Roodkapje: Een Modern Sprookje (2017)

In de afgelopen weken zijn er veel films van Will Koopman op televisie geweest. Het is allemaal heel Nederlands en heel campy en de kwaliteit van de films is nogal wisselend.

In dit modern sprookje is het redelijk gelukt om het Roodkapje verhaal naar deze tijd te vertalen. Het verhaaltje stelt allemaal niet veel voor maar vooral de bijrollen maken het wel de moeite. Vooral Thomas Acda en de acteur die de wolf speelt zijn erg leuk. Verder was Beau Schneider wel ok en deed hoofdrolspeelster Julia Akkermans erg denken aan een jonge Wendy van Dijk. Haar Amsterdamse accent is een kwestie van smaak maar als zangeres hield ze zich behoorlijk staande.

Het grootste probleem van deze film waren voor mij vooral de Muscial stukken. Werkelijk waar verschrikkelijk tenenkrommend en totaal niet gepast het deed absoluut afbreuk aan een verder best wel leuke film.

Gemiddeld

De vorige sprookjes waren wel leuk – als je er van houdt – omdat het lekker over de top was. Daardoor werd het grappig. Dat was nu niet zo, en dan is het slecht en niet grappig. Jammer!

Toch niet zo'n slechte film, met een aardig uitgangspunt om het sprookje naar deze tijd vertalen. Heb wel wat moeite met Amsterdamse accenten van acteurs/actrices die dit accent niet (meer) dagelijks gebruiken; dat accent wordt dan wat gemaakt. Voor welke doelgroep de film gemaakt is weet ik niet: ouderen zullen het te weinig diepgang vinden hebben en jongeren toch ook.

Jee. Dit was wel iets leuker dan voorgaande sprookjes. Het ziet er iets meer uit als een professionele film. De eerdere sprookjesfilms waren niet zo professioneel dan. Ik had niet het idee dat er gewerkt werd door middel van een script in vooral Assepoes en Sneeuwwitje, en hier wel. Hopelijk blijft de stijgende lijn. Anders krijg je een jojo effect. Wat wel grappig is, maar als Will (voor mij), de juiste toon hier weet te pakken. Dan hoop ik, dat dit wel doorgezet wordt en ik in de nabije toekomst niet weer ontgoocheld achter blijf.

Want hier genoot ik dus wel weer iets meer van dan die andere genoemde films.

Maar misschien ook omdat ik de muziek gewoon zo mooi vond.

Of anders Beau (wat een schattie toch, hee, zucht) en Julia. Natuurlijk is Raymond Thiry hélemaal een meerwaarde. Die weet waarschijnlijk de allerslechtste film die er ooit bestaan zal, nog een randje extra te geven. Klasse vent.

Bianca Krijgsman is de moeder van Snoet/Suus (Roodkapje) en is buschauffeur. Als er op haar werk iets naars is voorgevallen merkt Snoet op dat ze als buschauffeur wel erg veel risico loopt en dat ze er maar beter mee op kan houden. 'Ik stop er mee als ik de loterij heb gewonnen,' zegt Krijgsman dan. Overduidelijk weer een hint naar de Postcodeloterij, de financierder van deze cinematografische ellende. Je zal er maar lid van zijn, dan betaal je hier dus aan mee.

Het sprookje Roodkapje in een moderne RTL4-bewerking, zo clichè en voorspelbaar allemaal: de Wolf is een louche manager gespeeld door Raymond Thiry, een enge griezel in een zwart pak die ook nog eens Wolf heet, alsof het allemaal nog niet duidelijk genoeg is. Bianca Krijgsman zegt dan nog: 'Wie noemt zijn kind nu Wolf?' Dat vond ik op zich nog wel grappig, aangezien ze haar eigen dochter steeds Snoet noemt. Eigenlijk wordt pas in de laatste 10 minuten het originele sprookje verteld, als Snoet zich naar het huisje van haar oma begeeft en daar... ..de ontdekking dat niet haar oma in bed ligt was nog vrij eng, te eng voor kinderen eigenlijk. Maar Snoet wordt op tijd gered door haar vriendje Jasper de Jager (!)

De halve soundtrack van Grease wordt gebruikt, wat een gebrek aan creativiteit denk ik dan en dat dat ook allemaal maar kan. De cover van 'California Dreamin' vond ik nog best goed, maar komt ook omdat ik het nummer zo goed vind.

Van de 4 sprookjesbewerkingen was dit toch wel de beste vond ik, niet zo hysterisch.

Samen met mijn dochter van 8 bekeken, die dit toch een hele leuke film vond, ik trouwens ook wel. Het is natuurlijk heel voorspelbaar, maar voor kids best een leuke film.

Gitarist/zangeres Suus [Julia Akkermans] doet met pianist Jasper de Jager [Beau Schneider] (en haar rode cap) mee aan een talentenjacht in Amsterdam Noord als ‘Roodkapje’. Na afloop nodigen twee scouts [Mark van Eeuwen en Lies Visschedijk] twee scouts hun uit voor deelname aan The Voice en meldt Wolf Uitdenbosch [Raymond Thiry] zich vrijwillig aan als hun nieuwe manager. Iedereen kan raden hoe dit afloopt en toch genieten van Thiry als de sinistere, gluiperige Wolf en van een charmante rol van Thomas Acda als de sympathieke snackbareigenaar die Suus een duwtje in de juiste richting geeft. Koopman neemt een risico door het verhaal te verweven met muzikale intermezzo’s bestaande uit (verdienstelijke vertaalde) liedjes uit Grease, maar die momenten blijken op zijn minst goed voor een glimlach en voorzien het verhaal van een verfrissende benadering. Een luchtig, aangenaam niemendalletje.