Urbanus - De Vuilnisheld (2019)

Deze afgelopen vrijdag in Antwerpen gaan zien.

Verrassend leuk en anarchistisch werkje, zeker gezien het feit dat dit blijkbaar als een familiefilm wordt beschouwd, gezien de op kinderen gerichte voorfilmpjes en trailers die eerst werden vertoond. Daar de zaal louter gevuld was met volwassenen (of -kijkend naar mijzelf- wat daar voor door moet gaan) vond ik dat al zeer grappig en toen moest de hoofdfilm nog gaan beginnen! Zit je met zijn allen te kijken naar trailers van "De Fabeltjeskrant" en "Missing Link". Hahaha!!

De film zelf begon meteen met flink veel vaart en vele grappen en hilarische situaties volgden elkaar in rap tempo op. Opvallend en heerlijk verfrissend was ook dat van enige politieke correctheid of het aannemen van algemeen aanvaarde conventies geen enkele spraken was en het plot als een olifant in een porseleinen kast dwars door dit alles heen denderde.

Halverwege werd het misschien even wat teveel van het goede en werd het wat vermoeiend en wellicht iets teveel van hetzelfde, om vervolgens weer met flink veel vaart de "over the top" finale in te gaan.

Zeker een pluspunt vond ik dat behalve de typische tekenstijl ook de geest en sfeer van de originele strips erg goed werd gevangen en dat gold zeker ook voor de erin voor komende karakters, met name Juffrouw Pussy stal natuurlijk de show (Wow!)!

Kortom: houd je van een lekker dwars en maf filmpje en ben je ook nooit echt volwassen geworden, dan is deze film echt iets voor jou!

Een dikke zeven, ofwel 3,5 ster.

PS: Dus één + één = ...eh...eh... wij weten dat niet!
(Waar is Juffrouw Pussy wanneer je haar nodig hebt?)

Dit is toch wel echt appels met peren vergelijken...
Diepte van ‘Mirai’ mist in ‘Urbanus de Vuilnisheld’ - NRC

Ja, die kop en dat stuk slaan inderdaad helemaal nergens op.

Aangezien ik de strip waarop deze film is gebaseerd nooit heb gelezen, kan het best zijn dat deze verfilming van 'Urbanus' trouw blijft aan de toon en de humor van die stripserie. Deze komisch bedoelde animatiefilm bevat één grap die ronduit briljant is (het keuzemenu op een anti-vriesautomaat), maar verder is de humor een vreemde combinatie van infantiel, puberaal en van seksuele aard. Urbanus, een kind met het bebaarde gezicht van de Vlaamse komiek, probeert tevergeefs zijn centjes te verdienen met zijn Tollembeekse Gazet vol roddels, laster en achterklap. Hij wil namelijk graag trouwen met Juf Pussy die haar anatomie gebruikt om de kinderen uit te leggen hoeveel 1 + 1 (dan wel 5 - 3) is. Urbanus besluit het op andere manier te proberen: hij gooit gist in het riool waardoor de WCs overlopen met drollen en laat de bewoners vervolgens hun behoefte doen op zijn eigen WC die natuurlijk niet aangesloten is op de riolering, waardoor de drollen gewoon op straat blijven liggen. Een paar dwaze agenten en directrice Kopermem zitten hem dwars, bovendien gebruikt Jef Patat de consternatie om één van zijn duivelse plannetjes om snel rijk te worden in werking te stellen.

Over humor valt in ieder geval deels te twisten, maar niemand zal zeggen dat een constante barrage van grappen over drollen, tieten en konten getuigt van genialiteit. Het lijkt mij ook niet dat Urbanus en zijn kompanen dat ook maar enigszins voor ogen hadden. Het probleem is dat ook de minder smakeloze grappen helemaal nergens op lijken te slaan. Een terugkerende grap met een baksteen is al net zo zinloos als die rondom de geest van een oude bewoonster die regelmatig uit het niets opduikt. Natuurlijk is het niet voor niets dat de Urbanus-reeks al zo lang bestaat, dus de fans van die serie zullen dit ongetwijfeld meer kunnen waarderen. Een verbijsterende film, om de verkeerde redenen.

Nou...

Ikzelf las de Urbanus-strips toen ik op de basisschool zat. Weliswaar was ik toen ruim voorbij de Fabeltjeskrant-leeftijd, maar ik wil dit meer in het kader van de nostalgie zien, dan dat ik het idee heb dat dit aansluit bij wat ik nu leuk vind. Vind het ook bizar om te zien dat er inmiddels 183 delen in een reeks zijn waar ik afhaakte bij nummer 36.

Helaas verwacht ik niet de film nog in de bioscoop te kunnen zien. Morgen was de eerste dag dat ik kon, maar er zijn meerdere eerder aangekondigde voorstellingen uit de programmatie gehaald.