Urbanus: De Vuilnisheld (2019)

Deze afgelopen vrijdag in Antwerpen gaan zien.

Verrassend leuk en anarchistisch werkje, zeker gezien het feit dat dit blijkbaar als een familiefilm wordt beschouwd, gezien de op kinderen gerichte voorfilmpjes en trailers die eerst werden vertoond. Daar de zaal louter gevuld was met volwassenen (of -kijkend naar mijzelf- wat daar voor door moet gaan) vond ik dat al zeer grappig en toen moest de hoofdfilm nog gaan beginnen! Zit je met zijn allen te kijken naar trailers van "De Fabeltjeskrant" en "Missing Link". Hahaha!!

De film zelf begon meteen met flink veel vaart en vele grappen en hilarische situaties volgden elkaar in rap tempo op. Opvallend en heerlijk verfrissend was ook dat van enige politieke correctheid of het aannemen van algemeen aanvaarde conventies geen enkele spraken was en het plot als een olifant in een porseleinen kast dwars door dit alles heen denderde.

Halverwege werd het misschien even wat teveel van het goede en werd het wat vermoeiend en wellicht iets teveel van hetzelfde, om vervolgens weer met flink veel vaart de "over the top" finale in te gaan.

Zeker een pluspunt vond ik dat behalve de typische tekenstijl ook de geest en sfeer van de originele strips erg goed werd gevangen en dat gold zeker ook voor de erin voor komende karakters, met name Juffrouw Pussy stal natuurlijk de show (Wow!)!

Kortom: houd je van een lekker dwars en maf filmpje en ben je ook nooit echt volwassen geworden, dan is deze film echt iets voor jou!

Een dikke zeven, ofwel 3,5 ster.

PS: Dus één + één = ...eh...eh... wij weten dat niet!

(Waar is Juffrouw Pussy wanneer je haar nodig hebt?)

Dit is toch wel echt appels met peren vergelijken...

Diepte van ‘Mirai’ mist in ‘Urbanus de Vuilnisheld’ - NRC

Ja, die kop en dat stuk slaan inderdaad helemaal nergens op.

Aangezien ik de strip waarop deze film is gebaseerd nooit heb gelezen, kan het best zijn dat deze verfilming van 'Urbanus' trouw blijft aan de toon en de humor van die stripserie. Deze komisch bedoelde animatiefilm bevat één grap die ronduit briljant is (het keuzemenu op een anti-vriesautomaat), maar verder is de humor een vreemde combinatie van infantiel, puberaal en van seksuele aard. Urbanus, een kind met het bebaarde gezicht van de Vlaamse komiek, probeert tevergeefs zijn centjes te verdienen met zijn Tollembeekse Gazet vol roddels, laster en achterklap. Hij wil namelijk graag trouwen met Juf Pussy die haar anatomie gebruikt om de kinderen uit te leggen hoeveel 1 + 1 (dan wel 5 - 3) is. Urbanus besluit het op andere manier te proberen: hij gooit gist in het riool waardoor de WCs overlopen met drollen en laat de bewoners vervolgens hun behoefte doen op zijn eigen WC die natuurlijk niet aangesloten is op de riolering, waardoor de drollen gewoon op straat blijven liggen. Een paar dwaze agenten en directrice Kopermem zitten hem dwars, bovendien gebruikt Jef Patat de consternatie om één van zijn duivelse plannetjes om snel rijk te worden in werking te stellen.

Over humor valt in ieder geval deels te twisten, maar niemand zal zeggen dat een constante barrage van grappen over drollen, tieten en konten getuigt van genialiteit. Het lijkt mij ook niet dat Urbanus en zijn kompanen dat ook maar enigszins voor ogen hadden. Het probleem is dat ook de minder smakeloze grappen helemaal nergens op lijken te slaan. Een terugkerende grap met een baksteen is al net zo zinloos als die rondom de geest van een oude bewoonster die regelmatig uit het niets opduikt. Natuurlijk is het niet voor niets dat de Urbanus-reeks al zo lang bestaat, dus de fans van die serie zullen dit ongetwijfeld meer kunnen waarderen. Een verbijsterende film, om de verkeerde redenen.

Nou...

