Catching Hell (2011)

Gibney weet over een ogenschijnlijk klein onderwerp toch heel wat te vertellen. Des te indrukwekkender daar de hoofdrolspeler in deze saga niet aan het woord wenste te komen. Dit laatste werkt het mysterie rond vloeken in de sport natuurlijk ook in de hand en is daardoor geen gemis. Ook worden er ommetjes gemaakt naar die andere franchise die met kampioenschapsdroogte te maken kreeg, de Boston Red Sox, en deze parallellen pakken wonderwel goed uit. Veel oud-spelers en reporters mogen hun zeggetje doen en de hele heksenjacht rond die fatale avond wordt zorgvuldig uitgeplozen. Was zeer gecharmeerd door het einde en tevens wat geroerd te zien dat velen die op de eerste rij stonden om met modder te gooien toch na al die tijd de hand in eigen boezem durfden te steken.

Net gekeken na de marathon O.J.: Made in America. Catching Hell plus O.J. zou een goede double-bill zijn voor sociale psychologie of iets dergelijks. Ik zag meerdere overeenkomsten. Meutes zijn eng! Bijzonder spannend, informatief (ik zit totaal niet in baseball) en bij vlagen behoorlijk absurd. Misschien toch maar es Ken Burns' Baseball kijken.