Niemand Kent Mij (2011)

Niemand Kent Mij - geertjanlassche.com

Het geweten van een gevallen ster - eo.nl

27 juni, 20:30 bij de EO. Lijkt me erg interessant!

Ik ben ook erg benieuwd. Van iemand met zoveel uitstraling en positieve arrogantie naar wat eigenlijk?

Ik hoop dat ie eindelijk eens beseft wat voor eikel het was. Inzicht is een belangrijk goed.

Ik word al bijna onpasselijk bij de promo op tv. Niemand kent mij. Alsof mensen dat nog interesseert. Ik ben bang dat ik hem nog meer een blaaskaak ga vinden na deze documentaire.

Sterke documentaire over de gevallen golden boy van het Nederlandse wielrennen. Thomas Dekker heeft nog altijd iets van die vedette in zich, maar Geertjan Lassche laat ook een getroebleerde jongeman zien met een onzekere toekomst. Echt veel leren we niet over de wielrenner Dekker, maar over de mens des te meer.

Als cinema is Niemand Kent Mij wat mij betreft beperkt en dus blijft een écht hoge score uit. Toch ruim 3,5* voor dit intrigerende portret van een jong talent dat de hemel werd ingeprezen, maar even snel weer naar beneden tuimelt na een positieve dopingplas. Knap vooral hoe dit persoonlijke en intieme relaas de meedogenloosheid van de wielerwereld aan de kaak stelt.

Dames en heren, pak uw rode viltstift en zet een kruis over de carrière van Thomas Dekker, het begenadigde talent van weleer. Wie verwacht een hypergemotiveerde, door revanche-gevoelens gedreven topsporter aan het werk te zien komt bedrogen uit. Dekker draait om de boel heen, is alleen maar arroganter geworden, heeft veel te veel geld omhanden, toont vrijwel geen zelfkritiek, weet zich omringt door mensen die ja en amen knikken en komt bepaald niet professioneel over. Heel de wereld heeft het verkeerd gedaan, en Thomas Dekker is het slachtoffer.

Echt veel boeiend beeldmateriaal levert het eigenlijk ook niet op, zeker niet als je beseft dat Lassche anderhalf jaar met Dekker is opgetrokken. Wat gesprekjes in het schone Lucca, korte interviews met enkele familieleden en fans en dan weer door naar de volgende test, waar Dekker steevast te zwaar aan begint en deze dus niet haalt. Als zijn hand in puin ligt moet hij besmuikt toegeven op een feestje door een raam te zijn gevallen; het is een mooi verhaal voor Oh Oh Cherso, maar niet voor een wielervedette. Ik hoop dat ik mijn voorspelling van de eerste zin over een aantal jaar in mag slikken, maar deze docu geeft weinig hoop. Ontluisterend.

2*.

Matige doc, had veel en veel meer ingezeten. Oppervlakkig geneuzel alom en de hete brij wordt continu omzeilt. Nee, misser van de eerste plank. Daarbij bekruipt mij het gevoel dat na test 4 thomas gewoon weer aan de preparaten gaat...

Vond ik er net zo intrigerend aan. We krijgen geen revanche voor de gevallen held, maar zien iemand die de voeling met de realiteit een beetje lijkt te hebben verloren. Als veel te jonge kerel door iedereen als God behandeld, zakken vol geld verdiend, tot de ballon werd doorprikt.

Een beetje vreemd is het wel: een wielerfilm bij de EO. Maar wat een film het is. Deze documentaire is alles wat een sportdocu behoort te zijn. Je voelt de spanning tussen de filmmaker en zijn 'onderwerp'. In dit geval de gevallen wielerheld Thomas Dekker. De film gaat niet over doping, maar het ademt wel doping. Het gaat over een verwarde, slimme, kinderlijke en bovenal getalenteerde wielrenner die door zichzelf lijkt te zijn ingehaald. Dopinggebruik is het gevolg van deze onstabiliteit en de filmmaker heeft dat prima in de gaten gehad. De spanning is soms om te snijden. Voor de wielerliefhebber een verhaal van een gemankeerde sportheld, voor de niet-wielerliefhebber een prachtig inkijkje in iemands psyche. Het (her) kijken waard.

Mijn imago is niet mijn identiteit

zegt wielrenner Thomas Dekker op het begin van deze goeie documentaire, maar dat wordt eigenlijk niet bewezen hier. Een intiem en persoonlijk document over zijn dagelijkse leven tijdens de schorsing en waarbij het zeker wel aangrijpend is om te zien wat zoiets met een profsporter doet. Maar uiteindelijk is hij ook de enige die daar schuld aan heeft. Zeker wel boeiend, maar iets te minimalistisch als volledige documentaire.

Verder is het uiteraard wel een slimme zet om deze docu en het boek net voor het einde van zijn schorsing uit te brengen, om zichzelf zo weer in de spotlight te krijgen.

