Seven Years of Night (2018)

Een verhaal over vaders, zonen, trauma's, wraak en morele verantwoordelijkheid, waar de subtiliteit soms ver te zoeken is. Grappige korte samenvatting trouwens, want hoewel technisch correct blijkt het echte verhaal toch een heel andere teneur te hebben. Maar spoilertechnisch is het wel prima zo .

De bovenstaande dader Hyun-ju is misschien wel één van de meest meelijwekkende moordenaars ooit; hij rijdt weliswaar het meisje aan, maar is daar vol wroeging over. En ja, hij vermoordt een half dorp, maar doet dit puur om zijn zoon te redden - het is een beetje het cliché-dilemma over een ontsporende trein die je of over je familie of over een groep onbekenden heen kan laten gaan. Al gaat het hier om een stuwdam, en hij kiest inderdaad als een echte vader ervoor om zijn zoon te laten leven. Het werkelijke kwaad ligt elders, wat mij betreft, bij de vader van het meisje, Dr. Oh die weliswaar niemand direct vermoordt , maar wel moreel verantwoordelijk is voor de meeste doden. Hij mishandelt vrouw en dochter en bij een vluchtpoging van dochter wordt zij aangereden, en hij is het die de zoon van Hyun-ju gijzelt en die zodoende ervoor zorgt dat Hyun-ju moet kiezen tussen het leven van zijn zoon en een paar dozijn onbekenden. Zoals ik al zei, subtiel is het allemaal niet, en het is een nogal donkere en deprimerende film, maar ik heb toch geboeid gekeken naar hoe de vele ingrediënten over (de achtergronden van) de verschillende personages toch goed samenkomen. Mooie plaatjes ook, zoals het een Koreaanse film betaamt.