Low Definition Control - Malfunctions #0 (2011)
mijn stem
geen stemmen
Oostenrijk
Documentaire
95 minuten
geregisseerd door Michael Palm
Beelden beheersen ons leven. Van de baarmoederecho’s die ons naar een ongeboren baby laten kijken, via het panopticum van de bewakingscamera tot de toekomstvoorspellingen op basis van radarbeelden. Door alleen die beelden te laten zien, ondersteund door een voice-over, stelt Low Definition Control - Malfunctions #0 vragen over de zekerheden die door die perceptie gesuggereerd worden. Geautomatiseerde patroonanalyse van beelden in de openbare ruimte zal in toenemende mate alles wat afwijkt als verdacht bestempelen. Iemand die te lang stilstaat en een broodje eet waar de rest doorloopt, zal opvallen. De openbare ruimte wordt zo een plaats van risico’s.
0
geplaatst: 10 februari 2012, 21:46 uur
Een film waarin middels een voice-over wetenschappers uit verschillende discplines filosoferen over de implicaties van de hedendaagse beeldcultuur. Voorbeelden van ideeën die geopperd worden en die ik zelf aangevuld heb:
- Dat we als burger vrijwillig vrijheid afstaan, omdat we zijn gaan geloven in een fictief vijandsbeeld. De verregaande monitoring heeft ertoe geleid dat analyses vooral gebaseerd worden op het afwijken van een arbitrair gestelde norm. Hierbij is de burger standaard als potentieel gevaarlijk aangemerkt geworden. Het panopticum effect is dat we door het bewustzijn van de alomtegenwoordigheid van monitoring zelfregulerend zijn, d.w.z. we passen ons gedrag aan de norm aan, of wat men denkt dat de norm is. De kunst kan juist doordat de verbeeldingskracht ervoor nodig is, de mogelijkheid tot het anders-zijn aanschouwelijk maken.
- De digitalisering heeft tot een devaluatie van het beeld geleid. Het beeld wordt tegenwoordig vooral ingezet in de bredere trend, die we wel als moderniteit aanduiden, van het vergaren van data om de omgeving, en uiteindelijk de toekomst, beter te voorspellen. Het terugbrengen van het beeld tot een grondeenheid van binaire code ondermijnt de intrinsieke waarde van het beeld: het moet vooral functioneel zijn. De werkelijkheid wordt geabstraheerd, waardoor de betekenisgeving van de kijker verregaand gestructureerd wordt. Het mooiste beeld van de film is het ideaalbeeld van een afbeelding waarnaar je je hele leven lang kunt kijken: een aquarium met vissen.
- Dat we als burger vrijwillig vrijheid afstaan, omdat we zijn gaan geloven in een fictief vijandsbeeld. De verregaande monitoring heeft ertoe geleid dat analyses vooral gebaseerd worden op het afwijken van een arbitrair gestelde norm. Hierbij is de burger standaard als potentieel gevaarlijk aangemerkt geworden. Het panopticum effect is dat we door het bewustzijn van de alomtegenwoordigheid van monitoring zelfregulerend zijn, d.w.z. we passen ons gedrag aan de norm aan, of wat men denkt dat de norm is. De kunst kan juist doordat de verbeeldingskracht ervoor nodig is, de mogelijkheid tot het anders-zijn aanschouwelijk maken.
- De digitalisering heeft tot een devaluatie van het beeld geleid. Het beeld wordt tegenwoordig vooral ingezet in de bredere trend, die we wel als moderniteit aanduiden, van het vergaren van data om de omgeving, en uiteindelijk de toekomst, beter te voorspellen. Het terugbrengen van het beeld tot een grondeenheid van binaire code ondermijnt de intrinsieke waarde van het beeld: het moet vooral functioneel zijn. De werkelijkheid wordt geabstraheerd, waardoor de betekenisgeving van de kijker verregaand gestructureerd wordt. Het mooiste beeld van de film is het ideaalbeeld van een afbeelding waarnaar je je hele leven lang kunt kijken: een aquarium met vissen.
* denotes required fields.
* denotes required fields.