When the Light Comes (1998)

Stijn Coninx is vooral een regisseur die een verhaal kan vertellen. Denk maar aan Daens of Hector. En na recenter werk als De Kavijaks en Soeur Sourire heb ik alle vertrouwen in z'n biopic Marina. Een film als Licht moet het helaas ook van sfeer hebben en daarin komt Coninx toch wat te kort. Je merkt ook bij Daens en Hector dat zijn films visueel snel verouderen. Bovendien verliest het verhaal wat in kracht, omdat Coninx toch wil mikken op die sfeer. Ik denk dat deze film te vroeg gemaakt werd. De Vlaamse film staat ondertussen al veel verder. Of dit is gewoon de stijl van Coninx niet.

De naieve Ellen op bezoek bij een eenzame pelsjager. Een logeerpartijtje van driekwart jaar ofzo. Waarbij ze even vergeet dat ze zichzelf uitgenodigd heeft...

Best een leuke film, redelijk sfeervol - hoewel dat wel wat sterker had gekund, daar moet ik mijn voorganger gelijk in geven. En hoewel er wel aandacht is voor de bijzondere omstandigheden, slaat de kou ook niet precies van mijn scherm af tijdens de film.

Francesca Vanthielen is leuk als Ellen, precies de goeie uitstraling om een wat naievig meiske over te brengen. Knappe meid, dat helpt vanzelf ook.

Marige film goed geacteerd van de actrice

Een enigszins verwend Nederlands (volgens de film maar dan wel met een Vlaams accent) meisje brengt de winter door in het hoge noorden met een pelsjager. De film heeft weliswaar soms wat ongeloofwaardige momenten en is ook vanaf het begin al heel voorspelbaar. Hij komt ook langzaam en stug op gang. Maar tegen het einde ontdooit hij wel en is het toch wel een lieve film. Jammer dat er geen elementen aan de film toegevoegd zijn die de film naar een hoger plan tillen. Want ik gun hem eigenlijk wel een wat hogere waardering.