Talvisota (1989)

Aardige film, maar veel te lang(dradig); 3*

Inderdaad aardig, meer niet, niet te vergelijken met idi i smotri (come and see). Te lang en een beetje rommelig door de platte karakters, wat het erg moeilijk maakt de hoofdpersonen uit elkaar te houden. de oorlogs scenes zijn wel erg realistisch voorzover ik dat dan kan beoordelen vanuit mijn luie veilige film stoel.

voor de liefhebbers is dit een geweldige film.

een beetje lang, maar dat vond ik niet erg.

gewoon in twee delen bekijken.

idd aardige film...

maar komt moeilijk op gang en af en toch te lang dradig heb em ook in twee delen gekeken.

3,5*

kijken in twee delen.

film bevat ook 2 even lange delen:

- aanloop naar de oorlog

- de oorlog zelf

4*

eerste deel saai, maar het tweede deel maakt heel veel goed.

Heb deze film in stukken bekeken vanwege de wel wat lange aanloop. Wel leerzaam te weten dat Hitler de Finnen voor zich probeerde te winnen om de Russen bij de grens tegen te houden. Verklarende de duitse uniformen waar de Finnen (gedeeltelijk) in rondliepen. Vond het wel een goede film.

Mee eens. Komt er ook nog bij, dat ik nooit geweten had dat Rusland ooit Finland wilde aanvallen. Ik kan me dan ook voorstellen dat je als Fin zijnde deze film begrijpt en ook goed kan waarderen. Deze film deed me niet veel, behalve de boodschap dat oorlog voeren onbegrijpelijk is en alleen maar teveel doden vallen om niks.

Ik vond het een prima film. Het einde van de oorlog (en daarmee ook het einde van de film) kwam wel wat onverwacht snel.

Ga hem binnenkort, kijken had hem nog liggen, ern hoorde wel goede reacties hier, en origineel dat het eens niet over de Duitsers of over de Geallieerden gaat. Maar over Finland

Talvisota heeft inderdaad langdradige stukken zoals de eerste vijftig minuten, maar gelukkig valt er daarna genoeg te beleven. Finse reservisten moeten 'ineens' weerstand bieden tegen een Russische inval; een treffende weergave van geopolitieke beslissingen die gevolgen hebben voor de gewone man.

Jammer dat de film op zo weinig stemmen mag rekenen... Het is een soort Finse versie van Idi I Smotri maar lang niet zo aangrijpend en niet zó'n audiovisueel meesterwerk, hoewel de beelden en geluiden er zeker mogen zijn.

Het besneeuwde bos is namelijk een schitterende locatie met de dik ingepakte soldaten tussen de bomen op een hagelwitte ondergrond. Er zijn onnoemelijk veel indrukwekkende bom-inslagen: een hoop verontrustend gefluit, afbrekende bomen en realistische ontploffingen (geen enorme vuurwolken zoals in veel andere films). Vooral de explosies in de sneeuw op het einde zijn 'fraai'.

De langsscherende vliegtuigen, de enkele kogelregens en de opkomende tanks geven je het gevoel dat je zelf in de loopgraven staat. Vooral de lichtkogels (tijdens Stalins verjaardag) en de vuurwerpende tank zijn machtig. Het camerawerk is lekker rustig, bijvoorbeeld wanneer de camera meebeweegt met oprukkende manschappen maar dan in een iets lager tempo, alsof ze dus langs je lopen. Het geeft je een raar gevoel van machteloos langs de zijlijn staan.

Door al die kenmerken heeft de film zoals gezegd iets weg van Idi I Smotri, het zou me niet verbazen als die (notabene) Russische film een inspiratiebron was. Daarentegen mist Talvisota een aangrijpend verhaal tegen m'n verwachting in. Ik kreeg weinig binding met de personages en dat de acteerprestaties niet altijd even goed zijn helpt wellicht ook niet mee. De man-tot-man gevechten bijvoorbeeld zijn soms wat knullig.

Talvisota is verder niet overdreven patriottistisch en al helemaal niet propagandistisch. Je beleeft wel alles vanuit Fins oogpunt maar de Russische soldaten worden gelukkig niet als onmensen afgeschilderd. Er wordt haast met 'ontzag' en angst door de Finse reservisten over ze gesproken.

Jammergenoeg worden de gevechtsscenes onderbroken door delen die de vaart er flink uit halen. Op zich niet erg, maar die scenes zijn vaak nietszeggend en erg matig, het werkt zo niet in één lijn naar een climax toe. Eigenlijk zit je dan te wachten op de momenten dat de Russen weer een aanval inzetten. Van mij had er wel in geknipt mogen worden, zeker gezien de lange speelduur. Het einde is ook vrij abrupt.

Desondanks een puike film die het vooral moet hebben van het realisme, de setting en de aanvallen. Een serieuze oorlogsfilm zonder opsmuk maar helaas ook net te weinig meeslepend.
Net aan 4* maar wel dik verdiend

Inderdaad soms een beetje langdradig, de film opzich triest , eigenlijk een kat en muis spel, zeer veel Russen tegen zeer weinig Finnen, gewoon een slachtpartij, weet niet of het zich zo werkelijk heeft afgespeeld, Russen met tanks vliegtuigen en de Finnen met bijna niets: 3,5

Een aanrader. Geen twijfel over mogelijk. Vijftig jaar nadat de Finnen hun land verdedigden tegen een Russische overmacht, hebben ze er een prachtige film over gemaakt. De aanloop is misschien wat lang en de opbouw is vrij standaard, maar de sfeer is grimmig en de oorlogsscènes zijn sterk. Ik heb de korte versie gezien, van twee uur. Behalve wat rare sprongen in de tijd, is het zeker geen vervelende zit. Het is mooi om te zien hoe de Finnen ondanks de uitzichtloze situaties alsnog stand houden. Ik heb geen idee hoe het zit met de Russische tanks, maar de vliegtuigen waren authentieke Polikarpov I-16 modellen (al zijn het vermoedelijk schaalmodellen). Van overdreven heroïsche daden is geen sprake. Talvisota gaat over broederschap in smerige loopgraven waar de kou en de honger net zo gevaarlijk zijn als de Russische veroveraars. Het ziet er allemaal ruw en weinig florisant uit, maar dat is alleen maar in het voordeel van de film.

Zeer grote productie waar ook op detail is gelet, helaas de hele film door teveel van hetzelfde, iets meer drama was op zijn plaats geweest.

Trailer @ Youtube

Deze oorlogfilm ken ik niet, maar ik ga er morgen eens even naar kijken, of even nou net, ik zie dat ie ruim 3 uur duurt. Dat word dus een lekker lang film avondje. Dat is voor mij sowieso al een pluspunt als de film lang duurt. En aan de score te zien is het nog een redelijk goeie film ook.

Vanwege de lengte heb ik voor deze film een avondje gereserveerd en ik heb me prima vermaakt.