Knock Down the House (2019)

Netflix telde een recordbedrag van 10 miljoen dollar neer voor deze docu. Het is het grootste geldbedrag dat ooit betaald is voor een documentairefilm die gekocht is op een filmfestival.

bron

Tja, heel actueel natuurlijk.

Ik wil deze wel zien!

Ik ook!

Netflix-docu verheerlijkt anti-Trump politica - Telegraaf

De kop en lead zijn een stuk minder genuanceerd dan de rest van het artikel, oh wacht het is de Telegraaf.

Los van hun journalistieke neigingen zullen ze gerust een punt hebben; dit soort docu's hebben daar vaak een handje van.

Trump is zo'n immorele, amorele, onethische, hedonistische, egocentrische, kapitalistische, racistische, quasi-fascistische narcist, dat ik graag kijk naar de verheerlijking van eender welke van zijn antagonisten dan ook

hear, hear!

Anti-Trump politica? Dan heb je er echt niks van begrepen. "The scrappy fighter from The Bronx" is anti-establishment, dus net zo goed tegen de Democratische status quo carrière-politici.

Het is een prima documentaire overigens, die vier kandidaten volgt in hun route richting Democratische voorverkiezingen. AOC krijgt de meeste screentijd en is ook veruit het boeiendst om naar te kijken, vanwege haar enorme talent en charisma. Wat ik heel interessant vond was het gegeven dat ze eigenlijk voortkomen uit een selectieprocedure door twee organisaties, genaamd 'Brand New Congress' en 'Justice Democrats'. Er zit dus een uitgewerkte strategie achter (eindelijk mag je wel zeggen, het is niet genoeg om fijne idealen te hebben, de conservatieve krachten hebben dat feit al eeuwenlang door).

Knock down the House biedt naast een inkijk in deze beweging ook een blik op het verrotte politieke systeem in Amerika en hoe dit doorwerkt in het dagelijks leven. De korte gesprekken op straat zijn wat dat betreft deprimerend, van mensen die al hun hele leven op een bepaalde kandidaat stemmen en daar niet vanaf wijken, ook al is er nog nooit een sikkepit verbeterd. De docu maakt tegelijk de toekomst zichtbaar. De vlam van Sanders slaat over en AOC zal, nu de eerste horde genomen is, niet meer te stuiten zijn.

Mooi, ontroerend, urgent, en een menselijk portret van gewone Amerikanen die genoeg hebben van de corrupte elite en een gooi naar de macht doen. Met wisselend succes, maar wat een verademing om naar te kijken. AOC is een rockstar en een groot politiek talent, bekijk haar video’ s maar eens, na het zien van deze prima docu hou ik nog meer van haar. Vrouw van vlees en bloed, to die for. In 2024 gaat ze een gooi doen naar het presidentschap. De weerstand zal ook in 2024 enorm zijn, maar Alex from the Bronx gaat een triomftocht maken.

De voorspelling dat ze president wordt van de VS durf ik ook wel aan, waarschijnlijk de eerste vrouwelijke president. Het hangt wel erg af van de komende verkiezingen: wint Trump of Biden in 2020 dan kan je AOC opschrijven voor 2024 (ze is dan net 35 in oktober, dus krap is het wel aangezien dat de minimumleeftijd is voor het presidentschap). Maar als Bernie Sanders wint dan wordt het een ander verhaal lijkt me.

mijn gevoel zegt dat 2020 een overwinning gaat geven voor Trump. En alleen omdat de economie als een lier draait in de Verenigde Staten. Kiezers geven Trump daarvoor (onterecht) de credits. Tegenkandidaten zijn niet krachtig genoeg. Na 8 jaar Trump komt de omslag wel in 2024. Maar we weten nog niets natuurlijk. We bewaren deze teksten wel tot die tijd.

Ik wil deze docu wel eens zien. AOC maakt tot dusver de indruk een soort van linkse Trump te zijn, alleen maar show, zonder enige substantie en het perfect rolmodel voor de (relatief) linkse politici in Amerika.

