Dawson's Creek

Damn you Tom Cruise!

Deze serie na de eerste 2 seizoenen wel uit het oog verloren trouwens, opeens kwam er ook een ander meisje bij en haar homosexuele broer en Dawson kreeg iets met een vaag rebels kind en ik raakte de weg kwijt...

Toch jammer, er stond je nog een hoop mooist te wachten!

Misschien eens over denken om het weer op te pakken, voor dit soort series ben je immers nooit te oud.

Maar ik kijk uit principe geen series meer

Seizoen zes is fantastisch.

@BlueJudasKiss: Zeker te weten, vooral de laatste aflevering. Heb nog steeds een flinke brok in mijn keel als ik daar aan terugdenk!

Edit: Begin heimwee naar deze serie en de (af en toe) kleine discussies in dit topic te krijgen. Moet de boel toch snel weer eens herkijken want zo af en toe een aflevering tussendoor werkt niet voor mij.

Ik heb besloten dat het zonde van m'n tijd is Ga alleen een uitzondering maken voor Lost (daar zit ik nog wel middenin en heb ook wel zin het ooit af te kijken, in een weekendje ofzo). Heb ook geen tv dus geen idee wat de hippe series van tegenwoordig zijn (gelukkig maar )

Dit is toch zo'n meisjesserie? (dat hoorde ik altijd in m'n studentenhuis, zaten al die grietjes altijd schaamteloos naar te kijken met chocolade en cola-light).

Ik wil het niet gelijk bestempelen als een 'meisjesserie'. Maar ik denk wel dat meer vrouwen dan mannen dit een leuke serie vinden. Vrouwen kunnen zich natuurlijk beter identificeren met het hoge zeur gehalte in de serie

Niethie heeft daar in ieder geval geen problemen mee, en hij heeft groot gelijk. Waarom zouden sommige mannen dit niet leuk kunnen vinden? Misschien kunnen ze zichzelf wel vinden in een van de personages, en houden ze gewoon van een serie met romantiek, drama en humor, want dat zit er allemaal in. Alleen door het vele gezeur en lange gesprekken word deze serie gelijk bestempeld als 'meisjesserie' en dat vind ik niet helemaal terecht.

Ik begrijp het imago 'meisjesserie' wel, maar toch is het geen typische meisjesserie a la Sweet Valley High. Hoewel ik de serie na een paar jaar wel een beetje cliche vind geworden, is het toch nog steeds 'mijn' serie gebleven, en dat zeg ik als jongen. De kracht van de serie zijn nog altijd de bijpersonages, zoals Eve in het derde seizoen, en Todd in het zesde seizoen. Ze geven de bijpersonages zo veel pit, heerlijk!

Begon dit hele topic hier niet mee?

Ik zelf houd gewoon ontzettend van coming of age, in alle vormen en maten. Heb een tijdje terug ook drie seizoenen Beverly Hills 90210 gevolgt en daar met volle teugen van genoten, en dat terwijl het af en toe zo fout is dat het beschamend zou worden.

Deze serie is dan ook weer zo'n geval apart, in het begin vond ik het enkel vermakkelijk, ergerde me (zoals de meeste hier) echter vaak dood aan de dialogen maar wanneer je het echt volgt en er even doorheen kijkt zie je ook echt dat er een geweldige serie achter schuilt, al is dat voor iedereen anders natuurlijk. Ik denk ook niet dat de bedoeling van Williamson (die bedenker, ook van films als Scream ed) dat we het allemaal zo serieus zouden nemen, maar het bij momenten eerder met een brede glimlach zouden bekijken. Ik bedoel in welke andere serie hoor je nu een 16 jarige jongen Shakespeare achtige quotes tegen zijn evenoude vriendinnetje uitslaan? Ik zelf zie er de ironie wel van in, ik kon bijvoorbeeld ook erg lachen om de befaamde DC spoof in de film

Jay and Silent Bob Strike Back. Maar dat alles neemt niet weg dat ik dit geen heerlijke tijdloze serie vind. Kos en Soom jullie zitten er dus naast, dit is echt niet perce een meisjesserie al zou je op het eerste gezicht denken van wel. Rianneke daarintegen heeft helemaal gelijk, al was ik de enigste jongen op aarde die dit goed vond, zou ik me er nog niet voor schamen! Waarom zou ik immers?

