Un Militare e Mezzo (1960)

Ze bestaat al een tijdje niet meer : de dienstplicht...hier al langer dan in IT geloof ik, al scheelt het waarschijnlijk niet veel. Als kiddie droomde ik er natuurlijk van in dienst van Hare Majesteit bommen en granaten te mogen gooien en te pief paf poefen, de puberteit bracht andere prioriteiten en de perfide politiekers vernietigden deze vergeten droom definitief door de hele prachtige traditie af te schaffen. Even los van het feit dat ik voor 10000000 % zou zijn afgekeurd, natuurlijk.
Ooit echter was de dienstplicht een normaal fact of life voor het gezonde mannelijke segment van de bevolking, en dus schijnbaar interessant voor de filmindustrie. Vandaar wellicht dat in sommige landen een heel subgenre van dienstplichtkomedies ontstond, dat in IT eind jaren 50/ begin 60 opeens erg populair werd en een serie films opleverde van vaak bedenkelijk niveau, waarschijnlijk slechts bedoeld voor nostalgische afgezwaaiden of voor een screening op kazernes.
Deze films hadden echter vaak wel een aardige cast tot hun beschikking, zo ook hier. Gekende komieken als Rascel de anderhalf- hence de titel- meter kleine protagonist van middelbare leeftijd die wordt opgeroepen na terugkeer uit zijn verblijf in de USA, Fabrizi als zijn knorrige maar goed bedoelende drill instructor, Alda senior die was begonnen aan zijn Europese periode na te zijn gesjeesd in Hollywood, Lisi als de ietwat onwaarschijnlijke dochter van Fabrizi, en...Terence Hill ! Ja, dat lezen jullie goed. Mario Girotti zoals hij toen nog gewoon werd genoemd in de credits draaft hier op als tweevoudig love interest : eerst als officiële verloofde van Lisi, later als de stiekeme van Rascels dochter Ludovici. Hill zelf hier een luitenantje dat Fabrizi vreemd genoeg als zijn superieur schijnt te beschouwen, en met een blauwe sjerp rondparaderend waarvan de betekenis me verder ontgaat. Ik dacht aanvankelijk dattie niet meer dan een cameo had, blijkt echter toch dik 20 minuten in beeld te zijn dus als Hill tifoso kun je hier ook weer niet omheen.
Verder niets om aan te bevelen hier : een mix van dienstplichtklucht, het volstrekt debiele gegeven van het wonderpilletje dat Rascel aan de man tracht te brengen, en een romkom met Hill. Inspiratieloos geregisseerd als gebruikelijk door Steno, en hoewel geschreven door gerenommeerde namen als o.a. Metz, Maccari en Fabrizi zelf nergens om te lachen. Dit soort films heeft de tand des tijds echt niet doorstaan , dat lijkt me duidelijk.
Nog slechts voer voor Hill completisten, voor hen uitgebracht op DVD in IT, maar zonder anderstalige onderschriften. Deze film moet echter heel vaak op de Duitse teevee zijn uitgezonden, en door veel mensen hier zijn gezien. Zitten wij op de zelfde golflengte ?