Cha Cha (1979)

Als film niet geslaagd, maar evengoed een heerlijk document.

Jeugdsentiment met Nina Hagen en Lene Lovich

Wisten jullie dat de regisseur een figurant speelde in Lawrence of arabia.

Curiel?

Klopt. Hij is te zien als een van de Turken met een zuidwester op die Lawrence martelt terwijl José Ferrer daar in de deuropening van staat te genieten.

Herbert heeft in vrij veel internationale films gefigureerd ik zag ooit foto's dat hij heel dik was met Sophia Loren en dergelijke sterren. Ik heb nog wat aan het script van Cha Cha gewerkt, of althans geprobeerd allerlei invallen van Curiël een beetje in banen te leiden. Maar dat had geen enkele zin. Er is ook uitgebreid een modeshow opgenomen in de Beurs van Berlage, met Mathilde Willink, voor de film. Maar die is nooit in de film terechtgekomen. Veel lachen dus, met rare mensen en tamelijk louche geldschieters. Afspraken op bierviltjes.

Wat klinkt dat leventje triest...

Het klopt allemaal Hugohei, ken jij Curiel persoonlijk? Ik wel(heel aardige man), zijn studio is paar deuren naast mijn huis en momenteel is hij met een project bezig.

Maar je wordt wel gek van hem.

wat een klote opmerking !!!!

ja best wel kut.

[er zit geloof ik een ander gesprek tussendoor, Ibrahim]. Black Tulip Films... ik wist niet dat hij in Haarlem zat.

Ik heb nog eens een film van 'm gezien die Tarime Tarima heette (ik sta niet in voor de juiste titel) en dat vond ik niet te volgen.

Huh??

Ik weet welke film jij bedoelt alleen de naam ben ik ook kwijt. De film had hij aan mij gegeven of ik het wilde kijken omdat het over een turkse meisje gaat die uitgehuwelijkt wordt terwijl zij van een nederlandse jongen houdt en omdat ik ook turks ben was hij benieuwd naar mijn mening. ik vond het niet echt wat hoewel de film wel goed begon. Het leuke aan deze film is het is allemaal opgenomen in mijn straat en in de omgeving en daardoor zag ik veel bekenden.

Ik weet niet wat ik met zo'n opmerking aan moet dus ik laat het hierbij.

Ach, ik begrijp Jos wel. Ik vind Curiel best okay, maar er valt niet met hem te werken omdat de wil tot communicatie bij hem ontbreekt - om wat voor reden ook.

Dat is ook waarom ik zo'n moeite heb met zijn films. Hij wil alles zelf doen, wil al zijn maffe fantasieën en bij- en zij-gedachten kwijt in zijn werk. Dat lijkt dapper en eigenzinnig. Maar als een film daardoor niet meer overkomt bij een welwillend publiek... waarom dan al dat geld en die moeite ? Curiel is misschien teveel een man van de jaren zeventig, van 'alles moet kunnen'... maar goed : wie ben ik om een oordeel te vellen ?

Helemaal geen zin in. Dus : aardige man, maar je wordt gek van 'm.

Net zo iemand als Jos2 vermoed ik.

Die film die ik bedoel is dezelfde als waar jij op doelt, Ibrahim. Hij heet Krima / Karime, en kwam uit in 1995.

Van de film Cha Cha verschijnt in september een nieuwe dvd. De dvd bevat diverse extra's, waaronder een interview met regisseur Herbert Curiël, een fotogallery en een korte film met de titel 'Herman Brood en de kunst van het tijdig stoppen'.

bron: http://www.zing.demon.nl/

Een echte speelfilm kun je dit niet noemen, want er wordt vooral veel gezongen, en dat is natuurlijk waar Herman goed in is. Verder zien we hem bezig met commentaar geven over de dagelijkse bezigheden, slenterend door Amsterdam, naar plekken waar rock & roll junkies naar toe gaan. Als film stelt het dus weinig voor, moet het hebben van de muziek en gastrollen van enkele bn's. Vooral Simon Vinkenoog was geslaagd en ook Nina Hagen vond ik grappig, leuke parodie was het liedje 'Knockin' on Herman's door'. De Hitkrant (bestaat dat blad nog?) was wel heel vaak in beeld.

Herman is natuurlijk top, en Nina Hagen is ook zo in deze film, maar die Lene Lovich, die is echt héél vervelend, vooral als ze zichzelf speelt, wat een draak van een wijf.

Geacteerd, geimproviseerd, gerommeld en gerotzooid.

Misschien wel de beste Cult film die Nederland kent.

