Diaboliquement Vôtre (1967)

prachtige franse thriller met een charismatische Delon en een ZEER mooie Berger!

Hoe heb je hem gezien?

Ik heb de oude originele vhs-band met ned subs.

Zit in de States op dvd in een box:

http://www.dvdpacific.com/item.asp?ID=921643

Prachtig is me teveel eer. Vermakelijke nonsens. Het begint allemaal heel veelbelovend, maar langzaamaan verliest het mysterie.

Hoe is de kwaliteit van die box? Staat al een tijdje in mijn pacific wishlist.

Moet de rest nog zien, maar vond dit prima. Niet de allermooiste scan, maar gewoon prima.

13 november

01:50 - 03:20

ARD

x2

Openingssequentie en daarop volgende ziekenhuisscène met een innemende Delon en overweldigende Berger doen veel beloven, maar het blijft wat mat.

Delon deed in uitstraling en dat (te) sjieke landhuis/setting mij erg denken aan Tom Ripley (die hij eerder al eens speelde in Plein Soleil - Toch wel goeie keuze dus wat mij betreft)

Grappig filmpje met een klein plotje over Delon die niet snapt waarom hij in een groot landhuis bivakkeert met een mooie vrouw.

Er zitten best wat spannende zaken in de film zoals een moordcomplot en nog een moordcomplot die trouwens best vergezocht is. Dat de vrouw van Delon het liever doet met de Chinese hulp dan met Delon zelf, snapte ik ook niet zo goed. Maar goed, weet ik veel.

Leuk voor de fans van dit soort mysteries.

Matige film over een man die ontwaakt uit een coma na een auto-ongeluk en zijn geheugen kwijt is. Een weinig originele thriller met een mager plot. De zoektocht naar zijn geheugen en identiteit is vrij saai uitgewerkt en het is eigenlijk gewoon wachten op de ontknoping. Wel een paar mysterieuze personages en het kasteel vormt een mooi decor.

Een wat vreemde thriller met Ms Berger en Mr Delon die er beiden patent uitzien in deze film.
Het plot is op zich best boeiend te noemen alhoewel de kijker met veel vragen blijft zitten. Want waarom zou je de vrouw met wie je je leven wilt delen iemand als Lagrange voorschotelen en zo zijn er wel nog meer vragen tot regelrechte plotholes. Het psychologische spel komt niet uit de verf, het zijn vooral mooie plaatjes.
De ontknoping komt nogal afgeraffeld over.

Duvivier was een meer dan degelijk regisseur met een lange carrière, die bekend is van Pepe le Moko en Don Camillo, maar van wie ik vooral Au Bonheur des Dames uit 1930 zeer kan waarderen. Zijn laatste film is helaas bedroevend slecht, met een vreemde rol van Delon en een bizar scenario vol plotholes. Het begint nog best aardig, als psychologische thriller, maar het wordt gaandeweg steeds ongeloofwaardiger, en de uitleg van de plot is tamelijk stompzinnig. Kan zo meedoen in de competitie voor slechtste zwanenzang van goede regisseurs, al is er veel concurrentie.