Quality Time (2017)

Tiger competitie IFFR 2017

De film wordt uitgebracht door September Film. Releasedatum nog niet bekend (TBA 2017)

Bij momenten fantastisch! Veelzijdig ook.

’Ik zie zoveel tobbende dertigers om me heen’ - NRC

prachtig maar wel te veel stijlwisselingen in één film.

De eerste vijf minuten met die pulserende stip in dat grote rode vlak hadden het voor mij bijna genekt. Meerdere hipsters lagen in een deuk, maar kon, moe en zat van alles als ik was, geen beweging in mijn gezicht krijgen, enkel een frons als 2 duimen diep in een bal klei regeerde. Te flauw en nergens voor nodig bovendien, daarbij zorgde het felle rood bijna voor een migraine aanval die al de hele dag aan het broeden was. Dat moest een lange zit worden maar tot mijn verbazing kregen we daarna het meest eigenaardige debuut sinds Van Warmerdam's Abel voorgeschoteld in de vorm van het eerste filmpje. Niet veel minder flauw, maar met name door het missen van tekst, die er wel is maar bijna als een post modern stripverhaal in wolkjes boven de personages uit zweefde: zo absurd, droog en ongrijpbaar, met een minimaal unheimische soundtrack die het pas echt gek maakt. Knappe is met name dat het in eerste instantie allemaal zo normaal en weinig opvallend is, maar door die paar kleine aanpassingkjes in stijloefeningen heel ongepast, bevreemdend en bijna creepy wordt. De rest werkt met wat grotere gebaren en is minder beheerst in stijl en dat pakt niet overal even goed uit, maar gelachen heb ik genoeg want het werd ook steeds weer een beetje absurder allemaal. Uiteindelijk valt alleen het laatste, meest normale filmpje dat niet meer is dan een wat nuchtere recap van Meet the Parents een beetje buiten de boot maar ook dat is een en al dwarsheid, met die gitaarsolo van wat zal het geweest zijn, 5,6,7 (?) minuten. Schateren als Pino van Sesamstraat man en best opmerkelijk dat dit opgepikt is voor distributie. (3,5*)

Ondanks een duidelijk overkoepelend thema (dolende dertigers) en binnen de diversiteit een soort van stijlvastheid, had ik het idee naar vijf op zichzelf staande korte films te kijken. De een beviel beter dan de ander. Persoonlijk vond ik het tweede deel te langdradig en het laatste te gewoontjes. Ze waren wel allemaal op hun eigen manier grappig. Als geheel was het experimenteel maar toegankelijk. Het ideale uitje voor avonden met een korte aandachtsspanne.

Wat. Een. Film!

Vooral wat een vage film(s). Verder wel een leuk tussendoortje. Tweede segment was iets te lang en het derde segment was in het Noors wat ik niet zo vond passen. (Waarschijnlijk) daardoor was veel hardcoded Engels ondertiteld -en dan soms nog in verschrikkelijk steenkolen Engels- terwijl ik bij een grotendeels Nederlandse film toch liever een Nederlandse "aanpak" zie. Men gaat er misschien gemakshalve van uit dat de doelgroep (arthouse publiek) wel Engels kan lezen.

Het duurde uiteindelijk niet te lang en kwam met een glimlach uit de bioscoop dus 3,5*

Vond het Engels ook nogal afbreuk doen, zeker in het tweede deel. De Engelse ondertiteling bij het Noorse deel maakt verder niet uit maar wel apart dat de Nederlandse trailer daar wel Nederlandse ondertiteling geeft. Eigenlijk zeker 4* waard, maar door dat goedkope en niet-authentieke Engels neig ik toch meer naar 3.5*. Al begrijp ik dat dit voor het internationale festivalcircuit waarschijnlijk handiger was. Hardop lachen zat er niet bij ondanks de sympathieke humor, maar vond het verder vooral erg mooi geschoten.

