Het Is Gezien (2018)
Nederland
Documentaire
55 minuten
geregisseerd door Erik Lieshout
met Tom Lanoye, Hans Teeuwen en Mano Bouzamour
Kunstenaars in 'Het is Gezien' lezen en bespreken de verdediging die Gerard Reve vijftig jaar geleden voerde tegen een aanklacht van 'smadelijke godslastering'. Aan de hand van hun eigen ervaringen onderzoeken ze hoe het vandaag de dag gesteld is met de vrijheid van kunst in Nederland. In een virtuoos pleidooi voor de vrijheid van de kunstenaar verdedigde Reve zich voor de rechtbank, en wist hij uiteindelijk vrijspraak te krijgen. Nu, vijftig jaar later, lezen zeven schrijvers en kunstenaars deze tekst voor in de rechtszaal waar het proces plaatsvond, en praten zij over de vrijheid en onvrijheid van hun eigen kunst, in het Nederland van nu.
"Het is gezien", mompelde hij, "het is niet onopgemerkt gebleven. Hij strekte zich uit en viel in een diepe slaap."
Erik Lieshout neemt Gerard Reve en de vrijheid van meningsuiting bloedserieus, en dat zullen we weten ook. Pathos! Bombast! Serieuze blikken! Intellectuele citaten! Verwassen zwart-witbeelden en dramatische uithalen op de soundtrack! Ik heb het een minuut of twintig volgehouden, maar toen Hans Teeuwen kwam zeggen wat hij altijd komt zeggen waar het dit onderwerp aangaat, was het voor mij snel klaar. Had hier een rondetafelgesprek van gemaakt met iets van interactie tussen de geïnterviewden, want dan had het nog een mogelijk verrassingseffect.
Inderdaad, en dan al die derderangs kunstenaars... Tinkerbel, for god sakes.
Inderdaad, en dan al die derderangs kunstenaars... Tinkerbel, for god sakes.
En Spong. Alleen Peter R. de Vries erbij en je had een soort Pauw-reünie.
Eens met Donkerwoud over de manier van filmen, enorm afleidend. Vaak beschuldig ik Nederlandse (tv-) documentaires er van dat ze visueel oninteressant zijn, maar dit was ook weer (erg) overdreven. Vorm die afleidt van de toch al niet spectaculaire inhoud.
2,0*