Ik vind haar een vrij holle politicus, maar goed ze is nog jong dus ze kan nog veel leren (wat ook wat nodig zal zijn).

Sorry hoor, maar wat een onzin. Volg je het functioneren van AOC in Congress überhaupt? Ik laat het laaghangende fruit van haar bekendste optredens en 'the green new deal' nog buiten beschouwing, maar misschien kan je dit filmpje kijken, en dan hoor ik graag de parallellen met Trump daarna van je: klik

Zou best kunnen, maar dat is nu nog een gewaagde voorspelling. Ja, ze is populair in Californië, NY en al die kleinere progressieve staten in het Noordoosten van Amerika. Ze is extreem links (zie de green new deal, migratie, wapenwetgeving), en om battleground staten als Florida te winnen heb je ook de gematigdere stemmers nodig. Extreem links naar Amerikaanse maatstaven bedoel ik dan . Maar van mij mag AOC best president worden, ik ben fan.

Ik begrijp het prima. Imho is elke democraat een antagonist van Trump. Wat je wel siert is dat je zo bevlogen bent, wat je niet siert is dat je er met gestrekt been in gaat tegen een ieder die niet zo diep de materie is ingedoken of een algemene opmerking plaatst.

Ook vóór Trump was Amerika al een land met enorme problemen. Het establishment is deel van dat probleem, inclusief mensen als Hillary Clinton en Joe Biden. Ook zonder Trump was AOC opgekomen. Ocasio-Cortez is simpelweg geen anti-Trump politica.

En verder is het altijd hetzelfde liedje; op allerlei manieren worden de idealisten verdacht gemaakt (populisme, niet te betalen, onervaren, niet realistisch, hypocriet), of wordt er chaos voorspeld als ze aan de macht komen, dat is een refrein dat je telkens weer hoort omdat er mensen zijn die er belang bij hebben dat dergelijke politici geen voet aan de grond krijgen. Dan word ik wel eens wat fel. (Edit: de eerste opmerking, die je quote, was een reactie op het Telegraaf bericht overigens, voor de duidelijkheid.)

Voor veel van die "extreem" linkse thema's ligt de steun in Amerika rond de 60% of hoger.

Dat zal best. Maar veel van die 60% wonen in “blauwe” staten. Niet in de Midwest zeg maar. En als je president wil worden moet je staten winnen, geen stemmeerderheid. Zie Clinton vs. Trump.

Ongeacht de politieke boodschap, het had van mij evengoed over zeer conservatieve Republikeinen mogen gaan, is dit echt een heerlijk docu om lekker te kijken. Veelal met een registrerende camera en geen pratende kopen. Als er al wat tegen de camera wordt gezegd is dat omdat die er toevallig is en tijdens de 'actie'. Dit is helemaal mijn soort docu en deed me denken aan By the People: The Election of Barack Obama. Boeiend inkijkje in de politieke voorrondes waar enkele kandidaten worden gevolgd, al draait driekwart om Ocasio-Cortez. Verder fraaie sfeerbeelden van Amerika met plaatjes die met veel gevoel voor beeldkracht zijn geschoten. Heel veel nieuws doet de docu niet, maar het wordt wel vakkundig gedaan. 4,0*.

Wat grappig dat je zo enthousiast bent, mjk87. Moet 'm zelf nog afkijken, de vader van mijn neefje kwam tijdens het oppassen eerder thuis dan verwacht. Maar wat ik zag is erg fijn, ja. En het geeft een goed beeld van hoe Amerikaanse politiek werkt, ook op lokaal niveau.

Interessant om te zien. Wist helemaal niet dat er ook voorverkiezingen waren voor de verkiezingen van het congres.

“If I was a rational person, I would have dropped out of this race a long time ago.”

Uitstekende documentaire over vier vrouwen die zich verkiesbaar stellen voor het Amerikaanse Congres en de strijdt aangaan tegen het zittende Democratische establishment. Het is interessant om te zien dat deze vier vrouwen niet uit het niets komen, maar dat twee organisaties een nauwkeurige werving en selectieprocedure hebben toegepast om de beste kandidaten te krijgen.

