Blue Miracle (2021)

Deze was onverwachts goed. Ik pik niet snel een traantje weg maar bij deze zat ik op het randje ....

Beetje een Disneyfilm. Met Mexicanen die Amerikaans praten (soccer ). Maar ach. Niet onsympathiek verder.

aan het begin, zeker de eerste 10 minuten hield ik mijn hart vast gezien het matige acteerwerk.

Het zag er behoorlijk geforceeerd uit.

Echter met de komst van Dennis Quaid werd het snel beter. De oude rot weet zeker een film te dragen.

Verder is " Blue Miracle" een sympathiek filmpje die wel heel mooi geschoten is.

De kleuren zijn soms een genot om naar te kijken.

Hier is aandacht aan besteed.

3*/3.5*

Mooie warme feelgood film gebaseerd op ware feiten.

Gewoon een uitstekende Feel-Good-Film die ondanks dat hij niet verrassend of vernieuwend is, hij zeker niet vervelend was om naar te kijken. Hij vloog voorbij en verveelde geen minuut.

Blue Miracle is een film die verloopt volgens één van de meest gebruikte plotlijnen in de filmgeschiedenis. Een groep underdogs doet mee aan een wedstrijd die veel te hoog gegrepen is, maar slaagt erin de hele wereld versteld te doen staan. Blue Miracle dus. Een film vol sentiment, feelgood, against all odds, underdogs, triomf en levenslessen. Een film die volgens verwachting verloopt, soms wat stichtelijk is en (verdomd als het niet waar is!) op waarheid is gebaseerd.

De film onderscheidt zich wat mij betreft op één punt van gelijksoortige vehikels. Dat is het onderwerp van de wedstrijd. Het gaat om vissen op volle zee. En wel op zwaardvis. En dat levert redelijk spannende beelden op. Een man met een hengel die een enorme tegenstribbelende zwaardvis naar binnen moet trekken is wel een opwindend gezicht. De weinige scènes die zich actief met het vissen bezig houden, worden enerverend in beeld gebracht. Het deed mij spanningsgewijs wel iets.

Uiteraard zijn de scènes eromheen emotioneel geladen. Als je je daarop instelt, valt het allemaal wel mee. Als je je instelt op een film die met een overbekende dramatische opbouw is uitgerust, dan is het allemaal zo erg nog niet. Als je je voorbereidt op een misantropische en alcoholische schipper die geheel volgens de regels van het genre ontdooit en zich ontpopt tot een geweldig mens, dan is dat weliswaar nog steeds niet bijzonder, maar wel draaglijk en gewoon degelijke feelgood kost.

Blue Miracle vertelt een uitgekauwd verhaal zonder diepgang. De kijker krijgt precies dat wat hij verwacht. De verwachting wordt heel kundig ingevuld en opgewaardeerd met mooie beelden van zee en vis.

Waargebeurd verhaal en feel good movie over een weeshuis in geldnood ergens in Mexico. Een groep kansloze jongere, een sociaal werker in geldnood, een uitgerangeerde schipper met een verrotte bood, een viswedstrijd op marlijnen voldoende ingrediënten voor een spannende film zou je denken. Helaas is er gekozen voor de zoete aanpak en was het budget niet toereikend voor fatsoenlijke actie scenes. Het decor van een achterdek en de suggestie dat ze op zee zitten begint snel te vervelen. Het verhaal is nogal voorspelbaar.

Een pluspunt is de opmerkelijke vormgeving vormgeving: blauw voert de hoofdtoon en het is een mooie test voor de kleuren van je breedbeeld tv.