Bij de montage van de film werden vanaf de Steenbeck montagetafel diverse lijntjes weggesnoven...

Samen met 'Andy, bloed en blond haar' een geweldige 'Double Feature'!

Ooit ben ik nog eens een nachtje doorgezakt met Herbert.

Mooie vent, mooie verhalen.

Een echte Brood.

Maar of hij desondanks veel geld waard is? Feit is dat de film erg goedkoop oogt. Nu zou dat weinig schelen als de inhoud mooi was, maar helaas. De liedjes van Brood & His Wild Romance zijn dat wel, maar vaak werd er onhandig in geknipt. De makers hadden schijnbaar een plot voor ogen, daar is echter weinig van terecht gekomen.

Morbide detail is dat Brood, voor de oplettende kijker, zijn eigen dood gedetailleerd voorspelt tijdens het wandelen.

Matig.

Leuke muziek (niet helemaal mijn stijl, maar verder niks mis mee). Het is eigenlijk geen echte speelfilm, maar meer een verzameling muziek, afgewisseld met Broodmonologen (kostelijk!). Aardig om Amsterdam van dik 30 jaar geleden weer terug te zien (wat een troep!).

Ik ging destijds vooral de film kijken vanwege Nina Hagen en Lene Lovich. Wat zouden die doen tegenwoordig? Zo af en toe zet ik Nina weer eens op en het kan me na al die jaren nog steeds boeien! Dat mens was uniek!!! Lene was meer een one day fly...

Ik kijk, na al die jaren, Cha Cha vanavond op Cultura24, vooral vanwege Nina.

En de typische Broodmonologen

En vanwege de straatscenes van >30 jaar geleden.

Daardoor verdient de film voor mij toch nog een **1/2!

Dit is het aller aller allerbeste album (vinyl) dat ik in huis heb. Helemaal niet een Brood album, maar een album met variatie, Nina wat een vrouw, Lena wat een mens geweldig, supergoed wat ze creeren. De film is natuurlijk KUNST de sfeer de humor. Dit zal door niemand overtroffen worden in de popmuziek.

Cha Cha zal samen met Herman Brood & His Wild Romance at Rockpalast te zien zijn in de 'Remember Herman Brood' filmavond in Cinema OT 301 in Amsterdam.

Entree: 4,00

Meer info: facebook en OT 301

Vandaag eens op youtube bekeken, ondanks dat ik weinig tot niets met Brood heb. Maar wat een gedrocht van een film is dit zeg. Waarschijnlijk leuk voor de Brood-fanaten maar ik kon er weinig positiefs uit halen.

Zeer Wanstaltig..

Tja,wat verwacht je van een film met Herman Brood? Subtiliteit? Kijk voor de gein de aflevering van Villa Felderhof samen met majoor Boshart eens terug. Maar zijn kinderen en (ex) vrouwen lopen met hem weg,dus de man moet wel geliefd zijn. Ik houd ook van hem,en niet alleen vanwege zijn fratsen. Herman R.I.P.

Tja, een film kan je het nauwelijks noemen. En sec gezien kan je hier heel veel op aanmerken - het is een egodocument van Herman Brood en Nina Hagen, waarbij we een hele rits onsamenhangende scenes zien. Gelukkig vrij veel muziek, al is het niet hele interessante muziek - Brood maakt saaie middle of the road rock 'n roll, Hagen is iets interessanter maar ook niet heel veel. Daarnaast nog wat andere muzikanten, en baas Jules Deelder. Tussendoor zien we ook nog wat quasi-diepzinnige preken van Brood, Hagen en die andere Duitse, maar het is het soort geleuter wat heel diep klinkt als je stoned bent, maar nuchter toch weinig hout snijdt. Maar nu klinkt het allemaal wel negatief, want uiteindelijk heb ik me niet verveeld. Er zitten ook best wat leuke sfeerbeelden in van Amsterdam en Ruigoord in de jaren '70, en de muziek mag misschien niet heel boeiend zijn, het vermaakt wel. En dan neem ik dat hak op de tak gedoe wel op de koop toe.

Ik heb Cha Cha vanmorgen maar eens uit mijn videotheek gehaald en voor de 1e keer gezien. Ik heb zelf niets met Brood en zijn gezelschap. De film is meer een documentaire met veel muziek. De beelden van hoe het destijds was, zoals auto's, goederen echt, maar ook het stadsleven is leuk om te zien. Voor de rest is dit Brood vehikel niet mijn ding.

The big picture: hippy vibes on an Amsterdam film set | Photography | The Guardian

Restored & Unseen: restauratie Cha-cha | Eye Filmmuseum - Ma. 8 nov