Ik kan het niet anders dan het volledig eens zijn met bovenstaand bericht. Ach, die dialogen...het is juist wel de charme van deze tv-serie. Het geeft de serie daarnaast toch wat stijl mee, intelligentie. Ik denk ook inderdaad dat Kevin Williamson het ironisch bedoelde. Casting is ook 'fout' : een zestien jarige laten spelen door iemand anders, het is...apart. Ik moet denken aan een citaat van volgens mij Paul Verhoeven betreffende de beroemde frituurvet-scene in Spetters: het is de realiteit van de film.

I don't want to to wait for our lives to be over

Pacey, Joey, Jen (huilen toen zij dood ging!)! Dat ik die namen nog weet! Was super serie. Dawson mag dan in de titel zitten, hij was veruit het minst leuk.

Cool dat Michelle - Jen - Williams zo'n mooi carriere heeft gekregen.

Fijn hier weer eens een bericht bij te lezen.

Veel plezier!

Het groeiproces van een dromer

Ik ontdekte Dawson’s Creek tijdens het blokken van mijn examens in januari. Ik had in die tijd veel gevoelens voor een meisje, studeerde aan een filmschool en zat veel te dromen. Dit in combinatie bracht Niethie bij het onderwerp Dawson’s Creek. Hij zei dat het hoofdpersonage aardig wat op mij leek. Ik werd benieuwd door deze bijzondere uitspraak waardoor ik meteen aan de slag ging.

Ik kon mijn ogen niet geloven bij de eerste aflevering. Het klopte allemaal, mijn leven en dat van Dawson lag erg dicht bijeen. Bijna dat zelfde karakter, die dromerigheid en vooral die drang om te gaan voor die ene grote droom: een filmmaker worden.

De serie werd de toevlucht van mijn zware dagen tot bij verslaafd aan toe. Heb dan ook vrij snel alle seizoenen gekocht en het gekeken in een snel tempo.

Een week geleden kwam ik dan aan de laatste aflevering. Een pijnlijk afscheid van een erg fascinerende serie. Maar ik heb liggen nadenken. Veel van de situaties die er gebeurde in DC kwamen overeen met mijn leven, het is soms zelfs angstaanjagend die gedachten. Maar wel mooi. En ik denk dat het dat is waarom ik zo gebonden geraakte bij deze serie. Die band denk ik niet snel meer te voelen.

Maar dat is niet de enige reden waarom ik dit zo aangenaam vond om te kijken. Het hele coming of age verhaal vond ik gewoon erg boeiend om te volgen.

Hier is mijn top 6 dan van de seizoenen:

1. Seizoen 6

2. Seizoen 3

3. Seizoen 4

4. Seizoen 1

5. Seizoen 5

6. Seizoen 2

wat een super serie.kan me met de meeste afleveringen helemaal vinden.heb ook alle 6 seizoenen in een korte tijd afgekeken.zo verslavend.had het vroeger wel eens gekeken op tv.maar wist niet meer dat ik het zo'n geweldige serie vind.heb net geleden dus een box met alle zes seizoenen gekocht en heb er zeker geen spijt van.


de mooiste aflevering vind ik castaways.ik heb zo gelachen en genoten van die aflevering.en mijn favoriete spelers zijn pacey en joey.
ik ben ook blij dat joey ook uiteindelijk voor pacey kiest.hun liefde voor elkaar is echt en hartstochtelijk en je ziet dat het heel erg diep gaat en echt is.ik kan me daar helemaal in vinden.heb het zelf ook gehad dat ik moest kiezen wat ik wilde en ben nu gelukkig getrouwd.dus ik kan me super in de serie vinden want ik heb dus ook vergelijkbare dingen meegemaakt.

weet eigenlijks niet echt welk seizoen ik het beste vind want elk seizoen heeft wel mooiere en mindere afleveringen.maar de mooiste seizoenen vind ik toch wel seizoen 3,4 en 6.

Leuk dat hier weer hernieuwde aandacht voor is

ja idd. het is gewoon een super serie.heb nu al weer zin om te kijken.maar wacht nog even er mee heb nog meer series die ik eerst even zie.ben gek op series maar deze serie is echt een van mijn favoriete serie's