Hop (2002)

hop hop wat een flop

Leuke onschuldige film die ik misschien het beste kan omschrijven als een jeugdfilm voor volwassenen.

De film is geschoten in zwart/wit en een 1 of ander filter is toegevoegd wat de film erg veel sfeer geeft.

Niet alleen grafisch is de film goed maar het verhaal wordt ook lekker luchtig gebracht en heeft mij geen seconde verveeld.

Het acteerniveau is erg goed (viel me heel erg mee voor een Belgische produktie).

Wat ook leuk is om te vermelden is dat Mpenza (de voetballer) ook een klein en leuk rolletje in deze film heeft.

Deze film is in het hokje comedy gestopt (zie ik hier) maar is in feite geen comedy maar meer een speelfilm.

In deze film wordt trouwens naast Frans ook Nederlands gesproken.

Heb je gewoon eens zin in een luchtige en onschuldige film dan kan ik je deze wel aanraden.

Cijfer: 3,5

Betreurenswaardige houding van de schrijvers.

Ik behoor blijkbaar tot de weinige mensen die dit een aangename film vonden. Het handelt over een alledaags thema op een beetje een vreemde manier, maar het gaat er wel hevig aan toe om uiteindelijk in België te mogen blijven. De acteerprestaties vond ik over het algemeen wel zeer goed. Het zwart-wit concept geeft een grauwere sfeer wat denk ik een beetje van Schindlers List is afgekeken, maar ik vond het niet echt storend. Het einde vindt ik wel leuk als ze doodleuk voetbal gaan kijken bij de vent die hun verraden heeft.

Niet slecht. Waarom de film in zwart-wit is, is een raadsel voor mij. Het had best in kleur gekund, wat afgekeken inderdaad van Schindler's List. Het verhaal was behoorlijk maar een komedie was dit niet voor mij. Jan Decleir en A.de Boeck waren goed in hun rol en hun Frans was zeer goed.

Wat een geforceerde film. De manier waarop het hele probleem wordt aangekaart is gebaseerd op een clichéverhaaltje. De moraal bij dit verhaal ligt te hoog om er echt van te genieten. Bovendien mogen ze Antje De Boeck ook wel afschrijven. Heeft ze eigenlijk ooit al diverse rollen neergezet? 1,5 voor Jan Decleir.

Wat 'n kolerefilm. Een film, gemaakt temidden een periode van terroristische aanslagen, die terrorisme nar voren schuift als 'n redelijke optie voor wie zich benadeeld voelt. Meningen als deze zijn een gevaar voor de maatschappij en moeten aan banden worden gelegd. Voor de asielzoekers die het hongerstaken beu zijn, stelt Dominique Standaert voor om ons land te terroriseren tot ze een permanente verblijfsvergunning krijgen. De happy end v.d. film is dan ook de scène waar de Belgische overheid andermaal zwicht onder de minste druk en de eisen v.d. terrorist en zijn vader worden ingewilligd.

Ik vind het een boeiend uitgewerkt verhaal met interessante personages en goede dialogen.
De uitvoering is prima gedaan: erg mooi zwart-wit gefilmd, goede sound en afwisselend in twee talen gesproken.

Met name het acteren springt er voor mij uit, is naturel en geloofwaardig en er is ook een goede sfeer aanwezig, feelgood en toch wrang.

Een mooi drama, geen komedie naar mijn mening.
Ik vind het wel weer humor dat ze bv afspreken in het park onder het beeld van de olifant.

Ik vind dit ook eerder een drama, als drama is het een zeer goede film, maar ik kan er niet om lachen als een komedie

Ongeloofwaardig en met een dikke korrel zout te nemen verhaal - het einde is op het potsierlijke na - dat alleen verdienste heeft door Brusselse toestanden uit te spreiden.

Antje de Boeck hield er wel een prijs aan over.

Gastdeelname van voetballer Emile M'Penza.