Lotus (2011)

Super cast maar wat een verschrikkelijk saaie film zeg..

helemaal mee eens.

De film is saai. Verschillende verhaallijnen die nergens naar toe lijden. Gebeurt weinig tot niets. Aan het eind overheerst het gevoel, wat heb ik nu weer zitten kijken. Acteerwerk was ook nie denderend. Al met al een flinke tegenvaller

Tegenvaller.

Het idee - een mozaiekfilm in Rotterdam met een ensemble bekende acteurs - sprak me erg aan, maar ik vond de film vooral saai. En het open einde werkte wat dat betreft niet bepaald mee.

De acteurs vond ik erg fijn om naar te kijken - Jack Wouterse, Gaite Jansen, Georgina Verbaan en ook Michael Fischer - en Rotterdam kwam eindelijk mooi in beeld, maar daar bleef het voor mij wel bij. Ik irriteerde me aan het feit dat ieder personage een onuitgesproken verdriet had, het was te veel van hetzelfde. Ligt het trouwens aan mij of speelt Monic Hendrickx in elke film dezelfde rol?

Het commentaar over de stiltes in bovenstaande reacties: ik heb me er niet aan geërgerd (sterker nog: ik vond in het zwembad met Georgina en Chris erg mooi) maar ik snap de kritiek wel. Het leek af en toe té gemaakt. Script liet ook irritant in het midden wat het personage Georgina Verbaan in het revalidatiecentrum te zoeken had.

En voor de Rotterdammers: Cinerama is een prachtige bioscoop, maar er staan nóóit zulke lange rijen voor als hierin wordt getoond. De bioscoop mag - helaas - zelfs blij zijn als er uberhaupt nog bezoekers komen.

2,5*

Goed geacteerd maar het verhaal of liever gezegd de verhalen vind ik niet zo sterk. 2,5 ster

Goede film. Aan het eind van de film dacht ik gelijk aan: Ieder huisje heeft zijn kruisje.

Geweldige acteurs zitten in de film en ook mooie verhaal lijnen.

Lotus, een soort van Nederlandse Magnolia. Plaats van handeling is niet L.A. maar Rotterdam, de samenhang tussen alle verschillende personages is dan weer wat onduidelijker. Ook nog een muzikaal intermezzo zo tegen het eind, soms een zelfde cameravoering, maar verder in vrijwel alles net van mindere kwaliteit. En ja, zowel de Magnolia als de Lotus zijn een veelkleurige bloem. Nou, als het nog niet duidelijk is.

We krijgen flarden van enkele verhalen van gewone mensen die op een klein keerpunt in hun leven staan, anoniem in de grote stad. Daar kan Rotterdam zich overigens voor lenen, maar dat wordt in het geheel niet gedaan. Zoals Tokyo dat wel deed in pakweg Lost in Translation. Dus is dit een film over de stad? Neen zeg ik; enkel over haar inwoners. Inwoners die dan weer geen Rotterdams spreken. Ergens jammer nu Rotterdam zo duidelijk de locatie is met veel locals, maar ergens ben ik er ook blij om omdat ik het een lelijk accent vind.

Absoluut pluspunt is het acteerwerk over de hele breedte. Of het nu een prima Chris Zegers is, een uitstekende Verbaan, een altijd vermakelijke Jack Woutersen, werkelijk iedereen kom echt en oprecht over. Geen overdreven gebaren of constante emoties. Nee, in plaats daarvan krijgen we naturelle personen. Er wordt niet op je ingeramd (zoals PTA dat in Magnolia wel deed) maar tegen het eind glijden de meeste personen wel lichtjes onder de huid. Anderzijds vraag je je wel even af wat je nu gezien hebt. Zeker het verhaal van Gaite Jansen en het verliefde stelletje zijn maar matigjes en worden enkel door het acteerwerk gered. Maar nadien vraag je je af wat er nu mee bedoeld werd. Ook als mozaïekvertelling werkt dit minder omdat er niet echt een gezamenlijk einde is, zoals Magnolia dat toch zeker had.

Audiovisueel was het niets bijzonders - af en toe zelfs gewoon lelijk. Het leek soms een amateurcamera, vervelend losjes op de schouders, slechte kadrering, weinig gedaan met belichting in de nachtscènes, geen fijne montage, etc. Enkel de plaatsing van de camera verdient lof. Vaak stond op de juiste plaats (ver weg, dichtbij, vanachter een ruit) voor het juiste emotionele effect, dus dat was wel een pluspunt. De muziek verder was maar matigjes. Dit soort simpele pop doet me weinig, maar leek verder ook niet echt in de film te horen en de sfeer te verhogen.

Al met al wel vermaakt, vooral door het acteerwerk van werkelijk iedereen. 3*

Matige film waarin een aantal personages wordt gevolgd uit een stad. Een mozaïekfilm met verschillende verhaallijntjes. Treurig van toon, en hier past het trage tempo dan ook goed bij. Niet alle verhaallijntjes/personages zijn even goed uitgewerkt. Het acteerwerk is verder prima.

wat een kl flm

Een matige dramafilm...

Matig verhaal...

Redelijk acteerwerk...

Prima achtergrond geluid

(Dolby Digital aanwezig)...

Prima kwaliteit breedbeeld

(geen HD aanwezig)...

Geen moeite waard...