Ik vond het zonder Nederlandse ondertitels maar Engels en tevens Engelse tekstblokjes juist een extra laag surrealisme geven aan de film. Lag geregeld in een deuk.

Zeer vermakelijke film, origineel in vele opzichten, absurd en geestig.

Het beste en meest frisse Nederlandse debuut sinds Zusje.

Mocht dit nog on demand verschijnen dan wil ik het ook wel zien!

Niet op dvd?

Nog steeds niet...

oh jee, dat is geen goed teken! Niet meer te vinden bij Septemberfilm

Dvd-release gaat inderdaad niet door.

Nee, ik heb gemaild met Septemberfilm. Alleen on demand te zien...

Nee alleen Nederlandse mensonterende kutfilms met overvrolijke koppen op de hoes krijgen een dvd-release.

Ingenieuze en bij vlagen hilarische film, die helaas door het wat saaiige laatste fragment net niet aan 4* komt bij mij. Voor de rest een heerlijk absurd werkje, zulk soort Nederlandse films mogen er vaker verschijnen.

Waarom zou je anno 2017 nog een dvd willen? Alleen om hem fysiek in huis te hebben? Voor de beeldkwaliteit (576i/p) hoef je het niet te doen.

De film is t/m 30 november in 1080p te koop via Picl: Quality Time | Picl

Zal daarna ook wel op andere VOD-platformen verschijnen.

Ja.... Waarom komen de LP's bijvoorbeeld weer terug?

De film is ook te zien op het Nederlandse streaming platform Cinetree. (In HD)

De DVD is sinds vandaag te bestellen!

Uitermate helder en compromisloos begin. Ook uitermate gevat om over dertigers een film te maken, juist nu..

Fijn, om toch weer eens vreemde vogels te treffen in de Nederlandse cinema.

Het eerste filmpje met die stipjes heeft me soms wel op mijn lachspieren gewerkt, maar het hoefde voor mij nog niet vijf minuten langer te duren; gezien het op den duur al snel op je zenuwen begint te werken.

Waar we al snel achterkomen is dat dit een zeer creatief knutselwerkje gaat worden waarin er veel gespeeld wordt met stijlen, camerawerk en... met name... teksten. Wat ik in dit laatste geval erg jammer is is dat dit allemaal in het Engels wordt geformuleerd.

Het tweede filmpje met Stefaan was een flinke stap voorwaards en moet ogen als een soort levende stripverhaal, waar, zoals gezegd, de Engelse vertaling wel weer flink afleidt. Maar het heeft de minimalistische stijl van Alex van Warmerdam en kruipt op den duur wel onder je huid, ook al blijf je aan het einde wel met wat vragen achter wbt wat er nou precies in Stefaans jeugd is gebeurd. Die scene met die begraven hond is een grandioze uitschieter!

Met Kjell bevinden we ons ineens in Noorwegen. Dat vond ik, ondanks het segment ook weer lekker bizar en arty was, wel afwijkend. Wel leuk was die methode met die teletransporterende auto's en dan die overmatige eindtekst als sarcastische stempel.

Dan Karel... waarin we ons ineens in een soort zwart-wit videoclip bevinden met een Spinvis achtige soundtrack. Een zeer lichte versie van Eraserhead met mooie donkere beelden. Absurdistisch, onderhuids, cynisch maar ook geestig.

En met het laatste filmpje draaien we terug naar het normale manier van filmen. Redelijk sympathiek filmpje dat zich overduidelijk situeert in Limburg. De rol van Jef was uitstekend en het einde met die jamsessie was een warme afsluiter.

Elk filmpje heeft een totaal andere stijl en dat sprak me behoorlijk aan. Ook erg verfrissend om, sinds ik zelf dertiger ben, te kijken naar de worstelingen van mijn nabij toekomstige leeftijdsgenoten. Hoe absurd, bizar en onwaarschijnlijk het allemaal mag zijn, er zullen wel vele metaforen achter zitten.

Eindresultaat is een: 4,0*.

Fantastische film.