El Cielo Dividido (2006)

Op zich een hele mooi film, mits je er tegenkunt dat er bijna geen woord gesproken wordt. Mexicaanse film met bijzondere cameraposities en shots. Veel bloot dat eerder kwetsbaar dan pornografische in beeld wordt gebracht. Het feit dat er veel affectiviteit op straat wordt getoond en ook in het openbaar veel gezoend wordt doet wat vreemd aan. Ik vraag me af of dat in Mexico zo kan. Wat mij betreft een aanrader.

Cinematografisch schets deze film een mooi beeld van een aantal jongens op zoek naar passie en oprechte liefde. Hoewel de passie volop aanwezig is, lijkt oprechte liefde wat lastiger te vinden. Er is zelfs sprake van een zekere obsessie, die zowel spannend als bedreigend is. De kwetsbaarheid van liefde komt mooi tot uitdrukking in deze rolprent.

Gnocci merkt terecht op dat de openlijkheid van de liefde tussen de twee jongens, wellicht meer een wensbeeld schetst dan een reëel beeld. Toch vond ik deze film een genoegen om naar te kijken.

Een voor mij saaie en veel te lange film over de eerste liefde tussen twee schooljongens. Ellenlange beelden die zich voortdurend herhalen.

Ik vond deze film zeer indrukwekkend. Heb ervan genoten, en krijgt van mij 5 sterren. Erg goede shots en regiewerk. Zeker de stille buitenscenes met de stadsgeluiden vind ik bijzonder. Het acteerwerk is ook erg goed. Ik zit me nu te bedenken wat de slechte punten zijn, maar kan die zo even niet bedenken.

Prachtige soundtrack ook, ik wou dat er een cd was met al die nummers erop, die in de film voorkomen. Alhoewel het toch iets te verromantiseerd is. Ik wou namelijk dat het in het echt ook geen probleem was om zo openbaar te zoenen met je vriend. Maargoed, de film is top en geeft een goed melodramatisch sfeertje wat ik wel kan waarderen. In de werkelijkheid gaat het er anders aan toe, maar toch. Mooie jongens ook. 5 STARS!

voor mij veel te traag, veel te saai...zo weinig woorden en wel een lang zit...ik had veel van verwacht maar viel bijna in slaap..sfeer van film is best treurig..acteer werk en muziek best goed.

De vorige keer dat ik deze film zag was ik er kennelijk niet voor in de stemming. Ik vond 'm te lang duren, te saai... Nu ik opnieuw gekeken heb verdubbel ik mijn waardering. Dit is echt een geweldig mooie, poëtische verbeelding van adolescentie: broeierige lichamelijkheid, verlangen, bewustwording... El Cielo Dividido is een krachtig en soms ontroerend sensueel drama dat tegelijk een bijna magische onwerkelijkheid schetst waarin liefde tussen jongens geen enkel bezwaar is en als thema ondergeschikt aan de liefde zelf. Dat maakt de boodschap voor mij alleen maar sterker. Detailtje waar ik niet helemaal uitkom is het Holland-shirt dat Sérgio soms draagt: met blauw-wit-rode vlag. Is dat ironie of onbenul?

Wat een film !! Amper 1 woord, kijveel seks en soms echt raar !

Een film anders dan anders

Mooi hoe het verhaal verteld wordt door woordeloze handelingen, ronddraaiende camera's,

afwachtende, onzekere blikken, en ineens oprispende achtergrondgeluiden die klinken als het

gerommel en gekraak van de ziel, maar die ook als enige de kijker het idee geven dat er

nog een wereld buiten dit verhaal is. Zelfs de manier waarop ze sex hebben verteld een

hoop zonder dat het uitgelegd word met dialoog of opvallende dramatische gebaren.

De film is een constant terugkerende paringsdans van aantrekken en afstoten, waarin elke

keer hetzelfde lijkt te gebeuren, maar steeds voorzien van een extra detail en met een

extra emotie. Hierdoor weet een simpele vertelling over een driehoeksverhouding een

boeiend schouwspel te worden waarin de personages, hun liefde, en hun onvermogen dit te

uiten, steeds duidelijker en tastbaarder worden. Ook de voice-over die slechts sporadisch

wordt ingezet, voegt iets toe door de scenes van poetische en symbolisch commentaar te voorzien. Een beetje zoals dat in Querelle gebeurt. (maar daar houdt de vergelijking ook wel meteen op.)

Bij elke scene kan je alleen maar vermoeden wat eraan vooraf is gegaan. Ineens wonen ze

ook samen, en ruzies of samenlevingstaferelen worden niet getoond.

