In het Niets (2013)

Ook met aanstormend talent "Rachella Kingswijk"

Verschrikkelijke verbijstering.

Dat er begin jaren negentig uit het niets een vliegtuig zich boorde in twee flats in het Amsterdamse Bijlmermeer weet menige tiener of twintiger niet. De vele herdenkingen ten spijt. Deze film frist het geheugen van de iets oudere kijker weer op en maakt de jongeren misschien wel voor het eerst bekend met deze verschrikkelijke gebeurtenis.

Geen feitjeskabinet over de misselijkmakende plundering die na de tragedie plaatsvond. Geen chaos. Niets over een geheime lading. Geen mannen in witte pakken die de fantasie op hol deden slaan bij elke Nederlander. Zeker geen reconstructie van de Israëlische Boeing die, met slechts drie mensen aan boord volledig onbestuurbaar, de geschiedenis van De Bijlmer bevlekte.

Neen. Geen waargebeurd verhalen, voicemail, of andere ingrediënten. Niets van dat alles is nodig. De film is realistisch genoeg. Het enige ongeloofwaardige blijft het aantal doden, waar dan ook terecht aan getwijfeld mag worden. Boeings laten namelijk geen goed identificeerbare slachtoffers achter. Ze laten misschien wel niets achter. Behalve de ongelofelijke pijn voor de nabestaanden en betrokkenen.

Hoe zoiets moet voelen wordt hier helder gemaakt door niet de ramp de hoofdrol te gunnen, maar een groep Ghanese illegalen die hoopt op een beter bestaan dan in het thuisland. Goed geacteerd, waarbij een klein levenslustig meisje de harten van de kijkers onmiddellijk steelt. Voor je het weet zijn de vijftig minuten voorbij en voel je je weer even als in 1992: verbijsterd.

Het 'niets' waaraan de titel van deze indringende film refereert bestaat uit de naamloze slachtoffers van de Bijlmerramp. De mensen die men zich wel kon herinneren, maar die er illegaal verbleven. De mensen die toch al niets hadden. Of hoe wreed het lot kan zijn. Hoe schrikwekkend alleen de gedachte aan de realiteit al is. Met respect gemaakt voor alle slachtoffers is dit een uniek en realistisch drama geworden.

Zeer goed.

Met dank aan One Night Stand & Herrie voor het recensie-exemplaar.

Voor mij heeft de Bijlmerramp een persoonlijk tintje omdat wij er destijds langs zijn gereden vlak nadat het gebeurd was. Was toen te jong om het in het juiste perspectief te kunnen plaatsen, maar het maakt wel dat ik iets van een verbondenheid voel met deze specifieke historische gebeurtenis. Daarom keek ik zelf al geruime tijd uit naar deze film.

Qua vorm is het niet echt origineel te noemen. Het verhaal laat zich makkelijk vertellen in een paar regels en het zit vol met de vaste conventies die bij dit soort waargebeurde dramafilms passen. Juist die overbekende cliches worden hier echter krachtig omdat zij expliciet empathie afdwingen naar mensen in de marge: de vluchtelingen met hun eigen subculturen. Het dwingt de blanke en opgeleide kijker om zich te identificeren met niet-blanke personages die ook onderdeel van ons Nederland zijn of we dat nou willen of niet. Een belangrijk poiltiek statement in een tijd waarin de menselijkheid van verschillende bevolkingsgroepen ontkend wordt omwille van de politieke beeldvorming.

Ik vond de film indringend, prachtig uitgevoerd. Het verhaal is klein gehouden maar daardoor juist heel krachtig. Je wordt niet overspoeld met informatie. En .. wat een prachtig acteerwerk van Issaka Sawagodo.

Mooie film. Het verhaal is zeer mager maar omdat de hoofdpersonen en het thema zo sterk zijn vormt dat geen gebrek. Het creëert misschien juist wel een mooi evenwicht.

Lulu komt uit het niets in de Bijlmer en verdwijnt op het einde in het niets. Daartussenin gebeurt er feitelijk gezien ook niets. Dat is mooi. Enige minpunt is dat ik de omslag bij Issako erg onrealistisch vond. Ik miste daarin die subtiliteit die ik in de rest van de film juist zo sterk vond.

Eens met bovenstaande reacties, deze korte film is zeer geslaagd. Beste van de reeks One-night-stands die ik heb gezien ook.

Een mooie dramafilm...

Prima verhaal...

Prima acteerwerk...

Perfect achtergrond geluid/muziek

(Dolby Digital)...

Super mooi HD kwaliteit breedbeeld...

Bij herziening een halve punt omhoog, omdat de film vlijmscherp de schrijnende tragiek schetst van de vluchtelingenstatus van angst om elk moment uitgewezen te worden tegenover toch verder moeten werken aan een nieuwe toekomst. Het weet heel mooi te tonen hoe weinig een individueel mensenleven zonder door instituties geaccepteerde identiteit nog waard is na een grote gebeurtenis als de Bijlmerramp. Na de overdreven nationalistische aandacht voor MH-17 is het een pijnlijke constatering hoe weinig er eigenlijk met de Bijlmerramp is gedaan. In ieder geval hebben we dit kleine pareltje als cultureel object voor komende generaties.

Opnieuw gezien. Ongelofelijk oprechte film eigenlijk. Een beter drama heb ik nog niet gezien van Nederlandse afkomst. Zeer bijzonder!

Een zeer goede film! Ik ben echt geraakt. Heel sterk gemaakt. Het verveelde mij nergens. Het verhaal is intriest. Het is zo naar wat er gebeurd is. Ook het acteerwerk is subliem, en wat kan Lulu Veen mooi zingen. Dit is de beste uit de One Night Stand reeks die ik gezien heb. De volle 5*.

Waar heb je deze gezien? Kan hem nergens vinden anders dan in aardappelkwaliteit op Uitzending Gemist.

Ik heb hem op tvblik.nl gekeken.