Nuit d'Été en Ville (1990)

Je moet ervan houden; een anderhalf uur durend gesprek tussen twee aftastende en elkaar uitdagende mensen. Ik moest zeggen dat het best boeiend is te zien hoe zo'n samenzijn kan verlopen...

Acht stemmen met een gemiddelde van 1,67. Nou dan weet je het wel. Zit ik nog hoog met m'n twee sterren. Is vanwege de mooie, maar zo tragisch gestorven Marie Trintignant. Verder vind ik het een wonder dat ik deze film uitgekeken heb. En ik was nog wel zo vol verwachting.

Want ik dacht dat ze uitgestorven waren, de onvervalste Franse praatfilms, maar nee, dit is er weer zo een. We komen binnen op het moment dat een man en een vrouw met elkaar naar bed geweest zijn. Ze liggen naakt op bed. Ze kennen niet eens elkaars naam. Dan beginnen ze te praten. Anderhalf uur later praten ze nog. Waarover? Al sla je me dood. Het kost je zoveel tijd de ondertiteling te lezen dat je geen tijd meer hebt om naar de film te kijken.

Dat is niet echt een probleem want er gebeurt verder niets. O ja, ze gaan een keer in bad. Wie denkt dat ze nog een keer gaan neuken, vergeet het maar. Aan het eind van de film zijn ze aangekleed. Marie Trintignant is mooi en ze heeft een lief kontje. Dat is het wel zo'n beetje.