Ik vond het ook geen denderende film,

maar ik kan geen onvoldoende geven vanwege de prachtige scenes met Jack Wouterse.

*3.0

Tegenvaller. Ik houd altijd wel van films met verschillende verhaallijnen, maar deze film kon me niet boeien. Enkel de verhaallijn met Jack Wouterse was nog interessant, maar deze kon de film helaas niet redden. Wel prima acteerwerk. Verder voornamelijk: saaai.

1,5*

Een keur aan bekende Nederlandse acteurs in deze film. Een film die ook lastig op gang komt. We zien diverse verhaaltjes door elkaar heen. In het begin was ik nog op zoek naar waar die verhaaltjes heen gaan en of ze nog met elkaar te maken gaan krijgen. Totdat ik tot de conclusie kwam dat de overeenkomst was dat het allemaal mensen zijn die ergens op het punt in hun leven gekomen zijn dat ze ongelukkig zijn. Geen vrolijke film dus. En toch gaat het leven door. En zo heeft de film ook zeker wel wat al blijf ik moeite houden met de uitwerking van het verhaal. Aan de acteurs lag het in ieder geval zeker niet.

Prima Nederlandse mozaïkfilm. Mozaïkfilms hebben altijd wel wat... Zo ook deze in Rotterdam geschoten Lotus... met een paar sterke observaties uit het hedendaagse leven van enkele bewoners. Al blijft de boel vaak wel subtiel. De film focust zich op allerdaagse omstandigheden... van een huisvader die zijn homoseksuele gevoelens probeert te verbergen voor zijn gezin, tot een autistische jongen, waarbij Jack Wouterse hier een sterke rol als vader neerzet... tot een gehandicapte jongeman die bijna zijn uittrede doet in de instelling... Ja, verder eigenlijk ook niet.

Wel talloze mooie beelden van Rotterdam en een vrij kil sfeertje... De vertellingen weten nog degelijk te blijven en de Hollandse overacting blijft gelukkig uit. Goed geacteerd, prima opbouw en de dialogen zijn ook zeker goed te doen. Prima rollen van Jack Wouterse, Raymond Thiry, Gaite Janssen... wel jammer van Georgina Verbaan.

3,5*

Zij deed het toch wel oke? Of is het vanwege haar GTST-imago?

Dat laatste meer...

Dit was voor mij de druppel. Ik kijk hierna geen Nederlandse drama films meer. Wat een saaie bedoeling zeg. Allemaal 1 voor 1 slecht.

Ten 1e gebeurt er helemaal niks. Echt het gaat nergens over en is slaapverwekkend suf.

Ten 2e is het super rommelig. Leuk idee hoor om 5 gezinnen te filmen, maar er zijn betere films waarin het beter wordt neergezet. Dit was echt een zooitje.

Ten 3e mis je heel wat info. Je wordt zomaar in hun dagelijkse leven gegooid en er ook zo weer uitgehaald. Je weet niet wat hun verleden is, je weet niet wat er zich allemaal heeft afgespeeld, dus je mist heel wat achtergrond info in elk "huisje".

Tot slot weet je dus niet alleen niks over hun verleden; je weet ook niks over de toekomst of hoe het verder gaat. Deze film heeft een open einde, waar ik echt een hekel aan heb.

Toch krijgt ie 1 ster voor de Lotus koekjes bij de koffie in het begin van de film? ?

Gaan we weer.. Heb je weer eens een meesterwerk gekeken die je goed beviel?

Een interessante film. Ik ben deze film gaan kijken omdat ik Raymond Thiry ontzettend leuk vindt,

en hij deed het ook erg goed. Iedereen kwam geloofwaardig over.

Mooi om verschillende soorten verdriet in te zien, maar uiteindelijk bij iedereen ook berusting.

Ik vond het wel wat hebben, een inkijkje zonder verdere informatie vooraf of achteraf.

Een paar hele interessante stukjes zaten erin. Maar, de gehele film was niet zo dat ik deze nog heel lang zal onthouden. Vandaar de score.

Ambitieuze mozaïekfilm met vijf verhaallijnen over verloren zielen in Rotterdam en een cast om je vingers bij af te likken. Petra [Monic Hendrickx] hunkert naar liefdevol contact met haar moeder [Edda Barends], die ze helpt in de laatste fase van diens leven, maar verliest daarbij haar eveneens naar contact verlangende dochter [Gaite Jansen] uit het oog; Misja [Birgit Schuurman] en Sadik [Nasrdin Dchar] weten niet goed meer hoe ze elkaar emotioneel kunnen bereiken, waardoor hun relatie dreigt stuk te lopen; Johan [Jack Wouterse] en Ineke [Frieda Pittoors] maken zich zorgen over de toekomst van hun volwassen autistische zoon [Joris Smit], nu ze zelf ouder worden; Ben [Raymond Thiry] voelt zich vervreemd van zijn gezin en zoekt heil in seksueel contact met Guus [Bruno Vanden Broecke]; en Mike [Chris Zegers] moet zich neerleggen bij het feit dat hij nooit meer zal kunnen lopen. Prima acteerwerk maakt veel goed, maar de verhaallijnen zijn deprimerend en te oppervlakkig uitgewerkt. Kan iemand me uitleggen wat het personage van Georgina Verbaan nu met Zekers te maken heeft?