Net een doc over andy schleck gezien. Hoeveel beter is die dan wel niet (de doc)..

Vond ik net niet. Best interessant, die docu over Schleck, maar weer zo'n standaard verhaal waarbij iemand zijn sportieve doel probeert te behalen. Kon evengoed een wat langer uitgevallen reportage zijn van Sportweekend of bij de Nederlanders Studio Sport of zo. Niets speciaals aan wat mij betreft. Denk ook dat Niemand Kent Mij voor een niet-wielerfan stukken boeiender is.

Echt terugkomen na een dopingschorsing hebben de laatste jaren maar weinig renners gekund. Buiten een renner die in zijn land zoveel invloed heeft dat niemand hem een strobreed in de weg zal leggen (Vinokourov) zijn dat vaak renners die heel erg de confrontatie aangaan met zichzelf en in elk geval de indruk geven schoon schip te hebben gemaakt (Basso en Millar bijvoorbeeld0. Dekker lijkt niet zover gekomen te zijn. Zit teveel in een slachtofferrol en er ontbreekt iemand in zijn leven die hem heel duidelijk richting geeft en snoeihard aanpakt. De ideale combinatie voor een topsporter (geestelijk dan) is een combinatie van discipline, egoisme en nuchterheid en bij Dekker zijn die karaktereigenschappen niet in evenwicht. Hij kwam op door een niet te ontkennen enorm talent, maar ging ten onder aan dat karakterprobleem.

Hoewel ik hoop dat ik ongelijk heb, had ik al nooit echt het gevoel dat hij hard terug zou komen en dat is door deze documentaire niet veranderd. Het gekke is dat Dekker zich blootgeeft in het niet blootgeven.

Als film geen meesterwerk en echt de diepte in gaat het nooit. Vootral omdat de filmmaker nogal lang met de film bezig was valt het resultaat soms een beetje tegen. Iets teveel interviews en iets te weinig gewoon veelzeggende beelden. Desalnietemin geeft het bij vlagen wel een pijnlijk beeld van waar Dekker nu staat.

Ik hoop oprecht dat hij alles en iedereen gaat verbazen, dat wel.

3.0*

Helemaal mee eens en is ook nog eens homo maar nog niet uit de kast waar trouwens niks mis mee is.

Erg mooie en indringende documentaire. Je zit de renner soms echt op de huid vandaar dat het misschien een documentaire is die na afloop nog een paar uur in je hoofd zit. Misschien is hij arrogant maar hij dat geeft hem karakter. Alle wielrenners zijn bijzondere mensen. En dat hij in een dure auto rijdt? Nou en. Dat zou (bijna) iedereen doen, en dat moet hij zelf weten. Interessanter is het feit dat hij in de afgelopen twee jaar met zichzelf is geconfronteerd en zichzelf is tegengekomen. Dat doet wat met je en dat zie je. Wellicht komt hij hier beter uit, ik hoop het van harte.

Er gebeurt helemaal niets in de doc. De gesprekken zijn 'flat' de actiebeelden ontbreken en er wordt vooral een hoop nikszeggende gedoe getoond. Enige echt goede pure scenes zijn die bij de arts van de garmin ploeg voor de watt testen..

Nou ja, voor wie geïnteresseerd is in wielrennen misschien? Persoonlijk vond ik die gesprekken met de mens Dekker veel interessanter. Die tonen duidelijk wat voor persoon TD is geworden. Iemand die zich slachtoffer voelt van het systeem en op geen enkel moment dan ook maar enigszins begrijpt dat hij natuurlijk in de eerste plaats zelf verantwoordelijk is. Iemand die door zijn enorme succes op jonge leeftijd een beetje zijn realiteitszin is verloren en leeft in zijn 'eigen waarheid'.

En het is ook de wielerwereld die dit soort figuren (zie ook Riccò) creëert. Als jonge renner word je overal verafgood, gaat steeds meer profiteren van de levensstijl die hierbij komt kijken, leeft niet meer voor je sport en grijpt dan maar naar verboden middelen om aan het verwachtingspatroon te blijven voldoen. Vervolgens word je gepakt en ben je ineens de duivel in persoon.

Het is die invalshoek die Niemand Kent Mij voor mij interessant maakt. Terwijl die docu over Schleck natuurlijk vakkundig elkaar zit, maar het zoveelste typische sportverhaal is. Eerder een reportage dan 'cinema'.

Dat had ik precies ook. Het is pas in het laatste kwartier van de docu dat hij lijkt tot het besef te komen dat niet iedereen tegen hem is, dat het geen opgezet spel is en dat de schuld enkel en alleen bij hemzelf ligt.

Wat zonde dat sommige boodschappen geregeld in de verkeerde karretjes eindigen.

