La Kermesse Héroïque (1935)

Deze film verdient het om wel heel snel herontdekt te worden; wat een meesterwerk! Onder cinefielen is ie vooral bekend om zn waanzinnig mooie, extreem uitgebreide art design (Marcel Carne was productie assistent, wat hem ongetwijfeld heeft beinvloed toen hij tien jaar later Les Enfants Paradis maakte), gebaseerd op de werken van Vlaamse meesters als Brueghel en Rubens. Maar daarnaast is het ook een hilarische, messcherpe satire op de man/vrouw rolverdeling (hoewel duidelijk overgeheveld van de 20e naar de 17e eeuw), waarvan Hollywood screwball comedies nog wat hadden kunnen leren. Het feit dat de film ten eerste in Europa, en ten tweede net voor de algehele adoptie van de productie code werd gemaakt zorgt ervoor dat Feyder kan wegkomen met seksuele innuendos waar Bogey en Bacall U tegen zouden zeggen. Francoise Rosay steelt de show als leider van de dorpsvrouwen; Jean Arthur en Carole Lombard eat your heart out. Vergeten pareltje. Ruim 5*

PS. Is overigens al geruime tijd terug op R2 dvd uitgebracht door het British Film Institute.

Hm,.. zo lyrisch ben ik er ook weer niet over. Het isinderdaad wel knap gemaakt en bezit wel wat grappige scenes, maar het deed me vooral denken aan films als The Inspector General van Danny Kaye. En dat zijn niet echt mn favoriete films.

La Kermesse Héroïque doet zijn kijker één dag meeleven met een 17e eeuws dorpje in Vlaanderen, waar de Spanjaarden een 'inval' doen en de aanloop naar de kermis anders verloopt dan gepland. Een schilderij kan niet worden voltooid, de burgemeester moet plots onderduiken, maar onverwachts vind er toch een partij vanjewelste plaats.

De kostuums en de art design zijn erg mooi en interessant - vooral voor degene die enig interesse hebben in deze periode en kunst. Wel moet ik zeggen dat ik de humor soms wat te koddig vond - gespekt met seksuele insinuaties, voor die tijd best op het randje lijkt me - en de film inhoudelijk vooral vermakelijk was, beklijvend niet echt.

Heerlijke screwball comedy die nauwelijks gedateerd aanvoelt. Zeker een aanrader voor op zondagnamiddag!

Decors, costumering, settings in het algemeen, de Breugheliaanse sfeer, de dialogen en de acteurs ook zijn werkelijk subliem en bijzonder in deze parel uit de jaren dertig.

Zijn de filmische kwaliteiten onmiskenbaar, het werk lokte destijds nog wel wat misnoegdheid uit omwille van sociale en politieke redenen.

Enerzijds is er de macht van de vrouw die het bovendien met de echtelijke trouw niet zo nauw neemt en anderzijds is er de mannelijke lafheid en de toespeling op de collaboratie wat in Vlaanderen, waar de film zich afspeelt, zeer kwalijk werd genomen.

Indien de cineast dit laatste opzettelijk had willen onderlijnen, dan vergeet hij toch de inpact van de 4 jaar durende slag aan de Ijzer en nog zo veel meer.

Maar goed, houden we het op de cinematografische waarden van deze fantaisierijke film, schalks en ondeugend en ook behoorlijk erotisch voor zijn tijd en waarin vele menselijke tekortkomingen de revue passeren en die ge uiteindelijk, geboeid, in één adem uitkijkt.

Heroisch is ie inderdaad, dat is af en toe komisch maar ook af en toe rommelig.

Toch vanwege de mooie personages, leuke humor soms en mooie aankleding krijgt ie nog ruim een voldoende.

De verboden film die na 87 jaar tóch in de bioscoop komt: “Ook nu roept het nog vragen op” (Brugge) | Het Nieuwsblad