Raigyo (1997)
mijn stem
6 stemmen
Japan
Drama
75 minuten
geregisseerd door Takahisa Zeze
met Moe Sakura, Takeshi Ito en Takuji Suzuki
Tegen de achtergrond van een verlaten, mistroostig verdraaid en vervreemdend Japan vertelt Raigyo het verhaal van een vrouw die een man vermoordt die zij zojuist ontmoet heeft via een telefoonseksclub. De door haar uitgekozen locatie voor de executie, waar zij hem zal doodsteken, draagt de naam 'Het Liefdeshotel'.
Links
IMDb (5,6 / 176)
1
geplaatst: 25 mei 2018, 20:04 uur
Bijzonder stijlvolle 'pinku' (niet volbloed). De titel Raigyo is de soort vis die meermaals langskomt en zich betekenisvol laat gelden gedurende de film. Met name de scene waarin de vis wordt weggegooid, overreden en ook verbaal er nog van langs krijgt; 'niemand wilt zo'n vis'. Hetzelfde kan namelijk -bijna letterlijk- over de protaginiste worden gezegd, die in de meest beklijvende en stijlvolle scene (de moord) zich van haar meest duistere kant laat zien. Het staat hier bovenaan al spot-on verwoord: 'mistroostig verdraaid en vervreemdend', met prachtige composities en surrealistisch (groen) gefilteerd beeld.
Zeze's Tokyo X Erotica (2001) is ook in NL uitgebracht... en is inmiddels in het winkelmandje beland
Zeze's Tokyo X Erotica (2001) is ook in NL uitgebracht... en is inmiddels in het winkelmandje beland
0
geplaatst: 14 november, 09:14 uur
Erg fijn.
Ook al omdat deze zo mooi naast Imamura's Unagi/The Eel past. Qua onderwerp is er zeker wat overlap, het jaartal is gelijk en beide films dragen de naam van een vis. Maar Imamura wist met zijn film een Gouden Palm binnen te slepen (spreekt iemand daar eigenlijk nog over), terwijl Zeze een bescheiden maar onder kenners gewaardeerde carriere wist te starten met deze film.
Het is lang geleden dat ik Unagi gezien heb, maar afgaande op m'n herinneringen vond ik deze dan toch net wat beter. Allicht omdat het iets compacter is, ook omdat de aanwezige genre elementen wat meer ruimte krijgen om te nestelen.
Eigenlijk is dit een pinku, je ziet het er ook wel aan af als je de regels van het genre kent, maar de impact op drama en plot is gelukkig miniem. Zeze weet een wat duister en moeilijk te doorgronden mix van drama en thriller neer te zetten, netjes geschoten, fijn geacteerd en zonder veel overbodige scenes. Met een einde dat er op zijn manier toch wel bescheiden weet in te hakken.
Fijn filmpje dit, ik moet Unagi nog een keertje herzien maar wat mij betreft een mooie illustratie dat kwaliteit niet altijd zomaar komt bovendrijven.
3.5*
Ook al omdat deze zo mooi naast Imamura's Unagi/The Eel past. Qua onderwerp is er zeker wat overlap, het jaartal is gelijk en beide films dragen de naam van een vis. Maar Imamura wist met zijn film een Gouden Palm binnen te slepen (spreekt iemand daar eigenlijk nog over), terwijl Zeze een bescheiden maar onder kenners gewaardeerde carriere wist te starten met deze film.
Het is lang geleden dat ik Unagi gezien heb, maar afgaande op m'n herinneringen vond ik deze dan toch net wat beter. Allicht omdat het iets compacter is, ook omdat de aanwezige genre elementen wat meer ruimte krijgen om te nestelen.
Eigenlijk is dit een pinku, je ziet het er ook wel aan af als je de regels van het genre kent, maar de impact op drama en plot is gelukkig miniem. Zeze weet een wat duister en moeilijk te doorgronden mix van drama en thriller neer te zetten, netjes geschoten, fijn geacteerd en zonder veel overbodige scenes. Met een einde dat er op zijn manier toch wel bescheiden weet in te hakken.
Fijn filmpje dit, ik moet Unagi nog een keertje herzien maar wat mij betreft een mooie illustratie dat kwaliteit niet altijd zomaar komt bovendrijven.
3.5*
* denotes required fields.
* denotes required fields.