Kandagawa Inran Sensô (1983)

Pinku van Kurosawa K. Absurdistische plot - een verveelde student filosofie haalt er wellicht nog een scriptie uit - rijk aan even absurde seksscènes die campy en niet erotisch gebracht worden. Gevoel voor droge humor en meligheid voorondersteld, toch nog goed voor een paar keer gniffelen, niet in het minst ook door de muziekkeuze. Ziet er verder, zelfs voor een pinku, gewoon niet uit.

Dit was echt erg ja.

Ik heb altijd gehoord dat de pinku-opzet eigenlijk voor een hoop potentiële vrijheid hoorde te zorgen. Daar valt bij deze Kurosawa eigenlijk niet zoveel van te merken, want hij doet bitterweinig met die vrijheid.

Over acteerwerk hoeven we het eigenlijk niet te hebben, het plot is ook bijna onbestaande en slaat werkelijk nergens op. Gelukkig dat de film maar 60 minuten duurt, al is ook dat eigenlijk veel te lang. Visueel een onmogelijke draak van een film, de soundtrack is volgens mij free-use materiaal wat compleet niet bij de film past en de mislukte poging tot humor doet meer pijn dan dat het grappig is.

Mnee, nog niet echt overtuigd van de wilde verhalen die over het genre de ronde doen, enige boeiende aan de film is het feit dat Kurosawa hem geregisseerd heeft, toch een rare gewaarwording gezien z'n verdere carriere.

0.5*