Drama/Mex (2006)

Ik heb die film gisteren in de bioscoop gezien.

Het is knap gefilmd alleen vind ik het verhaal niet zo sterk.

Wel knappe acteer prestatie van Diana Garcia (zowel letterlijk als figuurlijk) 'Ik wil niet te veel over het verhaal vertellen, want ik heb geen idee hoe ik eventuele spoilers kan hidden.'

Als je het einde ziet, blijf je wel met een heleboel vragen zitten en ik ben niet zo'n fan van zo'n films. 92 min. lijkt me ruim voldoende om er een einde aan te kunnen breien.

Ik geef deze film een 3/5

Sjonge wat een bizar gemiddelde hier. Ook de tweede film van Naranjo die ik zie overtuigt mij behoorlijk. Als nihilistische cinema, zoals deze, registrerend en niet belerend heb je mij al gauw mee - want het evenwicht is vaak wankel.

Waanzinnig ingetogen film (vooral door het intieme én terloopse camerawerk) met veel zeggingskracht over de sociaal deplorabele staat van de samenleving - zonder het in te peperen. Kwam behoorlijk aan moet ik zeggen.

Het zou Naranjo sieren om ten minste Jean-Luc Godard te bedanken op de aftiteling van Drama/Mex. De Nouvelle Vague. À Bout de Souffle. De maniertjes van Jean-Paul Belmondo. Dan weer Alejandro González Iñárritu. De film kan nauwelijks op eigen benen staan zoveel referenties.

De film kan prima op eigen benen staan. Al wordt er hoofdzakelijk gelegen in de film (zie bijv. de poster)

Het is geen slechte film. Verre van. Maar als je zoveel gebruikt hoor je gewoon een dankjewel te plaatsen op de aftiteling. Xavier Dolan heeft daar ook een handje aan. Maar die ontkent gewoon alles.