
Ne Me Quitte Pas (2013)
Nederland / België
Documentaire / Drama
108 minuten
geregisseerd door Sabine Lubbe Bakker en Niels van Koevorden
met Marcel Meijs en Bob Spaenhoven
Bob is een vrijbuiter op rust, die zijn laatste dagen in stilte wil doorbrengen terwijl Marcel een gezin heeft dat hij niet wil verliezen. In het Waalse dorp tikt de tijd langzaam door. Gelukkig moet er hout gehakt worden, moeten er vliegenvangers worden opgehangen en moeten ze naar de tandarts. De drank vult de rest van de tijd.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=szXpfbYNcTY
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
"If Jim Jarmusch made a movie about two alcoholic friends hanging out in the woods, it might look something like the Dutch documentary "Don't Leave Me" ("Ne Me Quitte Pas")"

Jim Jarmusch? Nou, als we dan toch gaan 'name-droppen' zou ik Harmony Korine en het duo Gustave de Kervern en Benoît Delépine willen noemen. Hilarische documentaire maar wel vol mededogen en liefde voor zijn hoofdpersonen. Hopelijk komt Marcel zijn verslaving en depressie een keer te boven.
Moest zelf constant denken aan Kaurismäki. Fe-no-me-naal.
Enfin, mooi portret van met name Marcel, de Vlaming geeft zich een stuk minder bloot.
Heerlijk onthaastend tempo en tragikomisch in perfecte balans.
Geen idee verder waarom de NCRV hier in heeft mee-geproduceerd, vermoedelijk iets in lijn met Showroom of De Stoel, maar de regisseurs gaan gelukkig verder dan het puur etaleren van excentrieke personen en ook het zalvende Felderhof-toontje ontbreekt.



De scheidslijn tussen documentaire en speelfilm voelt flinterdun aan hier, mij doet het nog het meest denken aan Aki Kaurismäki in de Ardennen.
Heerlijk onthaastend tempo en tragikomisch in perfecte balans.
Geen idee verder waarom de NCRV hier in heeft mee-geproduceerd, vermoedelijk iets in lijn met Showroom of De Stoel, maar de regisseurs gaan gelukkig verder dan het puur etaleren van excentrieke personen en ook het zalvende Felderhof-toontje ontbreekt.
Jammer dat je zo negatief bent over de NCRV, want dit is de allerbeste omroep van Nederland, door middel van crowdfunding van Nederland, is het daardoor ook een Nederlandse productie , snap je?alleen Net 1 en Canvas uit België zijn beter, of kijk jij liever naar Barbie of RTL 5 ?
Bovendien was dit geen film, dit was een keiharde auto biografie, dus dat heb jij ook slecht gezien in deze documentaire, voortaan beter opletten aub!!
Aki is een Fin hoor!!, en die heeft nooit in de Ardennen gespeeld hoor, je moet wel beter je huiswerk doen hoor, want het is allemaal onzin wat jij schrijft!!
Jammer dat je zo negatief bent over de NCRV, want dit is de allerbeste omroep van Nederland, door middel van crowdfunding van Nederland, is het daardoor ook een Nederlandse productie , snap je?alleen Net 1 en Canvas uit België zijn beter, of kijk jij liever naar Barbie of RTL 5 ?
Bovendien was dit geen film, dit was een keiharde auto biografie, dus dat heb jij ook slecht gezien in deze documentaire, voortaan beter opletten aub!!
Aki is een Fin hoor!!, en die heeft nooit in de Ardennen gespeeld hoor, je moet wel beter je huiswerk doen hoor, want het is allemaal onzin wat jij schrijft!!
Ik heb niets tegen de NCRV hoor....en verder mijn verontschuldiging voor het feit dat ik er helemaal niks van gesnapt heb ... ik dacht al een beetje raar een film bij 2Doc ....en niet wist dat Kaurismäki uit Finland komt, dat ligt toch links van Noorwegen? In ieder geval duidelijk geen België dus.
Maar gelukkig hebben we er allebei van genoten!
....en niet wist dat Kaurismäki uit Finland komt, dat ligt toch links van Noorwegen?
Ongeveer 40.000km links van Noorwegen inderdaad

Oké dan bedankt
Ik moest ook aan Kaurismäki denken tijdens de film, mag dat, masterton?

Ik moest ook aan Kaurismäki denken tijdens de film, mag dat, masterton?[/quo
Nou vooruit dan, omdat jij het bent!!

Jij hebt wel humor tenminste, had iedereen dat maar!
De docu/drama begint sterk: fatalistisch, zwartgallig, eenzaamheid, drank. Maar gaandeweg is het teveel van hetzelfde, wat natuurlijk inherent is aan dat leven, maar dan heb ik het onderhand wel gezien.
Er hangt ook een enorme zweem van zelfmedelijden over die twee mannen heen wat een tikkeltje storend werd en die Vlaming blijkt uiteindelijk een enorme lul te zijn door z'n rum te pakken terwijl z'n vriend eventjes buiten het ziekenhuis is. Beetje leuk doen voor de camera, mneh.
Verder wel aardig geschoten allemaal, die kikker die niet uit het zwembad kon klimmen is een leuke metafoor.
En ik moest gelijk aan m'n achter buren denken...
O man deze documentaire moet ik zien!
Weet iemand waar of wanneer ik hem kan zien?

Ik heb dit niet nuchter gekeken trouwens... cult


Tip van Griet Op De Beeck: schrijver die dit "cool" vindt maar zelf de levensstijl natuurlijk niet adopteert
1,0*


Ja helaas de les die ik hieruit leer is: neem nooit zomaar iets aan van een (te) charmante dame. Haar potentiële boekverkoop aan mij is nu wel -3

Overrated en deprimerend zo kan ik ook wel een docu maken van standaard nietsdoende zuipende mensen en dat ophemelen onder de noemer van cult...je scooter crashen in de vangrail tsjakka cult die man had ook nog gewoon kinderen. Wat een triestigheid maar wat waren de hoofdpersonen toch "cool".
Ik heb dit niet nuchter gekeken trouwens... cult


Tip van Griet Op De Beeck: schrijver die dit "cool" vindt maar zelf de levensstijl natuurlijk niet adopteert
1,0*
Wat een ongelooflijk onnozel commentaar zeg.
Bob is gereserveerder, wat meer onderlegd en lijkt zijn boezemvriend wat te domineren.
Beiden zijn in hun eenzaamheid verbitterd, hebben het over de dood maar brengen in hun gesprekken en mijmeringen toch een portie humor op.
Droevig en grappig om ze gade te slaan.
Mooie, levensechte documentaure die met professionele acteurs nooit die echte natuurlijkheid zou hebben bereikt.
Kenmerkend - een beetje Belgisch toch - hoe beiden, vooral Bob, ook met zijn zoon, in hun dialogen vaak van taal wisselen, en hoe Marcel speels, vlot en vertrouwelijk met het verplegend personeel omgaat en zelfs charmeert en hoe Bob, vaak wat dieper overwegend, problemen veel koeler ontleedt en aanpakt.
Maar het is me gewoon te saai. Geen inhoud.