Rock 'n' Roll Nightmare (1987)

Lachwekkend monster aan 't einde. En de hoofdrolspeler lijkt ook niet echt verrast.

Heerlijke 80s 'haunted house' film!

Een heavy metal band, aangevoerd door de Ultimate Metal Hero -Jon-Mikl Thor, bivakkeert een paar weken op een verlaten boerderijtje, om te repeteren, te jammen en te vozen!

Als je ouders je zo'n naam hebben gegeven, heb je geen andere keus dan 'als je later groot bent' ÓF Superheld worden, ÓF leider van een heavy metal band! ÓF je wordt het gewoon allebei! Jon-Mikl Thor ís de Ultieme Metal Hero, Jack Black has got NOTHING on hiim!
Met knetterstrakke spandex, een poedelkop waar Adam Curry jaloers op zou zijn, en de immer geoliede spieromvang van zijn Noordse Godheid/comic-naamgenoot, speelt, zingt en slaat Thor zich een weg door de van demonen krioelende boerderij!

De effecten zijn suspect at best, maar dat maakt het juist leuker! De monsters zijn niet eng, de fx soms niet meer dan wat bengaals vuur en een rookpot, maar dat is de charme van dit shlock-fest! Rubberen maskers, hand- én wajang-poppen, en hammy acterende goedbedoelende 'acteurs', het mág allemaal! Dit is een film waar de makers alleen maar goede bedoelingen hadden. De soundtrack is eigenlijk nog best te pruimen, áls je van 80s powerrock houdt!
Overigens genoeg naakte bandleden te zien, zowel voor de mannen als óók voor de vrouwen valt er veel te genieten! Áls je door alle met sokken opgestopte kruizen en jaren-80 coupes soleil en poedelhaar kunt héénkijken!!

ik zou deze film niet als enige op een avond kijken, daar is ie nét ff te slecht voor. MAAR zet hem in een double bill met bijv. het Japanse Wild Zero, en/of Jack Black's Tenacious D and the Pick of Destiny, en je hebt een lekker melige avond! NIET bijster eng, NIET superspannend, máár gewoon zó lekker slecht dattie goed wordt..

Jon Mikl Thor trok voor Rock 'n' Roll Nightmare naar een afgelegen hutje om een Evil Dead-achtige showcase voor zijn muziek en spieren te maken. Het resultaat is een geinige prent met grappige dialogen, veel enthousiasme, naakt en behoorlijke 80's metal. Dat nummer Energy vind ik echt sterk.

Naar het einde wordt het net een beetje te belachelijk met allerhande Ed Wood-achtige toestanden en satanische Muppets. Gezien het extreem lage budget hadden ze er misschien beter een slasher film van gemaakt.

Als film eigenlijk waardeloos, maar als lang uitgesponnen rock video best aangenaam.

Jon-Mikl Thor heeft door de jaren heen bewezen dat hij van vele markten thuis is (zanger, muzikant, acteur, bodybuilding kampioen, screenwriter). Hij schreef het verhaal voor het lekker foute Rock 'N Roll Nightmare, waarin hijzelf een Oscarwaardige acteerprestatie neerzet als John Triton, leadzanger van "The Tritonz".
Fout? Jazeker en daarom juist nog best tof. De acteerprestaties van de cast zijn uiteraard niet geweldig, maar sommige (stereo)typetjes wisten nog wel vermakelijk te zijn. De soundtrack bestaat bijna voornamelijk uit jaren '80 rock/heavy metal. Die Thor kon inderdaad nog best aardig zingen. Een gemiddelde (schreeuwerige) rock/metal zanger die prima in het tijdsbeeld van toen past.
Het verhaal is natuurlijk flinterdun: een stel rockers en aanhang die in een oefenruimte worden bezeten en/of afgemaakt door demonen.
Het "gevecht" tussen Thor en een demon op het einde is al helemaal een hoogtepunt.
Wederom een prachtig voorbeeld van "so bad it's good".

Ik heb op 1 dag Rock n Roll Nightmare en Black Roses gezien. Beiden 'hardrock' films uit de jaren 80. Met afstand is Black Roses veel interessanter. Het verhaal is veel beter, de beelden en vaak ook de muziek (Hallows Eve bijvoorbeeld). Rock n Roll Nightmare slaat eigenlijk nergens op. Het verhaal is niet goed en is ook niet grappig, de acteurs zijn een drama en de effecten zijn tenenkrommend. Enkele nummers van Thor zijn wel aardig (vooral Everywhere).

Ach zo dit was dus John Mikl Thor een 80s rockster die zich ook eens aan een film wilde wagen. Wel wat kan ik zeggen misschien moet ik Rob Zombie wat meer krediet geven want veel slechter dan dit kan toch moeilijk. Wat de film nu precies wil zijn is me niet helemaal duidelijk, een soort kruising tussen Alien en Evil Dead of zo? Ok de gore is wel practical maar het zijn zo overduidelijk belachelijke poppetjes. Uiteraard zitten er wat rocknummers in, wat reclame maken voor zichzelf. Acteertalent hebben ze duidelijk niet en het verhaal blijkbaar door Thor geschreven is saai en inspiratieloos. Hij is een showman met die halfopen hemdjes om zijn gespierde lijf te tonen. Met dat lange blonde haar en die make-up leek hij soms op een drag queen of een MTF transseksueel die aan de steroids zat (en een hele lelijke bovendien). Dat gevecht op het laatste waar hij in zijn spandex broekje die duivelspop te lijf ging, veel slechter kan het niet worden. Beetje bloot en seks, maar erg saai gefilmd allemaal. De enkele gore momenten redden deze film toch nog van een minimumscore.

Wat een ongelooflijk slechte film is dit . Het acteerwerk is waardeloos, de 'monsters' slaan nergens op, een verhaal is er niet, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Toch sluit ik me wel aan bij Bladonis en Richard_Voorhees: dit is zó ontzettend slecht dat het leuk wordt. Ik heb oprecht in een deuk gelegen bij de final confrontation met de 'eindbaas'. Hilarisch.

Prachtige 80's pulp dit.