Testa o Croce (1969)

Merkwaardige spaghetti van avonturenexpert Pierotti, een tamelijke ongekende in het spaghettiwereldje in wat zijn laatste film zou worden want hij stierf kort na de opnames.
Merkwaardig reeds de setting, want deze zgn. in plata city, Arizona spelende western werd niet opgenomen in Almeria of een andere typische spaghettilocatie, maar in het groene Toscane wat een nogal vreemde indruk geeft.
Ook de intrige is niet bepaald standaardspaghetti werk, heeft bijna giallo achtige trekjes aangezien het draait om een moord die moet worden opgehelderd. Gelukkig hebben we zoals gezegd wel te maken met een lone avenger- Ericson- die voor een gevallen jongedame gerechtigheid wil laten geschieden, en zoals het hoort is deze held zelf een outlaw.
Action packed is dit verre van, slechts 1 uitgebreide shoot out en dan nog op het eind pas. De film probeert het eerder boeiend te maken met aanzetten tot sleaze, en daar komen we ook op de 3 redenen waarom ik hier überhaupt naar gekeken heb. Die redenen zijn: Edwige, Edwige en Edwige ! Ja, dat lezen jullie goed. Een 20-jarige en pre superster Edwige- vijfde slechts op de poster- draaft hier op als Manuela, een Mexicaans hoertje dat een collegaatje is van heldin Shanda- Rozin ( ook niet verkeerd verder, deze Sloveense ginger ). Om heel eerlijk te zijn is ze hier in totaal misschien 7 minuten in beeld, maar toch is dit een Edwige must see vanwege de geselingsscène in het begin. Ja, ze wordt hier ongenadig met de zweep afgerost in ontbloot bovenlijf waarbij we stiekem een blote linkerboob ontwaren...geloof het of niet, maar precies toen bleef de film hangen en ik moest tig keer heen en weer spoelen ! De scène is nog sleazier- naar 69 begrippen dan- door bitch Surina, die onscreen klaarkomt op dit spektakel. Later komt Edwige nog even terug in een freudiaanse folterscène, nu als beul. En daar bleef het helaas bij.
Ik zei bitch Suvina, de baddies in deze film zijn geen bouyntyhunters, bankiers of andere stock characters maar devote gristinnen met verdrongen begeertes.
Een post 68 western, dus.
Score van Savina, met het afrijselijke lied " Arizona is waiting " , gezongen door ene Raoul.
Was jarenlang slechts te zien vie de Italiaanse DVD van Medusa zonder onderschriften, maar werd een paar maanden terug in de US gereleased als double bill met " la notte dei serpenti ".
n.b.: Belgische spaghetti liefhebbers kennen deze klassieker beter als " kruis of munt voor de laatse kogel " ....