La Rossa dalla Pelle Che Scotta (1971)

Bizarre,volkomen demente semi- giallo van Turks-Italiaanse origine.De film speelt dan ook in Istanbul waar de anti-held is aangespoeld.Granger geneerde zich blijkbaar voor zijn vroegere samenwerking met ranzige exploitatie-regisseurs als Hitchcock en Visconti,en besloot alleen nog maar aan dit soort topfilms mee te werken.

Wat het verhaal betreft:een bewerking van de overbekende Pygmalion mythe waarin de kunstenaar verliefd op zijn model wordt en haar tot leven wekt. Dan komt Blanc te voorschijn met haar volmaakte,allicht ivoorkleurige lichaam .Het belangrijkste leert ze het eerst,maar al spoedig krijgt ze nog wat extra lessen van zo'n beetje iedereen en komen de eigendomsinstincten van Granger iets te enthousiast naar boven.

Overigens is de plotomschrijving onder voorbehoud,want Granger heeft behalve drank ook dope issues,zo wordt gesuggereerd.Het eind is dan ook, behalve krankjorem,volstrekt open.

Wat de soundtrack betreft:als u de betekenis van cheesy meende te kennen,moet u daar nog eens naar luisteren.

Tof filmpje met een geweldige Farley Granger als getormenteerde en alcoholistische kunstenaar, erg gebeurt weinig maar toch blijf je gespannen kijken.

Knap gedaan.