Filmclichés

20 Filmposter Clichés

Net nog eens een slasher film gezien. Eén van de vele clichés is dat er één van de studenten vermoord is en dat er toch nog een studentenfeestje is bij iemand thuis. Dit lijkt wel standaard te zijn. In veel gevallen gaat er op dat feestje ook nog eens iemand dood.

Als iemand, meestal een vrouw, een schokkend bericht te horen krijgt dan verstijft ze, en laat iets uit haar handen vallen, kapot. Vaak dan ook nog een focus op de handen die nauwelijks bewegen, maar dat glas (meestal) glijdt er toch uit.

Zag net nog weer een (forensich) detective ergens iets (een stukje bewijs) vinden en dan gaat ze ertegen praten: "Hello you." Vreselijk irritant. Eerder in de uitzending ook al ("Hello(!)", "And what are you?") - 'Silent Witness' s25 part 3 / 4.

Veelal in Nederlandse films: een boze fietsscène door de stad.

Wat ik ook een soort cliché kan noemen is bijna elke muzikale biopic. Ongelofelijk dat bijna elk verhaal hetzelfde is, behalve dan de poppetjes en de locaties. Ontdekt als jong talent, fame, aandacht, seks, drugs en rock & roll en daarna de onvermijdelijke ondergang op jonge leeftijd.

Behalve die ondergang op jonge leeftijd is het zo ongeveer de realiteit waar elke popartiest mee te maken krijgt. Dat is eigenlijk geen filmcliché maar een popartiestencliché.

Dat klopt, het zijn waargebeurde verhalen maar het valt me wel op dat de verfilmingen het ook allemaal via een vast patroon brengen. Is op zich niet erg, meestal geniet ik van die films, maar het viel deze week met Elvis weer eens op.

Ik zit ook eigenlijk helemaal niet te wachten op een biopic over bijvoorbeeld Cliff Richard.

Bij een moordzaak, vermissing of andere high-stake crime is er altijd wel een labiele rechercheur. Eentje met een drankprobleem, relatieproblemen, geweldsprobleem, drugsprobleem, of een combinatie hiervan.

In komedies en tekenfilms:

1e klap op de kop: weg geheugen.

2e klap op de kop: geheugen terug.

Thriller / detective:

Een cocky moordenaar belt op, men neemt het gesprek op en aan de hand van 1 geluidje (dat met de nodige high-tech poeha naar de voorgrond gehaald wordt) weten ze waar hij vandaan belt... dit blows de zaak wide open, natuurlijk!

In L'Uccello dalle Piume di Cristallo (1970) is dit zelfs in de titel verwerkt. Verder ken ik nog The Fugitive (of de opvolger U.S. Marshalls?) waarin dit ook voorkomt.

mikey

Jazeker:

Filmtermen - Film: Algemeen - filmforum - moviemeter.nl

top