USS Callister (2017)

Dieptepunt.

Digitale kopies, ook die had ik al een keertje eerder gezien in de reeks. Hoe meer shorts je kijkt, hoe opvallender het is dat de schrijvers eigenlijk niet zo geweldig veel ideeën hebben. Dan maar recyclen in een andere setting.

Want da's echt nog het enige wat een beetje verschilt. De doem-visies en scifi ideetjes zijn uitermate simpel en weten amper de speelduur te vullen, al kan dat ook gewoon zijn omdat de regisseurs nu eenmaal niet veel aankunnen met het materiaal.

Deze Star Trek ode wist in ieder geval niet te boeien. Het oogde goedkoop, compleet onspannend, slecht geacteerd en saai van begin tot eind. Voor iets wat niet eens de 80 minuten weet te halen is dat een trieste conclusie.

Het voordeel van de hele opzet zou net moeten zijn dat het als reeks/concept erg gevarieerd en verrassend aanvoelt, maar ondanks dat er ook best wat bekende namen als regisseur aan hebben meegewerkt is het toch vooral vervelende eenheidsworst.

0.5*

Perongeluk een stuk gezien toen ik S1E1 wou zien, maar toen ik door had dat ik naar S4E1 aan het kijken was, maar afgelegd, mede omdat het ook saai was (want ik weet dat elke aflevering iets op zich zelf staand is). Ik weet niet of Black Mirror iets voor mij is. Ik denk het niet. Het voelde eerder B-film achtig aan, misschien wel een beetje een soort van zodanig slechte film dat hij goed wordt. Maar ik had er geen zin meer in. Ik denk dat ik andere series die ik liever wil zien de voorkeur ga geven, want ik vind Black Mirror iets abstract, en na de eerste keer dat ik er van geproefd heb, weet ik nog minder wat ik ervan moet denken...

Kon deze aflevering wel waarderen maar ik blijf het vreemd vinden om Black Mirror op moviemeter te zien. Zullen vast wel geleerde mensen over nagedacht hebben maar zelf zou ik daar niet voor gekozen hebben.

Het idee is hetzelfde als Masters of Horrors, dus zo onlogisch is het niet. Bekijk het als een soort anthology.

Na vorig jaar 'San Junipero', wint nu deze 'USS Callister' de Emmy: USS Callister' Wins Emmy. Nice.

Ik heb niet zo veel met Star Trek dus deze aflevering van Black Mirror met enige trekken van de reeks hielp daar niet bij. Op een aantal na alle afleveringen van Black Mirror gezien en ik moet vaststellen dat ze vaak in dezelfde vijver vissen. Erg origineel is het allemaal niet meer. Deze USS Callister was zelfs ronduit vervelend waarbij ik me ergerde aan de simpele plotlijn, weinig overtuigende acteerprestaties en de zoutloze dialogen en script.

Blij dat het afgelopen was en dat verklaart ook al veel. USS Callister is een soort game waarbij de developer personages introduceert die hij in het echte leven afgunstig maken. Ik het spel kan hij hen domineren en controleren. Op zich wel wat potentieel, maar wederom te zoutloos.

'USS Callister' (2017) scoort punten met de nostalgische retro-esthetiek van een alternatief Star Trek-universum waarin de schurk online een Arisch blonde ruimtekapitein is en offline een kleinzielige programmeur. Of hoe de digitale spelwereld een vrijplaats is waar puberale fantasieën en verlangens een afreageermechanisme vormen om te dealen met alledaagse frustraties. Maar in die hyperrealistische omgeving geldt het recht van de trollerige sterkste en is het onderdrukken, bespelen en kapotmaken van anderen geen spelletje meer. Het nachtmerrie-scenario is hier dat artificiële intelligentie zo is doorontwikkeld dat degenen die de klappen krijgen, getrouwe afspiegelingen zijn van mensen uit de echte wereld, met soortgelijke gevoelens, gedachten en de wil om vrij te zijn van tirannie. En het engste is dat mensen in de offline-wereld (zoals hun 'oorspronkelijke' versie's) uberhaupt geen weet hebben dat dit onrecht onder hun toeziend oog bestaat. Wat ik wel een beetje heb met deze aflevering is dat de wereld als simulatie al uitvoerig is uitgeplozen in 'White Christmas' (2014) en 'San Junipero' (2016). Het lijkt een beetje of ze als maatschappijkritische reflectie op technologie minder urgent of relevant willen zijn, maar steeds op hetzelfde winnende paard wedden van eerdere successen.

