El Bosque Animado (1987)

Er bestaan er meerdere van : verfilmingen van el bosque animado van Fernandez Flores...de hier schijnbaar gekendste is de animatie, maar die ken ik niet en daar vonden jullie blijkbaar weinig aan. Eerder al was er echter deze klassieker, die na uitkomen werd bedolven onder een schijtlading aan Goya's en andere prijzen, en zowel door kritiekers als publiek werd geapprecieerd.

Cuerda was toen volgens mij nog niet zo gekend, minder toch waarschijnlijk dan scenarist Azcona en ook de meesten uit de cast, waar we grootheden als Landa de would be struikrover en Rey aantreffen, sowieso een ensemble cast. Buitendien fotografie van de gekende Aguirresarobe en score van Nieto, beiden zeer goed.

Die fotografie misschien wel het best in een film die vooral om sfeer draait : de sfeer van het eponieme Galicische woud met zijn Keltibersiche mystiek, dat je hier bijna kunt voelen en ruiken, het groen spat in tig tinten van het scherm af ( speelt in de zomer ). Werd dan ook geheel opgenomen in en rond de Fraga de Cecebre waar het speelt, net als de roman die uit 43 stamt . Schijnt nu een beschermd natuurgebied te zijn, ik moet heel eerlijk toegeven er zelf niet te zijn geweest.

De hele sfeer is dus opmerkelijk, een mix van quirkiness, magie en melancholie waarbij de eerste wel de overhand heeft. Wat dat betreft ook een duidelijke voorloper van Cuerda's nog gekendere AQNEP.

Het is trouwens een semi- mozaiekfilm waarin we de min of meer verweven wederwaardigheden van de locals volgen, meest totale paupers. Komedie is een etiket dat je hier slechts deels op kunt plakken, tuurljk Landa krijgt de meeste aandacht maar er is ook genoeg tragiek, er valt zelfs een dode, een kind nog wel. Ik kon eigenlijk niet zo heel veel met die humor, zeker de scène met het "spook "op zolder was iets te flauw, zoals u zult zien. We hebben trouwens wel degelijk een echt spook : Fiz de Cotobelo, een dolende ziel in het woud die boete moet doen vanwege een verbroken gelofte, en nu wacht op begenadiging. Het zieligste en aandoenlijkste spook uit de filmgeschiedenis misschien, ook hij wordt een buddy van Landa die toch zeer duidelijk de protagonist is hier.Verzorgt ook de grappigste scène uit de film : de absurde "overval "op een notabele die ontaardt tot een gezellig babbeltje.

Toch was ik hier over het geheel niet kapot van, duidelijk een kwaliteitsproductie maar ik had het gevoel dat er teveel langs me heen ging en dat frustreerde me. Maar de Spanjolen zelf beschouwen dit als een absolute klassieker en die zullen het wel beter weten.

Feedback van Spaanse cinemakenners zou dan ook nuttige inzichten kunnen verschaffen, waarom hebben jullie deze nog niet gezien ?

Een bijzondere film die misschien niet zo bijzonder is als het gelijknamig roman van Wenceslao Fernández Flórez dat hier wordt verfilmd. Het verhaal speelt zich af in het woud van Galicië, in het gehucht Cecebre en het woud eromheen om precies te zijn. Het is een levendig bos vol met sprookjesachtige verhalen, elementen uit de Galicische mythologie zoals "meigas" (heksen) en de "Santa Compaña" (de brengers van de dood), met allerlei personages, o.a. een wannabe bandiet, een huishoudster, de dorpsgek, de pater, een ronddwalende geest, en een luie jongetje en zijn hardwerkende zusje. Ook het bos zelf en de passerende stoomtrein zou je als personages kunnen zien. Deze film deed me qua verhaal snel denken aan Into the Woods (2014), dusdanig zelfs dat ik me afvraag of het idee achter die film niet uit ditzelfde roman is gehaald.

Het boek vertelt zestien verhalen, die op drie na in deze film zijn terechtgekomen. Alleen de verhalen waar dieren de hoofdrol spelen komen niet in de film voor, helaas want die hadden de film dat beetje extra magie kunnen geven die het voor mijn smaak net mist. Het bos is de verbindende factor die de vele personages en de vele korte verhaaltjes tot één maakt. Dit verklaart waarom de film soms druk aanvoelt, met een waslijst aan eigenzinnige figuren. Het duurt dan ook een hele poos voor je 'in de film zit' en je als kijker alle personages een plaats kan geven. Door de vele personages en de relatief korte duur van de film valt het helaas niet mee om binding met ze te krijgen waardoor het onbedoeld voor een deel afstandelijk blijft. Daardoor vereist deze film eigenlijk meteen weer een tweede kijkbeurt als je er eenmaal wel in zit, ook om meer oog te kunnen hebben voor de vele subtiele achtergronddetails en de humor die soms daarmee gepaard gaat en anders ongemerkt aan je voorbij gaat.

Qua setting heeft het in de verte ook wat weg van Los Santos Inocentes (1984), over plattelandsmensen, rijke landheren en arme boeren, al is El Bosque Animado wel een vrolijke film, iets wat je over Los Santos Inocentes niet kunt zeggen. De film heeft verder een sterke cast, uitstekende acteerprestaties, warme en sfeervolle beelden en het Galicisch bos als prachtig decor.

3,5*, maar dit kan beter. Het sprookjesachtige verhaal en setting heeft de potentie om er een 5*-film uit te halen, en dat is Cuerda jammer genoeg niet gelukt.