Een scene waarin Jonas en Gerardo een verbale (of fysieke) ruzie zouden hebben of juist

gezellig samen met hun moeder aan de thee zouden zitten, zou ogenblikkelijk die zeurende

pijn en moeilijk tastbare emoties die in de hele film hangt, verdrijven.

Maar toch is de film geen compleet meesterwerk, de balans en het ritme in een film als dit

luistert zo nauw dat elke valse noot opvalt. Er zijn een paar stukken die wat vlotter hadden mogen lopen, en de speelduur had wat korter gekund.

Ook de muziek is nogal wisselvallig. Vaak erg mooi, maar een paar keer aan de sentimentele

kant, met erg illustratieve teksten waarin de gevoelens van de personages en wat ze zouden

moeten doen, bezongen wordt. Maar gelukkig werd daar niet al te vaak gebruik van gemaakt.

Verder haalt het acteren van Jonas het net niet met wat je van deze rol mag verwachten.

Het personage is welliswaar een enorme hork, maar ik had niet het idee dat de acteur echt

wist waar hij mee bezig was.

Best veel minpunten nog en typisch een film dus die lang gewogen moet worden. Maar vanwege het grote aantal momenten dat ik volledig werd meegesleepd en genoot van de gedetailleerde sfeerschepping, geef ik dit toch een ruime voldoende.

Een film die bijna 2 1/2 uur duurt....die voornamelijk allemaal dezelfde beelden toond. Niets zeggende...ellelange scenes....en veel gezoen en gesex.

De score was bij tijden erg nadrukklijk aanwezig en in mijn ogen zeer storend. De soundtrack was wel redelijk.

Tja, over acteerwerk kun je niet echt spreken gezien het voornamelijk tongworstelen en sex is!!!

Zo zie je maar dat smaken erg kunnen verschillen, ik zie hier persoonlijk totaal niets "emotioneels" aan...het kan ook zijn dat je echt " zin " moet hebben om deze film te kijken. Dat het niet zomaar iets is was je gewoon opzet.

Al met al mij heeft deze film helemaal niet kunnen bekoren. En als de spelers nu nog eens knap waren...dan had het misschien nog wel wat gescheelt. Maar ook dit is een mislukte missie.

Want ik heb me echt stierlijk zitten te vervelen....

Jammer. Van mij een 0,5*

Ik kan een heel verhaal schrijven maar ben het bijna 100% eens met Querelle. Ik vond de film overigens hoe langer hoe beter werken. De stijl, die heel erg handelingen, bewegingen en blikken benadrukt, in combinatie met de zeer aanwezige soundtrack (al zijn er ook veel stiltes), was wennen. Uit de bewegingen en blikken haal je de emoties en dat gebeurt absoluut op een bijzondere manier,

Ondanks het uitgeklede verhaal zou ik deze film niet minimalistisch willen noemen. Daardoor is hij te, ik zou bijna zeggen, theatraal. Al geeft dat ook weer onjuiste associaties. De paringsdans-vergelijking van Querelle is zo gek nog niet.

Ik ben het ook met 'm eens dat het nog net geen meesterwerk is. Maar wat maakt dit nieuwsgierig naar meer werk van Hernandez zeg.

(En voor mijn stem 2,96 sterren gemiddeld, auw. Gelukkig door mij weer 3 sterren)

4.0*

en prachtige en zeer bijzondere film; voorbeeldig in het tonen in het verschil tussen het vertelde "verhaaltje" en het vertelde "verhaal". Wanneer je jou beperken tot de pure handeling hoe weinig zou er overblijven

Nu weer precies hetzelfde met mijn stem. Verder ook eens met jouw review en die van Querelle. Magistrale sfeerschepping, helemaal met die stadsgeluiden op de achtergrond of de zwoele en de meer klassieke muziek. Vooral de sierlijke camerabewegingen vallen daarnaast op, vaak zo rond de 360 graden draaiend, en waarbij de personages dan opeens zijn verwisseld of op een andere plek zijn, een tijdsprong makend. Je kan dit inderdaad een mythische paringsdans noemen, met veel attraction-repulsion dynamiek en verliefde, jaloerse, onzekere en gedesillusioneerde blikken.

Prachtige film, er wordt minimaal gesproken door de hoofdrolspelers, maar zoveel meer gezegd middels non-verbale communicatie. Mooie cinematografie. Tempo is traag, maar film duurt niet te lang. Voice-over is de verbindende factor in de film. Hoeveelheid bloot niet teveel en respectvol in beeld gebracht. Moeite waard om te zien!

Als ik jullie zo lees is die 2,95 ster veel te karig. Ik snor hem ook maar even op.

Een te lange en trage film.