Ik vermoed dat dit met afstand de saaiste Black Mirror aflevering was. Ik ben niet into Star Trek en ik vond dit ronduit vermoeiend. Eigenlijk was alles gewoon zwak en weinig Black Mirror-achtig aan de aflevering. En dan duurt 76 minuten ontzettend lang.

1,5*

Wel grappig hoe deze aflevering liefhebbers en niet-liefhebbers van Star Trek met elkaar bindt: ze haten het allebei.

Deed me denken aan White Christmas, alleen een wat andere invulling. Helaas weet deze minder te verrassen, is het acteerwerk matig en wordt er ook te weinig mee gedaan. Je kan veel kanten uit, ook heel goor en dirty, maar het blijft wat binnen de lijntjes allemaal. Ook had hier een metafoor in kunnen zitten hoe men acteert op bijvoorbeeld kantoor om de baas te pleasen, maar ook die kant gaat men niet echt op. En dat is jammer. Want verder kijkt deze wel makkelijk weg en is het op momenten wel plezierig. 2,5*.

Bijzonder fijne aflevering. De ethische bezwaren tegen klonen zijn in deze aflevering in een retro science fiction jasje gestoken. De Star Trek link vond ik niet overdreven aanwezig, het deed me meer denken aan een eerbetoon aan 60’s en 70’s scifi in het algemeen. (Maar nu ben ik ook geen Star Trek kenner, wellicht zoende Spock ook elke aflevering met zijn vrouwelijke bemanning?)

Het verhaal doet me enigszins ook denken aan Frankenstein, waarbij de wetenschapper vergeet dat zijn schepping ook een eigen wil heeft. Hetzelfde gebeurt hier, en dezelfde weerstand tegen de schepper ontstaat. Dat de omgeving in het spel in een heerlijk retro jasje is gestoken maakt de aflevering bijzonder mooi om te zien, en een mooie combi van avonturenfilm en scifi thriller.

4*

Leuk.

De aflevering waar ik tamelijk lang naar uitkeek, vooral omdat deze leek af te wijken van de rest van de afleveringen. Op dat gebied had ik het wel degelijk fout, maar dat neemt niet weg dat dit nog steeds een leuke aflevering was om doorheen te komen.

Qua schrijfwerk en script echter wel iets meer ongeïnspireerd en origineel. Dit idee is namelijk al aangetikt in White Christmas. De uitwerking is echter wel volgens de bekende Black Mirror-manier. Licht verontrustend en entertainend. Alhoewel ook iets meer standaard in vergelijking met de rest.

Acteerwerk van Plemons was in ieder geval erg goed. Vond hem helemaal passen in de rol. Als loser doet hij het goed, maar ook als boosdoener maakt hij indruk. De rest doet het ook prima, voldoet aan de verwachtingen en spelen allen gewoon overtuigend.

Vooral qua loop erg entertainend. Bijzonder dat ik begrippen als "saai" bij de andere gebruikers zie. Vond het uitermate vermakelijk en richting het einde werd het zelfs even spannend. Het gehele concept vond ik in ieder geval erg boeiend, vooral omdat de neiging om zoiets te doen bij mij niet ver weg ligt. Alhoewel ik waarschijnlijk niet zo wreed zou zijn, maar ik deel dan ook niet dezelfde frustraties als Plemons hier.

Wel iets meer Hollywood dan de rest van de BM-episodes. Zeker richting het einde wordt het iets te veel een standaard good guy vs bad guy episode. Zo'n happy ending voor de crew vond ik ook licht misplaatst. Maar de weg daarnaartoe leverde wel even een heel spannend moment op.

Leuke aflevering voor de rest. Zeer vermakelijk, kon me ook wel inleven met het concept. Maar ook minder origineel en iets voorspelbaarder, en daar ligt het zwaktepunt van de film.

Mja het concept is geinig met het gamen maar het heeft mij niet de hele speelduur kunnen boeien. Enigszins tegenvallend.