Saraba Itoshiki Daichi (1982)

Auteurtje hoor, die Yanagimachi. Fire Festival was niet zo sterk als gehoopt (maar heb ik wellicht onderschat), maar de laatste twee van zijn films zijn hier echt ontzettend goed gevallen. Net als in The Nineteen Year-Old's Map staat weer een - in ieder geval oppervlakkig gezien - zwaar onsympathiek personage centraal, maar de twee resoluties van beide films staan - voor de twee hoofdpersonages althans - bijna haaks op elkaar. Niet dat Yanagimachi zichzelf hierin tegenspreekt, want beide uitkomsten zijn een logisch gevolg van de karakters die hij van zijn personages schetst en de omgeving waarin zij leven. In The Nineteen Year-Old's Map, die zich in een stad afspeelt, hangt een algehele neerslachtigheid over de film heen, maar eindigt de film enigszins optimistisch (in de zin van de soep wordt niet zo heet gegeten als hij wordt opgediend). Doordat in Farewell to the Land een volwassen personage centraal staat is zijn hufterigheid wellicht wat lastiger te accepteren, maar ook deze man kunnen we begrijpen, dan wel proberen te begrijpen. Zoals ook uit de titel is af te leiden speelt het platteland (en de invloed van industrie en urbanisatie) een grote rol in de film, net zoals de traditionele familiegebruiken en verhoudingen, en hoe deze elkaar beïnvloeden en in verval raken. Het is ook absoluut meesterlijk maar ingetogen gefilmd en de cinematografie zegt heel veel over de gemoedstoestand en ontwikkeling van (de verhoudingen tussen) de personages.

Zie trouwens dat de hoofdrolspeler, Jinpachi Nezu, vorige week is overleden. Hij was niet heel bekend, maar heeft nog in aardig wat goede films gespeeld en vooral hier levert hij een geweldige acteerprestatie.