders harde, realistische film ,overtuigt het meest. De toestand waarin migranten zich kunnen bevinden wordt goed en krachtig geschetst. Daarna vond ik het wat avontuurlijk, waar bepaalde acties toch m.i. buiten proportie treden, al blijft wat er gebeurt toch erg dramatisch.

Degelijk maar zeker geen topfilm.

Mooie film.Leuke namiddag gehad. Een paar keer had ik wel verschoten. (op het straat en zand), maar dat maakt natuurlijk niet iets 'slechts' aan de film. Het einde vond ik ergens niet zo leuk, maar Het was wel een aangename film om naar te kijken.