Helaas verwacht ik niet de film nog in de bioscoop te kunnen zien. Morgen was de eerste dag dat ik kon, maar er zijn meerdere eerder aangekondigde voorstellingen uit de programmatie gehaald.

Oei.  Helemaal klaar voor typische fratsen die eigen zijn aan de strips van Urbanus, bleef ik vooral op mijn honger zitten. Dat er amper te lachen valt is misschien wel het grootste mankement. Slechts twee keer komt de spirit van het bronmateriaal naar boven, maar verder lijken het voornamelijk losse ideeën die aan elkaar geplakt werden zonder dat het ooit één mooi geheel vormt. Personages uit de strip laten langskomen, wil nog niet zeggen dat de geest van de strip aanwezig is. En dat heb ik nog het meest gemist.

Voor mij valt De Vuilnisheld compleet tussen twee stoelen in. Absoluut niet aantrekkelijk voor kinderen en in alle opzichten simpelweg te flauw voor volwassenen. Goed dat ik niet samen met mijn petekind gekeken heb, want zij zou zich zowaar vervelen, denk ik.  En vooral een 'akward' gevoel overhouden aan deze animatiefilm.  Extreem onevenwichtig ook qua humor. Ik vroeg mij constant af op welk publiek er nu eigenlijk gemikt werd. Ja, de strips bevatten ook stoute humor, maar dat is allemaal veel beter uitgebalanceerd. Dat scenario, daar zat veel en veel meer in. Ik vrees dat ik deze film binnen enkele uren volledig vergeten ben.

Goed geanimeerd, dat wel. Ik denk dat De Vuilnisheld op dat vlak de gedroomde cinema-versie is. Thumbs up for that. En ik heb mij niet verveeld, laat staan geërgerd. Wanneer de soundtrack Urbanus-hits in muzikale tracks omvormt, is die op z'n best. Leuke deuntjes. De origineel geschreven (instrumentale) muziek is dan weer een exacte kopie van ... ééntje waar ik voorlopig maar niet kan op komen, maar ik blijf zoeken. I need to know. Volgende keer dan toch maar een verfilming van een titel uit de reeks zélf?

PS: Sven De Ridder, de stem van Amedee, gaf de film ook 2,5 sterren. Een weetje.

Ik stem voor "De Spellekeszot", "Het Verslechteringsgesticht" of "De Zes Turven"... altijd mijn favorieten geweest

Ik heb andere favorieten, maar geen slechte keuzes. Vooral 'Het Verslechteringsgesticht' zou fijn zijn. Een (nieuwe) tekenfilmreeks, zeg ik. Met het huidige aantal albums kunnen ze wellicht al 10 seizoenen maken. En een vaste job voor jou. Héhé.

Heb alle Urbanus strips en ben fan van pipi-kaka humor maar vond totaal niets aan deze tekenfilm.

Volgens mij was het beter om in plaats van een compleet nieuw scenario te verzinnen gewoon van een willekeurige strip te vertrekken.

Animatie was wel top en leuke stemmen er bij.

Ik heb een beetje een haat-liefdeverhouding met Urbanus. Dat is zo met het personage als de strips, maar ook met deze animatiefilm. Hier en daar best originele en fijne humor met woordspelingen en creativiteit, maar jammer genoeg te pas en vooral te onpas met absurditeit (die eigenlijk eigen is aan Urbanus). Maar het een soort van pipi-kakahumor die me niet ligt. De woordspelingen met onder meer de Quinten Tarantula en de “Vlug, vlug ... Ik ben geen vluchteling” waren wel goed.

Op zich wel een fijn verhaal, op maat van hoe een Urbanus er uit ziet, alleen bij momenten wat subplots die me uit de schwung haalden zoals de belastingsdienst bvb. Animatie was fijn in navolging van de strips. Vele personages passeren de revue, maar de meesten waren slechts passanten. Zelfs Cesar en Eufrasie waren maar matig tot niet uitgewerkt. Niet slecht, ook niet echt goed. Fijn om eens gezien te hebben, maar alles behalve memorabel.

