Rich Hill (2014)

Oef, draait gewoon op het IDFA. Voornemens 2015 = Verhoeven naar IDFA.

Tja,

Daar ben je dan wel even stil van. Wat een mistroostigheid in zo'n klein nietszeggend plaatsje in de VS. Hoe kun je hier nu een toekomst opbouwen? En ook al ben jezelf van goede wil, dan komen er wel allerlei andere oorzaken voorbij die je alsnog die put weer inwerpt.

Mooi sober gebracht en goed omlijst met een stemmige soundtrack.

Inderdaad, hier word ik ook stil van.

Dit is wat ik zocht om te kijken na het zien van Gummo (ondertussen één van m'n favoriete films). Beetje raar om te zeggen maar ik vind die arme Amerikanen en hun visie op de wereld zeer fascinerend, ik heb dus veel geluk gehad dat ik deze docu ben tegengekomen. Het toont op een prachtige, rustige, sobere maar vooral krachtige manier het leven van 3 jongens zonder veel toekomstperspectieven. Het hele gegeven wordt door toedoen van een sterke regie zeer naturel getoond, de stemmige soundtrack werkt op z'n zachtst gezegd, en ook het camerawerk is sterk.

Opzich redelijk. Alhoewel ik het soms best een beetje afgezaagd vind docu's en films over het lagere sociale millieu.

Steeds terugkerende vraag was bij mij tijdens het kijken of je het de ouders daadwerkelijk kon kwalijk nemen. Ik zag toch ook wel redelijk wat psychiatrische problematiek.....maarja wat was er eerder het kip of het ei?

Documentaire over die verschillende jongeren die één ding gemeen hebben: ze groeien op in armoede. Andrew heeft een zieke moeder en een vader die het najagen van haast onmogelijke dromen verkiest boven pragmatisme, maar heeft toch een positieve kijk op het leven. Appachey worstelt met de dood van zijn vader en te kampen met een zeer strenge moeder die als tiener van hem beviel. Zij vindt dat Appachey op zijn 13e wel voor zichzelf kan beslissen en het is dan ook niet zo verbazingwekkend dat hij het niet al te best doet op school. Harley kan zichzelf moeilijk beheersen en spijbelt zo vaak dat de leerplicht hem verboden heeft om op school contact te zoeken met zijn grootmoeder. Een schrijnend, maar oprecht portret van de onderkant van de Amerikaanse Droom en de invloed die dat heeft op kinderen.