Eén daarvan is Alexandria Ocasio-Cortez, nu beter bekend als het begrip AOC. Ontzettend knap hoe zij zoveel mensen op de been krijgt door haar charisma, werklust, standpunten en slimme strategie. Het gedeelte waarin ze het moet opnemen tegen een plaatsvervanger van Joe Crowley is hemeltergend, en hier zie je eigenlijk al het begin van haar uiteindelijke zegetocht. Ze mist nog wat ervaring (op het gebied van buitenlandse zaken/problematiek komt ze nog niet verder dan wat platitudes), maar als je haar nu in het Congres ziet zitten zie je dat ze een snelle leerling is. Als documentaire zit Knock Down the House ook goed in elkaar, met een registrerende en bijna afstandelijke aanpak, waarbij de kandidaten worden gevolgd in plaats van dat ze constant in de camera praten. Knap werk van Rachel Lears.

Dat was mijn voornaamste probleem met deze hele docu - hoewel dat minder met de kwaliteiten van de docu te maken heeft als met de hoofdpersonen - dat iedereen stijf stond van de platitudes, AOC ook. Hoewel ik de anti-establishment beweging interessant vind komen ze puntje bij paaltje ook niet op me over als mensen met méér dan alleen loze beloftes en wat losse kreten op een verkiezingsflyer. En het leek wel alsof iedere dame hier zieltjes probeerde te winnen door het gebruik van armoe, een dooie vader of nog erger: een dood kind. Ik vond het erg weinig oprecht. AOC heeft een leuk koppie en een grote mond: ik ben erg benieuwd in hoeverre die twee elementen haar geholpen hebben in de uiteindelijke overwinning. Evengoed respect voor wat ze heeft bereikt.

Fijn dat Rachel Lears inderdaad voornamelijk registreert en verder weinig lijkt te regisseren. Maar waar ik ook benieuwd naar ben is of de dames de aanwezigheid van Lears hebben gebruikt om zichzelf positief op de kaart te zetten, zoals dat bizarre gedoe van AOC met dat 'ruimte nemen' of het al eerder genoemde dooie kind. Is Lears hier naïef in of juist erg slim om dit zo neer te zetten?

Een kleine 3,0*

Aardig, maar niet echt speciaal.

Het is fijn dat Lears vooral documenteert en niet een hoop interviews achter elkaar rijgt. Het is dan ook vooral een inkijkje in de primary, waarin AOC de hoofdrol opeist. Er worden ook nog drie andere vrouwen gevolgd, maar die krijgen amper air time. Toch wel een beetje zuur, volgens mij hadden ze gewoon de focus puur op AOC moeten leggen.

Haar gevecht tegen het establishment is verder aardig op volgen, ook wel eentje die ik steunt.Al zie je ondertussen toch ook weer hoe moeilijk het is en hoe relatief weinig dit soort acties uiteindelijk opbrengen, ondanks de positieve boodschap van deze doc. Ik volg het Amerikaanse gebeuren niet van héél nabij, maar wat opvalt is toch dat omdat het volk zélf strategisch probeert te stemmen, het establishment niet eens heel veel moeite moet doen om aan de macht te blijven.

Grootste pijnpunt van deze docu is dat de gebeurtenissen zelf niet zo geweldig interessant zijn en omdat het maar een inkijk is krijg je ook niet zo heel veel extra boeiends mee. Maar het is verder best aardig om volgen voor een keer, begrijp alleen de hoge scores niet zo (of die zouden eerder steunt uitspreken over het onderwerp dan over de docu zelf gaan).

2.5*

Klopt. Haar tegenstander crowley van de gevestigde orde is (was ) dat wel. Althans dat lijkt/is het enige punt dat hij maakt. En dat is vermoeiend.

Behalve dat Biden (ook de gevestigde orde) van alles en nog wat is, is het bijzonder irritant dat hij niet verder komt dan: we moeten weer terug naar de Obama tijd.