One Day Like Rain (2007)

Jammer dat deze film hier en daar wat amateuristisch aan deed, leek een beetje alsof het een of ander studenten project was. Maar dan wel een erg interessante. De film had op bepaalde momenten een haast mediterende werking, een soort mantra waar ik me maar al te graag in mee liet nemen. Maar dingen als de korte en lelijke animatiesequenties die nog al belachelijk er doorheen kwamen experimenteren zorgen ervoor dat de film niet van ontzettend hoog niveau wordt.

De vergelijking met Donnie Darko is al gauw gemaakt met een puberdrama over het einde der tijden. Maar de uitwerking is meer een beetje Lynch junior. Ook een soort 'vaagheid' door al het mysterie waardoor je toch een beetje gaat puzzelen, maar dit is veel minder zwaar en heeft ook een stukke minder strakke regie. Dat was nog wel waar ik het meest over verbaasd was, omdat ik toch echt had gelezen dat deze film uitblonk in zijn visuals. Had vaak toch het idee dat de regisseur wel erg snel tevreden was en dat hij veel scenes beter maar opnieuw had geschoten. Een wel erg mooi shot was een beeld van Jennifer dat volgde na een korte vlinder opname (waar ze dus schijnbaar al gestorven is). Dat plaatje wil ik echt als een grote still hebben en als mijn desktop achtergrond.
Overigens leverde de twee actrices wel meer oogverblijdende beelden op aangezien ze allebei ontzettend prettig zijn om naar te kijken (if you know what I mean). Weet geeneens wie mijn favoriet was, allebei geweldige meiden.

Andere titels die bij deze film in het AFFF-blaadje werden genoemd als Garden State en Ghost World hebben hier zowat niks mee te maken, die films hebben een totaal andere sfeer, werden waarschijnlijk alleen maar genoemd omdat dat ook American Independent films waren. Dit experimentje krijgt van mij een 3,5*. Echt een film waar ik me zowel kan vinden in de mensen die hem afkraken als in de mensen die hem erg sterk vonden.

(ook een mooie poster trouwens)

Mwoah, ik zag hier toch best wel wat raakvlakken met die films. Over tieners (of net-volwassenen) die maar een beetje ronddolen door het leven en ondertussen overspoeld worden met flarden van inzichten of hersenspinsels over het nut van het leven.

Ik dacht dat ik met Southland Tales voorlopig wel de vreemdste film had gezien. Weet ik veel dat er in Amerika een eigenzinnige lefgozer op is gestaan. Zijn One Day Like Rain is zo mogelijk nog onsamenhangender, vager en pretentieuzer dan de 2e film van Kelly, waar Todisco nu al mee wordt vergeleken.

De film verhaalt (volgens mij) over een groep mensen die de wereld iets anders zien dan wij. Ze voorzien een doemscenario en hebben zich teruggetrokken in de natuur. Hun lot, en dat van de rest van de wereld, ligt in de handen van een jonge godin (zo mag ze wel genoemd worden) die via een reeks scheikundige experimenten tot de kern van het probleem probeert te komen. Als beschermvrouwe van de Aarde zien we haar in een veelzeggende scène met een halo om haar hoofd, een sterrenhemel erboven en een maan links. Haar theorie heeft iets met planten en iets met water te maken, want die twee elementen blijven maar terugkomen. Echt duidelijk wordt het niet. Gelukkig maar, want het "we-verneuken-onze-Aarde"-thema ligt verraderlijk dicht aan de oppervlakte.

Aangezien Paul Todisco dit allemaal heeft neergepend en vastgelegd mogen we ervanuit gaan dat hij wél weet waar hij mee bezig is. Voor de rest, het publiek, is het behelpen van Todisco bevindt zich duidelijk op een ander denkniveau. Nietszeggende dialogen die de komst van iets (maar wat?) prediken, twee chicks die geen reet te doen hebben, nog wat teenangst en opnames van de natuur volgen elkaar in ijltempo op. Het gedrone achterop zet een sfeer en af en toe gooit Todisco er quasi-achteloos een mooi melodietje bij.

Je moet er van houden. Mij kon het wel bekoren. Het heeft inderdaad wat weg van een Kelly, met zijn trage camerabeweging en doemdenken. Zo'n prachtige scène waarin we de alien/Stephen zijn entree maakt doet me erg aan Kelly denken. Ergens zag ik ook van Sant, hoe Todisco met normale zaken een surrealistisch sfeer neerzet. Zie je dit allemaal niet, dan is daar altijd nog de perfecte casting. Als ik mijn lot in iemand's fraaie handen zou moeten leggen, dan waren het de hare wel...

Jammer dat Todisco sommige scènes niet iets langer aanhoudt, bepaalde camerabewegingen leken nog niet afgemaakt. Nu snijdt hij soms wel erg abrupt van soepele beweging en muziek naar rotsvast shot met omgevingsgeluid (het gepruttel van een kokend soepje bijvoorbeeld). Schoonheidsfoutjes die er hopelijk snel uitgaan.

De potentie is er wat mij betreft, nu hopen dat hij wat meer (maar ook weer niet te veel) financiële middelen tot zijn beschikking krijgt.

4*

Erg zwakke film, vooral door het vreselijk slappe acteerwerk, de lachwekkend pseudo-intellectuele dialogen, het ontbreken van enige ontwikkeling in het script en de lage production-values (dat lab zou zo uit de Power Rangers kunnen komen). Met weinig geld kun je je film toch een eigenzinnige look meegeven, maar deze film ziet er saai en tv-achtig uit.
Zo heel af en toe is er een goed idee of een leuk shot te zien (die kerel in zijn alien-pak inderdaad), maar in zijn algemeenheid biedt deze film veel te weinig.
Misschien leuk voor mensen die urenlang kunnen puzzelen op films als Donnie Darko en Primer.

Een redelijk drama/sf film...
Geen SF film...
Redelijk verhaal...
Redelijk kwaliteit breedbeeld
(geen HD aanwezig)...
Redelijk geluid (geen Dolby Digital aanwezig)...
Redelijk acteerwerk...
Geen moeite waard...