Renoir (2012)

Vanaf 3 januari 2013 in de bioscoop (Cinéart)

Dat wordt iets eerder: 20 december

Gisteren gezien, erg mooie film, ook qua stijl en kleurgebruik een genot om naar te kijken. Aanrader, 4 sterren dan ook

Een kunst- en kostuumfilm waarbij de regisseur goed naar de schilderijen van Renoir gekeken heeft. Hij wil je in volkomen rust laten genieten van zintuigelijke, harmonieuze composties. Hij maakt daarbij (vakkundig) gebruik van kleur en licht, van subtiele accenten. Echter hij vergat dat dat alles ten koste van het tempo en het verhaal ging, dat bij mij gezapig en flets overkwam. Er wordt sterk gespeeld, dat wel.

Waarschijnlijk wel interessant voor echte Renoir kenners.

Kunst.

Knap in het gebruik van impressionistische landschapsbeelden, dromerige muziek, lange, langzame en dromerige shots van de oude schilder en zijn jonge model. Knap ook om daar de schilderijen in te laten zien, het verschil te tonen tussen hoe het model er uit ziet en wat de schilder daadwerkelijk op zijn doek zet. Knap ook de dialogen die daar doorheen geweven zijn, de perfecte intonatie van de oude kraakstem die de aanwijzingen aan het wat uitdagend-speelse meisje geeft.

In tegenstelling tot bijvoorbeeld La Belle Noiseuse (1991) - waarmee nogal wat parallellen te vinden zijn - heeft deze film een nogal duidelijk verhaal waarin de oude schilder in een kader geplaatst wordt, een stuk geschiedenis dat verteld moet worden. Daarmee wordt de film een heel stuk toegankelijker, daardoor wordt het mogelijk zonder dat je je singulier en monomaan verliezen moet in de wereld van de schilder. Maar wellicht is dat ook de zwakte van de film - doordat de kunstenaar op het spanningsvlak blijft tussen schilder en familievader, kiest de film niet echt en blijft de kijker dus ook wat vrij in zijn oordeel. Voor de film- of kunstliefhebber was een wat meer eenzijdige benadering misschien interessanter geweest. Nu blijft de film wat in de gewone sfeer hangen, alternatief was er mogelijk zelfs een echt kunstwerk ontstaan. De ingredienten zijn ervoor aanwezig.

Even goed een zeer goede film. Sterk gespeeld, knappe soundtrack, overweldigende beelden.

Ben benieuwd Blurp194, ik ga hem bekijken.

Heb de film inmiddels gezien. Prachtig. De film geeft niet alleen een heel goed beeld van de laatste jaren van Renoir, zijn zonen, daar hoef je enkel wikipedia maar op na te lezen. Met zo'n waarheidsgetrouw gegeven maak je natuurlijk nog geen goede film, maar dat is hier zeker gelukt. Prachtig gefilmd, bij tijden heel schilderachtig, het warme licht van de zon waar hij in zijn laatste periode zo bekend om stond, wat mijn voorganger zei over wat hij zag. Natuurlijk is het wat geromantiseerd, maar nog steeds heel dicht bij de werkelijkheid. Ik heb ervan genoten.

Een mooie dramafilm...

Prima verhaal...

Prima acteerwerk...

Super mooi HD kwaliteit breedbeeld...

Perfect achtergrond geluid/muziek

(Dolby Digital)...

Verhaal vertelt weinig over het leven van Renoir. Gaat over korte periode van zijn leven. Maar ziet er prachtig uit. En zoals Renour zelf al zei:"er zijn al genoeg lelijke dingen, dus laat het mooie zien". Toch prima vermaakt.

Fraaie langzame schilderachtige film. Er gebeurt niet veel en dat is mooi.

Een amper te herkennen Michel Bouquet is uitstekend als kunstschilder Auguste Renoir in zijn laatste levensjaren.

Denderen doet het verhaal niet, maar het is op vele vlakken gevoelig en subtiel en de film heeft prachtige kleurschakeringen en staat bol van schitterende beeldcomposities. Schilderwerken op zich, en daarom is de film zeker aan te raden voor liefhbbers van de werken van Renoir en het impressionisme.

Vincent Rottiers, een acteur die mij steeds heeft overtuigd, speelt heel gedegen de rol van Jean Renoir, de latere cineast met naast hem Christa Théret die de rol vertolkt van het meisje dat later als Catherine Hessling ook in de cinemawereld zal terechtkomen.

Zoals het een film over een kunstenaar betaamt een verzameling schilderachtige plaatjes, vooral wanneer Christa Théret poseert. Het verhaal over haar relatie met Pierre-Auguste Renoir en diens zoon Jean, de latere filmregisseur, vond ik niet denderend. De soms feeërieke cinematografie maakt evenwel veel goed.

Renoir is een semi-biografische film over de laatste jaren van het leven van de wereldbefaamde schilder Pierre-Auguste Renoir. Daarnaast concentreert de film zich vooral op de opbloeiende liefde tussen het model Andrée en Renoir’s zoon Jean. Beide karakters worden hier overtuigend neergezet door de jonge acteurs Christa Théret en Vincent Rottiers. Ook Michel Bouquet is uitstekend als de oude, ietwat norse Auguste Renoir.

Visueel is de film er één om in te lijsten. Regisseur Gilles Bourdos heeft goed naar het werk van Renoir gekeken en heeft getracht om met deze biopic een soort levensecht schilderij naar het witte doek te toveren. Het kleurgebruik is dan ook prachtig.

Helaas is de film wat aan de lange kant en weet ze niet continu de aandacht vast te houden. Het tempo is daarvoor te traag. Maar de mooie beelden maken veel goed en ook de dromerige muziek van Alexandre Desplat is erg sfeervol.