Si le Vent Te Fait Peur (1960)

Emile Degelin is een filmregisseur die soms een beetje wordt vergeten naar mijn idee, maar hij heeft toch een aantal redelijk geslaagde films op zijn naam staan. Leven en dood op het Land (1963), ¿Y mañana? (1967) en Palaver (1969) hebben allemaal mooie momenten maar zijn ook zeker geen meesterwerken te noemen en voelen een beetje onevenwichtig aan.

Si le Vent Te Fait Peur (1960) is veruit het beste werk van Degelin. Deze film haalde in 1960 de officiële competitie van Cannes, waar de film veel lof oogstte. Toch is de film om een of andere reden nooit echt uitgegroeid tot een bekende klassieker. Onterecht als je het mij vraagt. De sfeervolle poëtische beelden van de duinen, de prachtige muziek van Martial Solal (die in datzelfde jaar ook verantwoordelijk was voor Bout de Souffle), het simpele maar doeltreffende verhaal: deze film heeft het gewoon. Een vergeten pareltje wat mij betreft.

Gelukkig is er sinds kort een uitgave op dvd van het Belgische filmarchief Cinematek. Deze dvd-uitgave is van dezelfde kwaliteit die we van de Cinematek gewend zijn, dat wil zeggen: een mooie restauratie, 2 langspeelfilms (deze en ¿Y mañana?: een iets minder geslaagde Jaques Tati achtige film), een aantal korte films en een goede documentaire als extra. En dat allemaal voor een prima prijs (21 euro). De Belgen weten hoe ze met cultureel erfgoed moeten omgaan. Daar kan het Nederlandse filmmuseum (of eye instituut zoals ze zich tegenwoordig noemen) nog wat van leren, met hun afzichtelijke dvd-uitgaves in de Nederlandse filmklassiekers reeks (films die ze zonder ernaar om te kijken op dvd hebben geplempt, waarvan het geluid en beeld erbarmelijk is, en in sommige gevallen het einde er zelfs niet eens op staat).

Maar terug naar de film: met deze prachtige dvd-uitgave voor handen wordt het tijd dat deze film eens de aandacht krijgt die het verdient. Aanrader!