Parang-juuibo (2005)

Heb je er één gezien, dan heb je ze meestal allemaal gezien en die vlieger gaat helaas ook op voor My Girl And I. Dit ondanks het feit dat het van dezelfde schrijver is als het uitmuntende My Sassy Girl. Maar een hoop hangt ook af van diegene die aan het roer staat en Yun-su Jeon laat zien niet meer dan middelmatig te zijn.

Onderhoudend is de film wel, maar qua uitwerking en melodrama, is het maar vlakjes, te standaard en mist inspiratie. Het mist sterk neergezette personages, visueel opvallende scènes en zowel de humor als de tragedie werken zelden. Daarnaast bevat het zijplotjes, zoals die van de eerste liefde van zijn grootvader Man-Geum, die in potentie best aardig zijn maar gewoon matig zijn uitgewerkt.

Uiteindelijk slaagt My Girl And I er nooit in om je emotioneel bij de film en de gebeurtenissen te betrekken. En voor een melodrama is dat niet goed.

Het heeft er alle schijn van dat Zuid-Koreaans filmmakers iets hebben met ongelukkige liefdesrelaties, waarbij een van de partners ongeneeslijk ziek of gehandicapt is. Dit is daar weer zo’n voorbeeld van. Enigszins tegenvallend, want de film mist de nodige diepgang en is nogal springerig bovendien. Niettemin best aardig om een keer gezien te hebben.