Martin Roumagnac (1946)

Nog geen stemmen voor een noir met Gabin en Marlene Dietrich? Dit is toch de enige film waarin dit mythische koppel ooit samenspeelde, naar ik meende te weten. Helaas hadden ze beter verdiend dan een matige regisseur als Lacombe, en een tweede kans kwam er niet want even later gingen ze uit mekaar.
Gebaseerd op een serie noire pulpromannetje waarin Gabin niet voor het laatst een omhooggevallen parvenu speelt, ooit metselaar en nu rijke aannemer in de provincie even buiten Parijs.
Tijdens een boxmatch ontmoet hij niemand minder dan Marlene, of liever hij ziet haar benen en is verkocht. Het mens was al een jaar of 45, maar biggepootjes had ze bepaald niet idd.! Ze speelt hier dus wederom een van haar gekende rol waarbij Lacombe Carné fotograaf Hubert had ingehuurd om haar zo fraai mogelijk in beeld te brengen, het resultaat is een doodordinaire poging tot een Sternberg imitatie.
Het verloop van de intrige is natuurlijk uiterst voorspelbaar, in cinema papa traditie is er nog wat kluchtige humor toegevoegd in de figuur van d'Yd die een soort Michel Simon imitatie ten beste geeft, hij speelt de eigenaar van een dierenwinkel en oom van Marlene bij wie ze tussen het cougaren door inwoont, de eerste scène deed wat denken aan de dierenwinkel van Jiskefet, hier ontmoeten wij ook het personage van Gelin, een stakker die wanhopig verliefd is op Marlene die zijn moeder had kunnen zijn en van wie we begrijpen dat hij een niet onbelangrijke rol zal gaan spelen later in de film.
Helaas is er op het eind nog wat courtroomdrama ingelast van ong. een kwartier met nog meer kluchtigheid en zinloze retoriek.
Pas op het slot wordt het ook cinematografisch op en top noir, met zalfs een gristelijke boodschap als toetje !
Serieus minpunt was de ondraaglijk bombastische score.