Zwaarmoedige Verhalen voor bij de Centrale Verwarming (1975)

mag dat verhaaltje wat minder?

Zwaarmoedig he.

prachtige titel!

Komt vanavond toch op tv he?

opgeknipt in delen, vanavond en de komende weken.

Ik dacht dat ie vanavond helemaal kwam. Duurt van 23.35uur tot 1.07uur. Dat is 92 minuten en de speelduur hier op MM staat 95 minuten, dus dat klopt wel ongeveer. Lijkt me raar als ze die andere 3 minuten een andere keer uitzenden...:P

dat was wat mijn gids zei, dat ze hem in 4-en geknipt hadden en per deel zouden uitzenden.

Kan ook geen enkele gids meer vertrouwen zeg.

Kom! We klagen ze aan!

Best wel vermakelijk. Overal lees je dat het vierde deel het mooist is, maar dat vond ik niet. Ik vond het tweede het mooist en leukst. Op de een of andere manier vind ik de films van Noushka van Brakel niet zo leuk/mooi. Alleen v/d koele meren des doods was mooi, maar de rest is (wat ik geien heb) niet veel. Ik zal per verhaaltje een punt geven:

Deel 1: 3*

Deel 2: 4*

Deel 3: 2.5*

Deel 4: 2.5*

Als ik het optel kom ik tot 12* -> delen door 4 geeft 3*.

Goh,wat weten we het weer beter zeg.Ga dan zelf films maken.

Het eerste verhaaltje met Hugo en Pleunie is goed. Het Lex Goudsmit verhaal is ronduit geniaal. De stukjes met de havenarbeider en Johnny en Rijk vond ik iets minder.

'Verhalen voor in het haardvuur' is de vrolijke variatie hierop van Herman Finkers. Ook leuk.

Boy 28 moet niet zo naar doen tegen Quido: hij hoort bij de minderheid die zo nu en dan echt interessante stukjes over films neerzet. Ik vond deel 2 zelf ook het treffendst, en Lex Goudsmit speelt prachtig. Maar ook het deeltje met Johnny en Rijk is zeer mooi. Het derde verhaaltje vond ik het minst. Al met al een geslaagde episodenfilm.

Ben vooral benieuwd naar Guido Pieters eerste film (Vaarwel), met score van Ennio Morricone!

Was die speciaal voor hem gemaakt of een bestaand stuk onder de film gelegd?

Voor zover ik kon achterhalen speciaal gecomponeerde.

Onderhoudende verhaaltjes die doen denken aan Mensen zoals jij en ik.

Gisteren gezien op Nostalgienet, een hele mooie film.

Vooral het verhaal van de smalle oude man, met Lex Goudsmid, heeft me aangegrepen.

Peer Mascini heeft trouwens maar een bijrol meer dan 3 minuten heb ik hem niet gezien, wel grappig als ie zegt tegen de oude man, smaakt het, terwijl die een koude gehaktbal naar binnen moet werken van hem.

Heerlijk meneer.

Niet brutaal worden hé ouwe.

Vandaag te zien op TV > Nostalgienet > 16:30 uur en 20:30 uur

Vanmiddag bekeken, opgenomen van NostalgieNet. Vond vooral het verhaaltje over 'opa' Lex Goudsmit pakkend. Het eerste, met Hugo en Pleuni is vertederend en laat goed de sfeer van de in eikenhout gevangen jaren tweede helft van de 70 zien. Alles is bruin, grijs en in elk geval grauw. Jon Bluming is altijd Jon Bluming: Vierkant, van weinig woorden, maar hij weet wél de diepere lading erin te leggen. Het laatste filmpje vond ik iets te bizar om er echt emotie bij te voelen. Het voelde als een tragisch kluchtje dat maar niet echt een kant op wou. Alles bij elkaar wel prettig kijkwerk. Daarom een 3,5 van mij.

Johnny en Rijk deed me enigszins aan Herenleed denken. Qua absurditeit.

De 'film' moeder van Pleunie Touw Fien Berghegge komt aan het eind ook hier nog in beeld.

Kees Brusse in 'Volg die Vrouw' (1959) - YouTube

Mieke Verstraete was ook toen al net zo aimabel als 30 jaar later in Prettig Geregeld.

Het laatste filmpje met Rijk en Johnny deed mij denken aan de Twilight Zone...

Leuk kijkje in de bruine jaren 70. Met uitzondering van het laatste deel ook pakkende verhalen, vooral "opa" sprak me erg aan.

2: beste, 1: aardig. Rest minder

Deel 4 met Rijk de Gooijer was toch wel gewoon goed.

Samen met een uitstekend deel 2 maakt dit een uitstekende film.

Een film die eigenlijk uit vier korte films bestaat met verschillende acteurs en regisseurs. Een film die ik ook al eens gezien had en me nog best wel redelijk kon herinneren ook al is het een tijd geleden. De eerste twee filmpjes zijn vooral observaties van het dagelijks leven in de jaren zeventig waarbij veel herkenbare herinneringen boven komen.

Een stempelautomaat in de tram, een sigarettenetui en hondenpoep aan je schoenen. Ja, zelfs dat laatste kan ik me nauwelijks meer herinneren dat ik dat heb meegemaakt. De twee laatste filmpjes zijn eigenlijk nog het meest een verfilmd verhaal. Waarbij de laatste over een postbode en een porseleinverkoper vreemd genoeg het interessantst is, ondanks dat daar het minste gebeurt. Dat is vooral een interessante conversatie tussen een prima acterende Johnny Kraaykamp en Rijk de Gooyer. Leuke film die ik nu beter wist te waarderen als de laatste keer aan de hoeveelheid sterren te zien.