Ik leerde Urbanus kennen als de man met zijn zaalshows met liedjes en grappen en de succesvolle films Hector en Koko Flanel. Gaandeweg had je ook de strips die best goed waren, al haakte ik na enkele jaren wel af met ouder te worden. Toch benieuwd naar deze animatiefilm naar de strips, met de hoop dat het de nostalgie wat terug zou brengen of de humor waar Urbanus bekend om is (was).

Dat is toch een teleurstelling. Ik denk dat de strips met de jaren een ander publiek hebben aangetrokken. En dat is toch verschillend dan de oudere fans van Urbanus. Het lijkt ook wel dat het teveel tegelijk wil doen. Een verhaal dat geschikt is voor een stripverhaal, de nodige moppen, er nog een liedje bij, wat cameo's zoals de hittentitten en ongelofelijk veel pis en kak. Je moet toch wat voorgeschiedenis hebben van de strips (niet dat het ZO moeilijk te volgen is) omdat er weinig aandacht aan veel personages wordt geschonken. Bovendien komen de hoofdrollen weinig uit de verf.

De film mikt waarschijnlijk op de huidige fans van de strips, wat zeker niet slecht is. Maar het mist daardoor wel de creativiteit om een breder publiek te bereiken. Het raakt ook niet bij de nostalgische kijker. En puur als animatie houdt het aan de strips, maar is het als animatie weinig creatief. Het lukt niet echt om de Vlaamse striphelden naar het grote doek te brengen. Ondanks hun populariteit.

De strips heb ik niet echt gelezen, maar zag deze staan en toch maar eens meegepikt. Het was wel een vermakelijke film. De humor was wat wisselend, van onderbroekenhumor tot woordspelingen.

De tekenstijl is wel wat anders dan hedendaagse computeranimaties, maar het was zeker ook niet slecht.

Een echt meesterwerk is het niet geworden, maar toch wel een vermakelijke film.

Wie De Vuilnisheld graag wil zien, kan dat op zaterdag 26 december via zender EEN. De TV premiere.

Niet allemaal even goed naar wel vermakelijk. Helaas heeft urbanus zich door de jaren niet echt ontwikkeld.

Gisteren op de Vlaamse TV gezien. In een ver verleden redelijk wat van de strips gelezen. Op zich wel leuk al lag de focus soms iets teveel op de pipi-kaka humor. Idem ditto in deze animatiefilm. Men had uiteindelijk toch iets meer mogen doen met het karakter van Juf Pussy. En Cesar en Eufrazie waren ook maar matig uitgewerkt.

Fameuze tegenvaller. Te ver van de Urbanus die je kan doen lachen. Flauw verhaal met één enkel tikkeltje inhoud, daar waar vervuiling van het milieu aan bod komt, maar het is veel te weinig.

Urbanus en zijn heerlijke absurde humor, I love it.

Urbanus de chaosheld.

Urbanus is een film die ik al sinds dat die uit is gekomen op het oog heb, maar niet omdat ik verder een liefhebber ben van de strips. Van Urbanus trouwens ook niet, maar zijn carrière is met die hoedjes maar moeilijk te missen. Een kans geven aan deze film is dan ook geen straf.

Maar het is allemaal wel een rommeltje. Ik las verder dat deze film niet op een specifieke strip is gebaseerd, dus dan is de chaos van het verhaal ook onverdedigbaar. Het springt letterlijk overal naartoe en behandeld heel veel richtingen. Maar zodra ze een richting kiezen lijken de schrijvers het saai te vinden en gaan maar naar het volgende idee toe. Zo schiet de film dus van toilets for sale naar aliens.

Animatie is verder erg stripachtig wat natuurlijk ook de bedoeling is. Heel mooi is het verder niet, regelmatig ook te gebrekkig. Het voelt allemaal nogal afgeraffeld aan. Veel spektakel in de beelden verder maar niet van het gave of leuke soort, gewoon van de gekke soort. Het is leuk voor het vermaak, maar niet voor het verhaal.

Verder zitten er een hoop personages in waarvan het al snel duidelijk is welke rol ze vervullen en of ze slecht of goed zijn. Qua schrijfwerk voelt het erg aan als kinderfilm, maar al snel is het duidelijk dat dit wel degelijk een film is voor het volwassen publiek aangezien een hoop van de grappen toch wel seksueel getint zijn.