Uit psychologisch, menselijk aspect een zeer interessante documentaire, die veel laat inzien. Met scherpe vragen, snelle en sprekende beelden. Het is een kunst dat Lassche zo diep in zijn leven mocht duiken, en dan kan je heel teleurgesteld zijn dat die ene vraag niet beantwoord wordt of heel mans een kruis door de naam van Thomas Dekker zetten, maar dan begrijp je de boodschap niet.

Documentaire een tijdje terug gezien. En wat schetst mijn verbazing, ik zie mijn eigen hoofd voorbijkomen. (Tijdens de uitzending van Pauw en Witteman)

Het leven van een topsporter, een wielrenner deze keer.

De gehele docu is gevuld met Thomas en zijn sport. Verder kwam ik niet heel veel te weten over hem, evt. hobby's, familie, vrienden, omgeving, etc. Maar goed, zijn leven zal slechts die kleine cirkel omvatten: zijn leven, lichaam en geest gefocust op het ene doel.

Het aspect van de doping in de sport en de enorme prestatiedruk op de sporter vond ik wel interessant.

Ik vind Thomas een mooi mens en ik vind het te begrijpen dat hij niet aan álle sullige persvragen tegemoetkomt en de boot afhoudt. Het is toch vreselijk om publiekelijk bezit te zijn en al dat gezeur aan te moeten horen? Ik noem dat geen arrogantie. Er zijn grenzen en die dienen gerespecteerd te worden als iemand ze aangeeft.

Vraag je maar eens af of je qua psychische druk en lichamelijke inspanning met hem wilt ruilen.

Denk 't niet.

Verbazingwekkend dat Garmin meneer nog een contract heeft aangeboden; klaarblijkelijk is dit documentaire portret van een (destijds) beloftevolle renner óf niet bij ze bekend óf weigeren ze het te kijken óf denken ze hem te redden van een zeer mogelijke terugval. Dat de ploegleider van Garmin op dit moment ook veelvuldig genoemd wordt als grote meneer in de dopingwereld, doet het ergste vermoeden.

Het moge duidelijk zijn, dopingzondaar Thomas Dekker speelt nog steeds geen open boek (zelfs niet richting familie en ex-vriendin), en maakt de meest rare beslissingen en bokkesprongen. Schitterend psychologisch voer wat schreeuwt om een vervolg. Living to the extreme, dat is Thomas Dekker, in alles. Begrijpelijk, ja. Sympathie-opwekkend, verre van.

De documentaire is te kort en schept te veel vragen/onduidelijkheden. Te veel taboes in wielerland helaas, en dat maakt Dekker wel duidelijk. Mooi huis overigens, zeker een hypotheekje bij de Rabobank (of is het een gift, zodat ie z'n bek houdt...).

Ik zou je feiten nog een keer checken.

Of die directeur or who ever. Uitspraak overigens ook net gedaan toen het Lance-verhaal weer opdook waar wat huidige Garmin renners ook bij naam worden genoemd, waardoor Garmin weer reageerde wijzende op haar anti-doping beleid (terwijl er wat 'voormalige gebruikers' nu daar gewoon weer rondrijden).

En dat wijzen is terecht, Garmin is een pionier met een zeer uitgebreid anti-dopingbeleid. Nog steeds het uitgebreidste uit het hele peloton. Waarbij bijvoorbeeld het team zelf extra bloed- en dopingtests doet en deze ook openbaar maakt. De nu in het hele wielrennen ingevoerde bloedpaspoorten zijn gebaseerd op wat Garmin al een paar jaar deed. Als er een team recht van spreken heeft als het om anti-doping beleid gaat is het Garmin wel. Er is ook nog nooit een Garmin-renner positief bevonden. En ze rijden inmiddels 5 jaar rond, Als ik me niet vergis is het beleid van de sponsor ook dat de sponsoring al stopt bij een positief geval.

De ploegbaas is Jonathan Vaughters, die als renner een tijdje met Armstrong reed en genoemd werd als iemand die tegen hem zou willen getuigen. Wat nog steeds een onbevestigd gerucht is.

Niemand kent mij. En na deze documentaire denk je, houden zo.

Boeiende docu over wielrenner met veel talent en weinig ruggengraat.

Deze docu staat in een behoorlijk ander licht sinds het tell-all boek van Dekker (met Thijs Zonneveld) dat ik onlangs las. Lijkt nu duidelijk een verslag van een fase in de ontwikkeling van Dekker van een ontkennende renner met zelfmedelijden naar iemand die alles eruit heeft gegooid. Zou 'm met die wetenschap nog eens terug moeten kijken.

Met de kennis van nu ontzettend interessant om te zien hoe die jongen hier nog stuk gaat onder de omerta, inmiddels een hele andere vent geworden die Thomas en met regelmaat te zien en beluisteren in de podcasts en films van Laurens ten Dam. Ben wel benieuwd wat TD nou zelf van deze docu zou vinden.