Leuke grappen zijn het verder niet, ze beginnen zichzelf al snel te herhalen. Erg dom allemaal, en dat gaat er normaal goed in bij mij, maar niet als ze zo snel achter elkaar volgen. De film gunt de kijker geen enkele rust waardoor de pogingen om de kijker aan het lachen te maken uiteindelijk zelfs wanhopig aan beginnen te voelen.

Ik vond het maar een rommeltje allemaal. Weinig leuke grappen en een verhaal dat veel te vol zit met verschillende concepten. Als ze nou iets meer rust hadden genomen had het wellicht beter uitgepakt, maar het kan natuurlijk zo zijn dat de strips ook zo onrustig en vol zitten, maar dan vertaald het zich alsnog moeilijk naar film. Gelukkig duurt het maar 70 minuten en is het onmogelijk om je te vervelen.

Quentin Tarantula

Ik moet zeggen dat het voor mij toch onverwachts nieuws was dat er een animatiefilm rond Urbanus ging komen. Begin jaren '90 was er al eens een verfilming van Het Lustige Kapoentje (die om de een of andere reden door een studio in Budapest werd gemaakt als ik me niet vergis en waar een stuk terug te vinden is op de DVD van De Zevende Hemel) maar dat was nu niet bepaald een succes te noemen. De tijd dat ik fervente lezer van de strips van Urbanus was, ligt ook al een tijdje achter ons en toch was ik wel benieuwd naar wat er uit de koker van de bebaarde komiek ging komen.

Het resultaat is echter maar zozo. Op zich wel fijn dat ze gekozen hebben om eens een compleet nieuw verhaal te vertellen en niet terug te grijpen op één van de bestaande stripverhalen, maar het mag duidelijk zijn dat het niveau van de hoogdagen niet meer wordt behaald. Zo'n stripalbum als Game Over! of De Vergeten Willy (met Superjef Patat!) is qua niveau vele malen beter dan De Vuilnisheld en toch zitten er hier toch wel zo'n aantal momentjes in waarbij je denkt: dit is vintage Urbanus. Een paar leuke woordgrappen (Botswana die antwoord dat hij toch geen vluchteling is wanneer Urbanus hem aanspoort met de woorden "vlug, vlug, vlug" bijvoorbeeld) en toch ook de nodige maatschappijkritiek. Het probleem is echter dat het gewoon van alle kanten rammelt en nooit echt een volwaardig geheel lijkt te vormen. Dan kun je nog wel wat oudere personages laten tevoorschijn komen (Schrikmerg, de Hittentitten, Kopermem, ...) maar dat is niet voldoende om het allemaal goed aan elkaar te lijmen.

Qua animatie vond ik dit best nog wel leuk gedaan. Geen idee hoe de reeks is geëvolueerd qua tekenstijl in de loop der jaren dat ik ze niet meer heb gelezen, maar hier lijkt toch wat extra moeite in te zitten. Het is niet altijd even mooi maar laat ons eerlijk zijn, dat verwacht je niet bij een Urbanusfilm. De hoofdrol is natuurlijk weggelegd voor Urbanus zelf en die neemt gelukkig dan ook de stem van zijn stripvariant voor zijn rekening. Het is een stem die onlosmakelijk met het personage verbonden zal blijven en dan valt het op hoe je in je verbeelding eigenlijk soms toch compleet andere stemmen aan een personage kunt geven. Frances Lefebure is nog een goede keuze als Juffrouw Pussy (waar is Oktaviëtte trouwens gebleven?) maar Ben Segers als Nabuko Donosor vond ik toch minder goed geslaagd. Ook het politieduo René & Modest is te hard aanwezig en dan vallen Pieter Embrechts en Dimitri Leue toch een beetje door de mand.

Misschien klink ik gewoon als iemand die altijd klaagt dat het vroeger beter was, maar in het geval van de geanimeerde Urbanus is dat wel zo. Tof om eens een keer gezien te hebben en dan vooral uit nostalgieredenen maar ik denk niet dat dit noodzakelijk tot nieuwe fans zal leiden. Ik snap ook niet helemaal volledig voor welk doelpubliek dit nu gemaakt is maar kom, die oude strips zaten ook vol met aangebrande moppen die ik ook pas op latere leeftijd begreep.

2.5*